พลิกรักจากหลังไมค์

เธอจึงเริ่มจากการส่ง link ของ LinkedIn ของเธอให้เค้าดูโดยบอกให้โหลดดู CV ของเธอเอาเองจากในนั้น

หน้าตาก็ใช้ได้นี่ ขาว ๆ หมวย ๆ ดี เอ๊ะ นี่พึ่งจบปริญญาเอกจากยุโรปมาทำงานที่มหาลัยที่เมืองไทยแค่ครึ่งปี ถึงว่ายังไม่มีใคร เรียนจนไม่มีเวลาหาสามี เอ้ย เมียสินะ 555+ อื้ม แต่การศึกษาผ่าน หน้าตาผ่าน นิสัยนี่ไม่เป็นไรหรอกมั้ง แค่ให้มาช่วยแค่แป๊ป ๆ ไม่ได้ต้องติดต่อกันนานมากซะหน่อย

ภัทรคิดในใจ

หลังจากนั้นเธอจึงเริ่มถามต่อ

“แล้วบ้านคุณอยู่ที่ไหนล่ะคะ ไกลมั้ย ฉันต้องทำอะไรบ้าง ฉันบอกก่อนนะว่าฉันไม่ยอมไปนอนค้างที่บ้านของคุณหรอกนะคะ ฉันยอมช่วยไปเล่นเป็นแฟนกำมะลอให้ถ้าเป็นแบบแค่เข้าไปพูดคุย ไปทานข้าวกับพ่อแม่คุณ แต่ฉันขอจองโรงแรมนอนเองนะคะ”

“บ้านผมอยู่แค่อยุธยานี่เองครับ ส่วนเรื่องนั้นถ้าคุณสบายใจจะนอนโรงแรมผมก็ไม่ขัด ทำตามที่คุณสบายใจได้เลยแล้วกันครับ แล้วคุณสะดวกเมื่อไหร่ ก็แล้วแต่เลยนะครับว่าคุณพอจะมีเวลาช่วงเสาร์อาทิตย์ไหนก็ได้ คุณลองบอก ๆ มา เดี๋ยวผมโทรนัดแม่เสร็จ เราก็ไปกันได้เลย”

“อ่อ ได้ค่ะ ช่วงปลายเดือนหน้าฉันก็ว่างทั้ง 2 เสาร์อาทิตย์เลยนะคะ หรือจะเสาร์อาทิตย์ต้นเดือนถัดไปก็ได้ ดีเหมือนกันจะได้ไปแวะไหว้พระที่อยุธยาสักนิด ไม่ได้ไปนานแล้ว”

“ถ้าคุณจะแวะเที่ยวต่อ เดี๋ยวผมเป็นไกด์และเจ้ามือเลี้ยงอาหารให้คุณเองละกันครับ ถือว่าเป็นการขอบคุณที่คุณอุตส่าห์มาช่วยผม”

2-3 วันที่ผ่านมาทั้งคู่เลยได้เริ่มพูดคุยและทำความรู้จักกันและกัน ผ่านทาง social network อื่น ๆ ที่มากกว่าทางหลังไมค์ web pantap จนในที่สุดทั้งคู่ก็ตกลงกันได้ว่าจะนัดเจอหน้ากันสักครั้งก่อนในวันเสาร์ก่อนวันเสาร์ถัดไปที่จะเดินทางไปพบพ่อกับแม่ของภัทรจริง ๆ เพื่อจะได้รู้จักหน้าค่าตาของอีกฝ่ายกันซะก่อน 

แล้วก็จะได้พูดคุยทำความรู้จักกันในระดับหนึ่ง เพื่อไม่ให้รู้สึกเป็นคนแปลกหน้าของอีกฝ่ายมากจนเกินไป จนอาจจะทำให้ที่บ้านของภัทรเกิดความสงสัยแล้วก็ผิดสังเกตขึ้นมาได้ หรือถ้าพูดง่าย ๆ ก็เพื่อความเนียนนั่นแหละ

วันแรกที่นัดเจอกันสาวเจ้าก็เล่นมาในชุดเสื้อแจ็คเก็ตหนังหุ้มร่างที่สูงโปร่ง ขี่บิ๊กไบค์ ใส่แว่นดำมาจอดก่อนจะก้าวลงมาจากรถแบบสุดเท่ จนภัทรแทบอยากจะกรี๊ด

ถ้าไม่ติดว่าสารร่างนางเป็นน้องนี แต่ถ้ากลับกันเป็นผู้ชายหล่อล่ำมาในลุคส์แบบนี้นี่เค้าคงอยากจะลุกไปโบกธงให้เข้าเส้นชัยมาก ๆ 555+

ภัทรคิดแบบตลก ๆ แล้วก็อดยิ้มขำกับความคิดของตัวเองขึ้นมาไม่ได้

หลังจากนั้นรินก็ล็อครถไว้ด้วยโซ่เส้นใหญ่ก่อนที่จะถอดหมวก สะบัดผมบ๊อบเบา ๆ ก่อนจะหนีบหมวกไว้ที่ระหว่างแขนกับลำตัวและเดินเข้ามาเปิดประตูกระจกของร้านกาแฟ 

To be continued...