i LOVE U sister พี่สาวที่รัก^^

"แบท ยูว่ายูจะไปเรียนต่อปริญญาเอกที่ฝรั่งเศษนะ"

"อ่าวเหลอ แล้วจะไปเรียนเมื่อไหรอะ"

"ก้กะว่าจะจัดการเรื่องลูกให้เสร็จอะ แล้วยูจะเอาลูกไปเลี้ยงที่ฝรั่งเศษ"

"แล้วแบทล่ะ"

"แบทก้จะได้เปนอิสระไง แบทก้กลับไปคบกะเน หรือหาแฟนใหม่ได้ตามสบาย เก๋วยูจัดการลูกเอง"

"ยู ทำไมยูพูดแบบนี้หละ"

"ยังไง ยูพูดไรผิด"

"แล้วทำไมยูไม่หั้ยแบทอยู่กับลูกกับยูละ"

"ก้แบทอยากมีชีวิตรอิสระ ยูก้จัดการเอง เด๋วคนอื่นก้หาวว่ายูไม่มัความรับผิดชอบ"

"ยูไม่รักแบทแล้วจิงๆเหลอ"

ยูค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้แบทแล้วพูดว่า

"แล้วแบทล่ะ แบทรักยูมั้ย มองตายูแล้วตอบนะ"

แบทจึงมองตายูแล้วพูดว่า

"แยทรักยูและลูกของเรา"

"ไม่ใช่แบท ลูกยูไม่ใช่ลูกจองเรา"

"แล้วทำไมยูไม่หั้ยแบทเลี้ยงลุก"

"หยั่งแบทนะเหลอจะดูแลลูกยูได้ เอาตัวเองหั้ยรอดก่อนเหอะ ยูไม่อยากให้ลูกต้องลำบาก"

"ยูนี่ก้ลูกแบทนะ"

"แล้ว"

"แบทมีสิทธิ์ที่จะดูแลลูก"

"อะงั้นแบทดูแลลูกเดี๋ยวยูไปเอง"

"ทำไมยูต้องไป"

"ยูไม่อยากเหนหน้าแบท"

"ยูรังเกียจแบทเหลอ"

ยูหลบสายตาแบท

"อืมม"

แบทจึงร้องหายหับคำพูดของยู ยูจึงกอดแบทและพูดว่า

"แบทเราเข้ากันไม่ได้ เราต่างกันเกินไปจิงๆ อีกอย่างแบทไม่ได้รักยูจิงๆ ยูรู้"

แบทจึงกอดตอบยู

"ไม่เอายู อยู่อย่าจากแบทไปเลยนะ แบทรักยู เรากำลังจะมีครอบครัวด้วยกันไง ยูอยากหั้ยลูกเปนเด็กมีปัญหาหรอ"

"อืมม ยูก้ไม่อยากหั้ยลูกเปนเด็กมีปัญหา"

ยูถอนกอดจากแบทเลย

"งั้นแบทจะไปเอาลูกออก"

"แบทอย่าทำแบบนั้น"

"ถ้ายูกับแบทไม่ได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวของเรา แบทก้จะเอาลูกออก"

ยูรู้ว่าแบทไม่ทำแบบนั้นแน่นอนยูจึงทำเปนนิ่งๆ

"งั้นก้แล้วแต่แบท เราจะได้แยกกันเลย ทางคัยทางมัน"

แล้วยูก้หยิบมือถือขึ้นมา และค้นหาที่ทำแท้งในGOOGLE

"อะแบทที่นี่ก้ได้นะ มันจะได้ปรอดภะยกับแบทด้วย"

"ยู ยูอยากหั้ยแบทเอาลูกออกจิงๆเหลอ"

"ก้แบทอยาก"

"แบทไม่อยาก"

"ก้แล้วแต่แบทละกันแบทจะเอายังไงก้ได้บอกยูมา"

"แบทอยากหั้ยเราอยู่ร่วมกันเปนครอบครัว"

"แบท แบทเชื่อยูสิ เราไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมแล้ว แบททำอะไรไว้ แบทรู้ตัวดี"

"ยู แบทขอโทดนะ หั้ยโอกาดแบทอีกสักครั้งนะ"

"โอกาดเหลอ555 แบทหั้ยโอกาดแบทไปแล้วหนึ่งครั้ง อต่แบท ก้ไม่รักษามันไว้เลย"

"ตอนไหน"

"แบท แบทรู้ตัวดี วันนี้แบททำอะไร ในรพ."

"ยู แบทขอโทด"

"เก็บคำขอโทดของแบทไปเหอะ ยูไม่อยากฟัง"

"ยู ยูเปลี่ยนไปมากเลยนะตั้งแต่ยูกลับมา"

แบทพูดทั้งน้ำตา

"การเวลาเปลี่ยน คนก้เปลี่ยนแบท งั้นยูไปก่อนนะ"

"ยูจะไปไหน"

"ยูนัดพี่อรไว้"

"คัยอ่ะยู"

เงียบ

"แฟนใหม่ยูเหลอ"

เงียบ

"ยูมีคนอื่นเหลอ"

"เเบท!!! แบทไม่มีสิทธิ์พูกแบบนี้กับยู เพราะเราไม่ได้เปนไรกัน"

จากนั้นยูจึงออกไปจากห้อง

หลังจากที่ยูเดินออกไป แบทก้ระเบิดน้ำตาออกมาลูกใหญ่

แต่ใช่ว่าจะเปนแบทคนเดียวนะ

"แบท ยูไม่อยากทำแบบนี้นะเพราะยูรักแบทยูไม่อยากหั้ยแบทยุ่งกับยู"

"ฮัลโหล ชั้นขอเวลา3ปี แล้วชั้นจะกลับไปแน่นอน"

ยูโทรหาคัยสักคนพร้อมน้ำตาแล้วเดินออกไป

.

