พี่รหัสหน้าใสกับยัยน้องรหัสหน้าหวาน

ก่อนวันถ่ายเอ็มวี 1 วัน

* นี่ ยัยน้องเล็ก ตื่นได้แล้วววว นี่ ทำไมถึงะนอนกินบ้านกินเมืองแบบนี้ *

ยัยแคท จู่ก็มากระตุกผ้าห่มฉันและเขย่าตัวฉันเบาๆ

โอยย ฉันรู้สึกไม่โอเคกับร่างกายตัวเองเลย ร้อนๆหนาวๆ เดี๋ยวก็ปวดหัว กลืนน้ำลายแล้วเจ็บคอ ตื่นมาอ้วกอีก โอยย จะบ้าตาย

* แคทท ฉันไม่สบายแน่เลยอ่ะ *

ฉันพูดจบแคทก็เอามือมาจับหน้าผากฉัน และ ลำคอ ก่อนจะทำสีหน้ากังวล

* นี่เธอไปเอาน้ำร้อนราดคอมาใช่มั้ย ร้อนจี๋ยิ่งกว่าน้ำต้มสุกอีก *

ยัยแคทพูดด้วยสีหน้าห่วงๆ

* พรุ่งนี้ต้องไปถ่ายเอ็มวีด้วยอ่ะ ไม่ไหวแน่ๆเลยแคทท *

ฉันตอบก่อนจะหยิบผ้าห่มมาคลุมโปรงต่อ

* อืมม.. งั้น เดี๋ยวฉันจะไปบอกผู้จัดการให้นะ วันนี้มีประชุมของวงเรากับพวกพี่รหัสที่จะไปออกรายการด้วยกันอ่ะ เธอก็นอนละกันนะ เดี๋ยวจะมาบอกว่าผู้จัดการว่าไง *

แคทพูดจบก็เอามือมาลูบผมฉันก่อนจะเดินออกไป..

..

..

อืมม อะไรอุ่นๆมาประคบหน้าฉันอยู่นะ..

ฉันค่อยๆลืมตามาก็เจอรุ่นพี่รหัสและรุ่นพี่ในวงฉันยืนมองฉันด้วยความเป็นห่วง ส่วนรุ่นพี่ดีดี้นั่นเองที่เอาผ้าชุบน้ำมาประคบหน้าฉัน

* พรุ่งนี้.. เธอจะไปไหวมั้ยนะ อาการเธอดูหนักจัง *

ผู้จัดการวงพูดด้วยสีหน้าห่วงๆ

* พรุ่งนี้.. ถ้าเจ้าไม่ไหว.. ให้รุ่นพี่จูนเป็นนางเอกเอ็มวีคู่กับสเตฟานแทนละกันนะคะ 

โอเคค่ะ ตามนี้นะคะ หิวน้ำจัง *

แน่นอนว่าผู้จัดการไม่เคยคิดจะขัดคำพูดของฉัน พอฉันพูดจบเขาก็รีบโทรหาฝ่ายสตาฟของกองถ่ายเอ็มวีขอเปลี่ยนนางเอกเอ็มวีแทนทันที

* เจ้าาาาา ขอบใจน้องเล็กกกก *

รุ่นพี่จูนพูดจบก็เข้ามากอดฉันทั้งๆที่ฉันนอนอยู่บนเตียง

* ฮ่ะๆ ค่ะ ไม่เป็นไรหรอกก *

ฉันยิ้มให้เขาอย่างอ่อนแรงจะคุย ฉันต้องการพักผ่อนมากเลยล่ะ

* ถ้างั้นพรุ่งนี้ก็ไม่มีใครว่าง นอกจากพี่เจเจ เพราะสมาชิกที่เหลือแล้วก็พี่รหัสต้องไปออกรายการเพลงด้วยกัน ส่วนจูนก็ต้องไปถ่ายเอ็ฒวี เพราะฉะนั้น พี่เจเจจะว่าดูแลจันทร์เจ้าแทนพวกพี่ เจ้าโอเคนะ *

ฉันไม่ได้สนใจคำพูดของพี่ดีดี้เท่าไหร่ ก็ฉันง่วงนี่ เพลียก็เพลีย สงสัยจะเป็นเพราะฉันเพิ่งกลับมาอเมริกา เลยปรับสภาพอากาศไม่ทัน ก็ไทยร้อนตับแรบ อเมริกาก็หนาวลิ้นจุก ถึงฉันจะเคยอยู๋ที่นี่แต่ก็ไม่ชินหรอกนะ

* ค่ะ *

ฉันตอบก่อนจะพริ้มตาหลับ แต่ก็สัมผัสได้ว่ารุ่นพี่ทุกคนมาลูบผมฉันก่อนจะเดินออกไป...

..

..

.

.

โปรดติดตามตอนต่อไป