พี่รหัสหน้าใสกับยัยน้องรหัสหน้าหวาน

เจเจ (Past)

// กลับมาปัจจุบัน //

.

.

* เฮ้ยย !! นี่ ทำไมพี่ต้องอุ้มฉันมาด้วย ฉันเดินขึ้นมาเองได้นะ * ยัยตัวเล็กเถียงเสียงแข็ง แต่ขัดกับหน้าที่แดง ให้ทายนะ เธอเขิน 

. 

เฮ้อ ผมเป็นอะไรเนี้ยะ พอผมใกล้ยัยตัวเล็กนี่ละใจเต้นแรง ผม เป็นอะไร

* ก็ถ้าเธอเดินมาเองได้ เธอจะขึ้นรถพี่ปะล่ะ * ผมตอบแบบต้องการเอาชนะ

* แล้วทำไมพี่ไม่ให้ฉันไปกับรถบริษัทล่ะ * จันทร์เจ้าเถียงผมเสียงแข็ง

* รถบริษัทต้องไปรับแคนดี้น่ะ เธอกลับมาจากคอนเสริตที่ไทย * ผมตอบ

* เอ้า ก็ไม่บอกแต่แรก เอ่อ แล้ว.. แคทล่ะคะ * พอเธอพูดคะ พูดค่ะละน่ารักนะเนี้ยย

* แล้วทำไมพี่ถึงจะไปส่งฉันล่ะคะ ^^ * ให้ทาย ธอกำลังอ่อยผมอยู่ ผมกลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้จัง ยัยนี่น่ารักตาย ผมมีบุญมากละเนี้ยที่ทั้งได้เป็นทั้งพี่รหัส และ ได้ใกล้เธอแบบนี้

* ก็อยากไปส่ง ทำไมเหรอ หื้มม ^^ * ผมถามก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอ ส่วนเธอก็ผงะไปเพราะตกใจที่ผมยื่นหน้าไปใกล้เธอ..

.

.

ผมสบตาเธอเนิ่นนาน ผมรู้ตัวเลยว่าตอนนี้หน้าของผมเลื่อนไปใกล้หน้าเธอมากขึ้น เธออึ้งและสบตาผมนิ่ง 

.

นัยตาของเธอสีน้ำตาลเข้ม ผมอ่านความหมายของนัยตาเธอที่สื่อออกมาไม่ออกเลย.. 

.

.

* เจ้าว่า เจ้าน่าจะไปถึงโรงเรียนสาย ถ้ายังไม่ออกจากบริษัท ถ้าจะไปส่งก็.. เอ่อ .. * 

เธอพูดก่อนจะทำท่าทางบอกผมนัยๆว่า เลื่อนหน้าออกและรีบไปส่งได้แล้ว..

.

.

               ณ ดีแอล สคูล..

* ตั้งใจเรียนนะ *

ผมยิ้มให้เธอแล้วยื่นมือมาลูบผมเหมือนพ่อให้พรลูกก่อนเข้าโรงเรียน

* ค่ะ พี่รหัสสสสสส *

เธอเอามือผมออกจากผมของเธอ ก่อนจะตอบผมด้วยใบหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์ยังไงชอบกล

.

.

.

โปรดติดตามตอนต่อไป