.

.

.

.

"ป๊า คืนนี้ยูกลับไปนอนบ้านนะ ยูมีอะไรจะบอก"

"เออๆ มาสิ บีก้อยู่นี่"

"อ่าวเหลอ งั้นเด๋วยูไปนะ"

"เออๆ"

"หวัดดีคับ"

ตืดดด

หลังจากนั้นยูจึงบึ่งรถไปที่บ้านหลังใหญ่ของยู

...

..

.

ณ บ้านจีนะวานิช

"ป๊า แม่ หวัดดีคับ"

"อ้าวมาแล้วเหลอ"

"คับๆ"

"ไหนๆ มานั่งนี่สิ๊"

ยูจึงเดินไปหาป๊า

"มีไรคับ"

"ป๊าต้องถามยูมากกว่า ว่ามีไร"

"ก้...."

"ก้อะไร"

"ป๊า แม่ ไอบี ผมคงจะอยู่ได้อีกไม่นาน"

"ยูหมายความว่าไง แม่ไม่เข้าใจ"

"ระหว่างที่ผมไปอยู่ เมกา ผมไปหา อัลฟ่า"

"ห้ะ!!!!ไอยูมึงๆปหาอัลฟ่าทำไมว่ะ อย่าบอกนะว่ามึง..."

"เออ ใช่บีเข้าใจถูกแล้ว"

"เดี๋ยวนะ อัลฟ่าคือคัย" ป๊าถามบี

"อัลฟ่า คือผู้ควบคุมแวมไพร์ทุกตัว อัลฟ่าสามารถทำได้ทุกอย่าง ทุกคนต่างกลัวอัลฟ่า เพราะอัลฟ่สช่วยได้ทุกอย่าง เลยต้องมีการแลกเปลี่ยน และการแลกเปลี่ยน นั้นก้ต้องแรกเปลี่ยนด้วย...... ชีวิตร"

"บี ยังไงแม่ไม่เข้าใจ"

"ก้เหมือนความเชื่อคนไทยอะคับที่ไปบนอะไรไว้ก้ต้องแก้บนใช่มั้ย แต่ถ้าไปบนกับอัลฟ่า ต้องแลกด้วยชีวิตร"

"หมายความว่ายู.... ต้องตายเหลอ"

"ค คับ"

"ยูแล้วยูไปหั้ยอัลฟ่า ช่วยเรื่องอะไร"

"ก้ตอนที่แบทอยู่ห้องICUหัวใจแบทหยุดเต้นนั่นแหละป๊า ยูคิดว่าแบทต้องตายแน่ๆ ยูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแบท ยูรักแบท ยูเลยบอกอัลฟ่าว่าว่าช่วยหั้ยแบทรอด แล้วยูจะยอมตาย"

"อืมมมม"

แม่จึงเดินไปกอดยู แล้วพูดทั้งน้ำตาว่า

"ทำไมถึงทำแบบนี้ ทำไมถึงทำแบบนี้ ทำอะไรคิดถึงป๊ากับแม่บ้างมั้ย"

ยูจึงกอดแม่แล้วพูดว่า

"แม่ แม่อย่าร้องสิ อีกตั้งนานกว่ายูจะต้องตาย และทุกคนห้ามคัยบอกแบทหรือเนหรือคนอื่นเปนอันขาด ถ้าคัยนอกจากนี้รู้ ยูขอนะ ยูไม่อยากฟั้ยแบทคิดมาก"

"เรื่องนี้แยทต้องรู้ เพราแบทเปนต้นเหตุ่ที่ลูกต้องตาย"

"ไม่ใช่แม่ แบทไม่ใช่ต้นเหตุ ยูสมควรได้รับกรรม ยูฆ่าคนมามากมาย และยูก้ทำฟั้ยแบทต้องเจ็บตัวปางตาย นี่คือสิ่งที่ยูควรได้รับ"

"ทำถูกแล้วยู ยูทำถูกแล้ว เปนลูกผชต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำ" ป๊าพูด

"คับ ยูมีเวลา3ปี ยูจะใช้หั้ยคุ้มค่าที่สุด"

ป๊าจึงกอดยู

"ยูมึงทำขนาดนี้เลยเหลอว่ะหารต่ยกับอัลฟ่ามันทรมาณมากเลยนะมึง มันทรมาณยิ่งกว่าโดนไฟเผาอีกนะ"

"กุไม่กัว"

....................................................................................

หักมุมไปอี๊ก ตอนจบยูจะเปนไงน๊าาา

เริ่มสงสารและเข้าใจยู

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●