Life ซาตานผู้เคยมีชีวิต

          ดูเหมือนว่า ฉันจะถูกจับได้แล้วสิ จะเป็นยังไงนะ...?

"ทำไมล่ะ ฉันต้องการออกมาข้างนอก" ฉันพูดออกไปเพราะกลัวการลงโทษและถูกจับได้

"คุณหนูนี้....พูดอย่างกะหนีออกจากบ้านแนะ!" เด็กชายแปลกหน้าที่ไม่คุ้นตาเขาพูดออกมาเหมือนจะรู้ใจของฉัน

"....." ฉันไม่พูดอะไรแม้แต่นิดเดียว ค่อยๆไป อยู่ๆน้ำตาของฉันก็ไหลออกมาทางดวงตาของฉัน

"เอ่อ....คือว่า....คุณหนู...ร...ร้อง....ไห้....ท...ทำไม?" เด็กชายคนนั้นพูดเหมือนไม่เคยทำผู้หญิงร้องไห้ ถ้าเป็นคนตระกูลหรือคนใช้หรือทหาร คงจะรีบลงโทษฉันแล้ว แต่ทำไมเด็กชายคนนี้ถึง พูดแบบนี้ คนแอบเข้าพื้นที่ตระกูลโดยไม่ได้รับอนุญาตเหรอ?

"น...นายเป็นใคร" ฉันพูดออกไปเพราะเขาอาจจะช่วยเหลือฉันได้ เพราะเขาไม่ใช่คนในตระกูล

"ฉันชื่อ เซ! เป็นคนแอบเข้าพื้นที่ตระกูลของเธอยังไงล่ะ!" เด็กชายที่บอกกับฉันว่า มีนามว่า "เซ" พูดออกมาโดยไม่ลังเล บางทีฉันอาจจะเป็นเพื่อนกับเซก็ได้นะ

"เซ!?" ฉันพูดชื่อเขา เพราะฉันรู้สึกไม่โดดเดี่ยวมาก่อน รู้สึกจะมีเพื่อนมากมายถ้าได้อยู่กับเซ

เซมองมาที่ฉันและหัวเราะนิดหน่อย ก็รู้สึกทำให้ฉันยิ้มตามไป

"แสดงว่า คุณหนูจะหนีออกจากบ้านหรือตระกูลของคุณหนูสินะครับ" เด็กชายมองหน้าฉัน ก่อนจะอุ้มฉัน และเหาะขึ้นบนฟ้า ทำให้ฉันผอยหลับไป

                                              "วันรุ่งขึ้น"

 "ที่นี้ที่ไหน?" ฉันพูดสั้นๆก่อนจะไป ส่องดูที่หน้าต่าง และฉันก็พบเมืองที่ฉันต้องการมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เมืองนี้มีชื่อว่า

                                          "เมืองแห่งสายน้ำ"

--------------------------------------------------------------------------------

ก่อนจากกันไปคุยกันนิดนุ้งงงง>< 

"สวัสดีทุกคนด้วยนะจ๊ะ  จะอธิบายเรื่องการลงนิยายนะ แบบว่า พอเขียนตอนที่1ไป ก็ไม่ได้อ่านคอมเม้นเพราะขี้เกียจ หรือไม่มีเลย? หายไป2-3 วันเลยกลับมาอัพนิยายเรื่องนี้ต่อ ก็รู้สึกขี้เกียจเป็นอย่างมาก การลงก็จะลงแบบวันเว้นวันนะ สมมุติ ลงวันนี้ มะรืนถึงจะอัพไง=.= ตอนแรกกะจะใส่เพลงให้มันดูลึกซึ้งแต่ว่า ลืมใส่(?)ในตอนแรก ตอนสองก็เลยคิดว่า ไม่ใส่จะดีกว่านะ ถ้าถึงตอนท้ายๆเมื่อไรจะใส่ให้ อิอิ จะไปรร.แล้ว อาจจะไม่วันเว้นวันนะ อาจจะ สมมุติอัพวันที่1 อาจจะข้ามไปอัพวัน 3 หรือ 4 หรือ 5 กะได้ แล้วแต่การบ้าน แหะๆ ลาก่อย อย่าลืมให้กำลังใจนะตัวเอง 5555