Boss and Me รักวุ่นวายเจ้านายของฉัน

7.3

เขียนโดย IvyKitty

วันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.03 น.

  2 chapter
  0 วิจารณ์
  4,742 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 20.12 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

คุณเคยตามใจคนอื่น ทั้งๆที่มันบังคับจิตใจตัวคุณเองมั้ย?ฉันเนี่ยแหละที่กำลังบังคับจิตใจตัวเองเพื่อนมาทำงานในบริษัท เป็นพนักงานเงินเดือนตามใจแม่ของฉัน แทนที่จะไปเป็นนักเขียนตามที่ใจฉันอยากจะเป็น

" เมล์!... น้องเมล์!!...มัลลิกา!!!"

"คะ?!"

"ทำไมถึงนั่งเหม่อแบบนั้นล่ะ พี่เรียกตั้งนานแล้วนะคะ"

"ขอโทษค่ะ พี่ปารีสมีอะไรหรอคะ"

"พี่จะฝากเมล์ช่วยตรวจบัญชีแทนพี่หน่อยน่ะ แล้วก็ช่วยส่งให้หัวหน้าให้ด้วยนะ พอดีพี่มีธุระต้องรีบกลับน่ะค่ะ" เป็นอย่างที่คิดจริงๆ จริงๆฉันก็พอจะรู้นะว่าพี่ปารีสน่ะหลอกฉัน จริงๆคุณเธอมีนัดเที่ยวกับเพื่อนๆ ปาร์ตี้เกิร์ลอย่างพี่ปารีสน่ะห่วงเรื่องนี้ที่สุด ไม่ยอมลำบากมาทำโอทีแบบฉันแน่

"ได้ค่ะ" ฉันต้องยอมตลอดนั่นแหละ เพื่อความสงบของชีวิตการทำงานของตัวเอง ฉันรู้ค่ะว่าพวกคุณกำลังคิดว่าฉันโง่สินะคะ แต่ฉันอยากใช้ชีวิตเงียบๆ เลยต้องยอมอยู่แบบนี้ อ้อ! ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเองสินะคะ ฉันชื่อ มัลลิกา พาสิริ ค่ะ หรือ เมล์  ฉันทำงานที่บริษัทนี้มาตั้งแต่ตอนฝึกงานแล้วล่ะค่ะ จนถึงตอนนี้ก็ราวๆ 3ปีได้แล้ว ถามว่าตอนฝึกงานฉันเป็นแบบนี้มั้ย ตอบได้เลยค่ะว่าใช่ ต่างกันตรงที่ตอนนี้อาจจะดีกว่าเดิมหน่อย เพราะอย่างน้อยฉันก็มีหน้าที่เป็นของตัวเองล่ะนะ

กริ๊ง กริ๊ง!!

"ค่ะแม่ เมล์กำลังจะกลับแล้วค่ะ เดี๋ยวเมล์วางสายก่อนนะคะแม่ จะรีบเก็บของ รักแม่นะคะ" ฉันกดวางสายทันทีที่พูดจบ รีบจัดการเก็บกระเป๋าและหยิบเอกสารที่ตรวจค้างไว้ทั้งหมดกลับไปด้วย

ปี๊น ปี๊น!!!

"ว้าย!!!" ฉันร้องลั่นเมื่อหันไปเจอกับรถเบนซ์ที่กำลังพุ่งตรงมาที่ฉัน

เอี๊ยดดด!! รถหยุดห่างจากฉันไม่กี่เซนติเมตร

"เป็นอะไรมั้ยครับคุณ" เสียงของคนที่ลงมาจากรถร้องทักขึ้น

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันขอโทษนะคะที่วิ่งมาขวางรถคุณ ฉันรีบจนไม่ได้มองอะไรเลย ขอโทษจริงๆนะคะ" ฉันรีบพูดทั้งๆที่ยังนั่งอยู่กับพื้น

"ใจเย็นๆครับคุณ ผมก็ผิดที่ไม่ระวัง คุณลุกขึ้นมาก่อนเถอะ" พูดจบเขาก็เข้ามาจับแขนของฉันไว้ เพื่อจะช่วยให้ฉันลุกขึ้น

"โอ๊ย!!" ฉันร้องขึ้น เมื่อพยายามจะลุกขึ้นแต่รู้สึกเจ็บที่ข้อเท้ากะทันหัน จนเกือบจะล้มลงไปกองกับพื้นอีกรอบ ถ้าไม่ติดว่าเขาช่วยประคองตัวฉันเอาไว้

"ผมว่า ผมพาคุณไปตรวจโรงพยาบาลก่อนดีกว่า" พูดจบเขาก็อุ้มฉันขึ้น และพาไปนั่งในที่นั่งข้างคนขับ หลังจากวางฉันไว้ในรถ เขาก็ไม่ลืมที่จะเก็บของของฉันทั้งหมดขึ้นรถมาด้วย

 

**ฝากด้วยนะ เม้นติชมได้นะคะ จะพยายามปรับปรุงค่ะ **

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา