My little pony-twilight sparkle and flash sentry

                ....เเฟรชนายอย่าเป็นอะไรนะ....

ทไวไลท์มองโพนี่ตรงหน้าเธอที่เเผลเติมตัวเขา

บาดเจ็บสาหัดทไวไลท์น้ำตาเธอไหลออกมา

อย่างไม่ตั้งใจเธอบาทเจ็บเพราะช่วยฉันอีกเเล้ว

ใช่มั้ย.จนเธอหลับไปทั้งๆอย่างนั้นเเฟรช

ที่ได้สติก็ค่อยๆลืมตาขยับตัวเเละเเฟรชก็

ร้องเสียงหลงออกมา "โอ้ย! และเขาก็เห็น

ทไวไลท์นอนเฝ้าอยู่ข้างๆเขาเห็นน้ำตาของเธอ

ที่ยังคงข้างที่ขอบตาอยู่อย่างนั้น เค้าคิดใจใจว่า

"ทำให้เธอร้องไห้อีกเเละสิเรา และเฟรชก็ก้ม

หน้าลงค่อยๆเอามือเช็ดน้ำตาของทไวไลท์

อย่างเบามือที่สุดแต่เธอก็รู้สึกตัวจนได้เเละอก็เหงยหน้าขึ้นเเละจมูกทั้งสองก็ชนกันสายตาที่

จองมองกันทำให้ทั้งสองหยุดชะงัก มือเเฟรช

ของยังคงอยู่ที่ใบหน้าของทไวไลท์ ทั้งสองเริ่ม

เคลิ้มไปกับบรรยากาศ ทั้งสองค่อยๆหลับตา

เฟรชเลื่อนใบหน้าของทไวไลท์ขึ้นเเละค่อยๆ

เลื่อนปากเข้าใกล้อย่างๆช้าๆ

(อะๆยังๆยังไม่ให้จูบกันง่ายๆนะอิอิ byไรเตอร์)

ทั้งสองหลุดจากภวังค์ทั้งสองหน้าแดงแต่

เเฟรชก็จับหน้าทไวลท์เข้าไปและประทับรีม

ฝีปากทันที

(อ่าวววเห้ยมาไง _@*%_@*(@ --* by ไรเตอร์)

(ผมเปล่าอารมณ์พาไป by เเฟรช)

(จ่ะๆ ไรเตอร์ใจดีไรเตอร์ไม่โกรธ byไรเตอร?)

ทไวลท์ไลท์อึ้งเเต่อารมณ์พาไปเธอหลับ

ตาเเละจูบกลับทันที และก็ถอนจูบออกเเละ

เปลื่อยนเป็นกอด ทไวไลท์ที่อยู่ในอ้อมกอด

ของเเฟรชพูดขึ้นว่า "นายไม่เป็นอะไรเเล้วหรอ

"ผมไม่เป็นอะไรเเล้วเเค่มีท่านอยู่ข้างๆผมก็หาย

เเละครับทไวไลท์ไม่พูดอต่อหน้าเเดงยังกับผล

แอปเปิ้ลสุก และทั้งสองก็นอนโดนที่เเฟรชยัง

คงกอดทไวไลท์อยู่แบบนั้น