นางพญาไร้ใจ

ที่นรกภูมิในตอนนี้เจ้านรกได้พาบุตรชายมาเข้าเฝ้าเบื้องบน เพื่อรอการพิพากษาโทษจากความผิดพลาดที่ถูกก่อเรื่องโดยบุตรชายของเขา  และในตอนนี้ทุกคนกำลังทอดมองภาพในชาติภพใหม่ที่ส่งตัวมี่เหยียนและไป๋เฟิงไปเกิด เจ้านรกส่งเสียงทอดถอนใจ  "เฮ่อ...หมด หมดกัน อะไรๆของพวกนางมันสลับกันไปซะหมดไม่ว่าจะเป็นชาติกำเนิดหรือชะตาด้านคู่ครอง  เดิมทีมี่เหยียนที่ก่อกรรมทำเข็ญสมควรจะถูกตัดสินให้ไปเกิดในภูมิชนชั้นต่ำ ไร้ญาติพี่น้องบิดามารดาและไร้คู่ครอง จากผลกรรมในอดีตชาติ  และไป๋เฟิงสมควรจะได้ผลแห่งกรรมดีให้ส่งไปเกิดในชนชั้นสูงเป็นองค์หญิงและได้คู่ครองคือแม่ทัพจินหย่ง  แต่ตอนนี้ชะตากลับพลิกพันไปเสียหมด  ข้าต้องขอโทษด้วยนะขอรับ เป็นเพราะข้าไม่ได้ดูบุตรชายให้ดีจึงเกิดเรื่องวุ่นวายเช่นนี้  ไม่ว่าจะถูกตัดสินโทษเช่นไรข้าพร้อมน้อบรับ"

"เอ่ยวาจาเหลวไหลอะไรของท่านกันท่านเจ้านรก  ข้าว่าท่านน่ะทำงานมานานจนเลอะเลือนเสียแล้วละมั้ง  ท่านเอาอะไรมาเป็นเกณฑ์ตัดสินกันว่าการชดใช้หนี้กรรมจะต้องหมายถึงถูกส่งไปในที่ทางอันต่ำตมอยู่อย่างเดียว  และท่านเอาอะไรมาคิดว่าไป๋เฟิงที่เคยทำความดีมาในชาติก่อน แล้วนางจะต้องเป็นคนดีอยู่อย่างนั้นในชาติใหม่อย่างเดิมล่ะ  ข้าว่าไปๆมาๆท่านน่าจะต้องขอบใจบุตรชายของท่านเสียด้วยซ้ำ  เพราะท่านเห็นหรือไม่ว่าในเวลานี้สถานการณ์ในบ้านเมืองที่ถูกปกครองโดยฮ่องเต้หลี่จงนั้นย่ำแย่เพียงใด  ไร้คุณธรรม ไร้ความสามารถ สนใจแต่สุรานารี และความสุขสบายไม่สนใจราชกิจ  และเต็มไปด้วยขุนนางกังฉินประจบสอพลอ  ประชาชนราษฎรทุกข์เข็ญ  ในสถานะการณ์เช่นนี้ย่อมต้องมีผู้มีสติปัญญาความสามารถถูกส่งมาเกิดเพื่อแก้ไขปัญหาและควรจะได้ผู้ปกครองที่มีความรู้ความสามารถเด็ดขาด  แม้ว่าจะต้องเหี้ยมโหดไปบ้างแต่หากจะต้องทำเพื่อให้ผู้คนยำเกรง     และบ้านเมืองกลับสู่ความสงบมันก็ต้องทำ"     

"ในยุคที่บ้านเมืองต้องการผู้มี สติปัญญาความสามารถและสนใจในอุดมการณ์ของตนเองมากกว่าสิ่งอื่นใด         ข้าว่าคนที่เคยเป็นอดีตนักฆ่าอย่างมี่เหยียนเหมาะสมที่จะรับหน้าที่นี้มากกว่าไป๋เฟิง  เพราะนักปกครองที่ดีจะต้องมีทั้งพระเดชและพระคุณต้องมีทั้งความเมตตาและความเฉียบขาด  ชาติที่แล้วนางอาจจะสร้างกรรมจากการเป็นนักฆ่าก็จริง  แต่คนเราบางครั้งก็เลือกเกิดไม่ได้นางเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกรับไปปลูกฝังความเหี้ยมโหด เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าดังนั้นจึงส่งผลให้นางมีหัวใจด้านชา ไม่สนใจใคร  แต่พอเกิดมาในชาติใหม่ท่านสังเกตุหรือไม่เล่าว่านาง ไม่ได้ฆ่าคนเป็นผักปลา  นางอาจจะยังเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจแต่ก็ไม่ได้ไร้คุณธรรม  หลายๆครั้งนางยังกราบทูลในเรื่องที่ดีๆกับฮ่องเต้แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ บัวมีสี่เหล่า สติปัญญาของคนมันไม่เท่ากัน ฮ่องเต้องค์นี้เปรียบเหมือนบัวใต้โคลนตมที่อยู่ใต้น้ำ  ที่ไม่ว่าคนจะชี้แนะในเรื่องดีๆเท่าไรก็ไม่ตอบสนอง  การที่มี่เหยียนได้มีชีวิตใหม่และเป็นหญิงสูงศักดิ์ทำให้นางมีโอกาสที่จะสร้างคุณงามความดีเพื่อไถ่บาปในอดีตชาติ  เพราะหากนางได้กลายเป็นนักปกครองที่ดี  และมีแม่ทัพผู้ซื่อสัตย์จงรักภักดีและมากความสามารถคอยรับใช้ข้างกาย  ก็จะช่วยกันส่งเสริมสนับสนุนให้บ้านเมืองสงบสุขช่วยให้ราษฎรพ้นจากความทุกข์ยาก    ส่วนไป๋เฟิงนางไร้เดียงสาและอ่อนต่อโลกอย่างนั้นน่ะ ท่านลองคิดดูซิว่าหากให้นางมีสถานะเป็นองค์หญิงลำดับที่สองที่ใจอ่อน อ่อนไหวง่ายและอ่อนแอไม่เด็ดขาด ในสภาพแวดล้อมที่บิดาและพี่สาวหรือขุนนางไม่มีใครดีเลยสักคน  นางจะไปทำอะไรได้และคงต้องกลายเป็นภาระให้แม่ทัพจินหย่งต้องคอยปกป้องนางอีก  และที่สำคัญอย่าลืมว่าการที่จะกลายเป็นคนดีคนชั่วบางครั้งก็มีหลายปัจจัยมาเกื้อหนุน  อย่างมี่เหยียนที่นางต้องกลายเป็นนักฆ่าเพราะชาติกำเนิด และการถูกอบรมเลี้ยงดูโดยคนชั่วจึงทำให้นางต้องกลายเป็นนักฆ่า    แต่จากในชาตินี้ก็เห็นได้ว่านางไม่ได้มีจิตใจชั่วร้ายมาโดยพื้นฐาน   และก็ไป๋เฟิงนั้นในชาติที่แล้วนางเป็นบุตรสาวของคหบดีผู้มั่งคั่ง บิดามารดาก็เป็นคนดี และนางเป็นคุณหนูที่ไม่ได้มีโอกาสไปก่อกรรมที่ไหน จึงทำให้นางมีคุณความดีสั่งสม  แต่ในเมื่อตอนนี้นางถูกลบความทรงจำ นางในตอนนี้เปรียบเสมือนผ้าขาวที่บริสุทธิ์  แต่ท่านอย่าลืมนะว่าผ้าขาวก็สามารถแปดเปื้อนได้  ในตอนนี้ชาติกำเนิดของนางไม่ได้เกื้อหนุนให้นางสร้างคุณความดีอีก  มันก็จะเป็นบทพิสูจน์ว่านางจะยังคงรักษาความดีแม้ชาติกำเนิดต่ำต้อยได้หรือไม่    ข้าว่ามันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างท่านคิดเสมอไปหรอกนะ  คนเราหากหัวใจมีความรัก โลภ โกรธ หลง หรือความริษยาเกิดขึ้นก็เป็นชนวนที่เป็นจุดเริ่มต้นของการทำความชั่วได้เหมือนกัน  เรามารอดูกันต่อไปเถอะ  ข้าว่าบุตรชายของท่านไม่ได้ทำเรื่องเลวร้ายอะไรหรอก ข้าว่าแบบนี้น่าสนใจกว่าการตัดสินของท่านเสียอีก"