Oh no!! รักวุ่นๆกับคุณเพื่อนสนิท [18+]

ความเข้าใจผิดบางครั้งไม่ได้เกิดจาก

ความเงียบและไม่อธิบาย

แต่เกิดจาก การอธิบายแต่ไม่ฟัง

lris talk

วันจันทร์ (วันมหาปลัย)

" ของขวัญจ๋าา อยู่ไหนนะ " ฉันกำลังค้นหาของขวัญที่จะมอบให้กับ ยู เพื่อนสนิทของฉันเอง แต่หายังไงก็หาไม่เจอ เมื่อคืนจำได้ว่าห่อของขวัญไว้แล้วเอามาวางบนโต๊ะเขียนหนังสือ แต่มันหายไปไหนเนี่ยย

" แอล เห็นของขวัญพี่ป่ะ เมื่อคืนวางไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือ ตอนนี้มันหายไปไหนไม่รู้ " ฉันถามน้องชาย ด้วยความหงุดหงิด ดีนะที่วันนี้ฉันตื่นเช้าและโรงเรียนใกล้กับบ้านเลยมีเวลาหาของขวัญ อ้อ ลืมแนะนำตัว ชื่อ ไอริส กิจวัฒนาพานิช ชื่อเล่นชื่อ ไอ แต่เพื่อนชอบเรียกไอจัง กับ ไอริสมากกว่า

ก็ช่วยไม่ได้อ่าานะ คนมันหน้าตาน่ารัก ก็เลยมีคำว่า "จัง" ลงท้าย คล้ายกับเด็กญี่ปุ่น O-o ไม่ได้หลงตัวเองแต่คนมันหน้าตาดี ฉันมีน้องชายคนนึงชื่อ แอล ไอ้เนี่ยย มันหน้าตาดีเหมือนกัน สงสัยได้เชื้อพี่มา ชื่อจริงชื่อว่า ลูเซียโน กิจวัฒนาพานิช จริงๆชื่อพวกเรามีความหมายนะ ไม่ใช่ตั้งเพื่อความเท่และแฟชั่น ไอริส แปลว่า สายรุ้ง ส่วน ลูเซียโนแปลว่า แสงสว่าง

เห็นมั้ยล่ะชื่อ ออกจะมีความหมาย สวยงดงามตามหน้าตา อุ๊ปป ไม่ค่อยได้หลงตัวเอง

พูดมาตั้งนาน ยังหาของขวัญไม่เจอเลย

" อ่อ ของขวัญห่อสีชมพูป่ะ ถ้าห่อนั้นเห็นอยู่นู้นน ห้องผมแหละ บนหัวเตียงเมื่อคืนสงสัยว่าพี่ทำอะไรถึงดึกที่แท้แอบมาห่อของขวัญให้พี่ ยูนี่เอง แหม่ๆ สีหวานแหววเชียวนะ กิ้วๆ " ไอ้น้องบ้าคอยดูนะถึงตาพี่เมื่อไรจะเอาคืน

" อ..เออ บนเตียงใช่มะ เดี๋ยวไปเอา " ฉันตอบพร้อมวิ่งไปยังห้อง แอล นานๆที่ถึงจะให้เข้า เดี๋ยวแกล้งสักหน่อยดีกว่า :D

" รีบหนีเชียวน้าา อย่าค้นใต้โต๊ะล่ะ ผมไปกินข้าวก่อนนะคร้าบบบ " แอลตะโกนไล่หลังมา หึหึ ใต้โต๊ะงั้นเหรอ ห้ามนักเดี๋ยวพี่สาวคนนี้จะจัดให้

" เออ ไปไหนก็ไปเลยย "

แอดด (เสียงเปิดประตู)

ปึงงง (เสียงปิดประตู)

" แอล มันก็รักษาความสะอาดดีนี่น่าา "

" อ่ะ นี้ไงเจอแล้ว นึกว่าจะถูกหลอกซะแล้ว ต่อไปก้อ.." ฉันหันหน้าไปทางโต๊ะเขียนหนังสือ และเดินไปทางโต๊ะเขียนหนังสือ 1..2..3..เปิด

" อ่าวว ทำไมมีอีกกล่องเนี่ยย " ภายในโต๊ะนั้นมีกล่องสีชมพูอีกกล่อง แต่มันรู้สึกใจหายแปลกๆ เมื่อสัมผัสกับกล่องนั้น

" งั้นเอากล่องใต้โต๊ะแล้วกัน " ฉันคิดว่าแอลคงอยากจะแกล้งฉันทำกล่องปลอมๆไว้หัวเตียงแล้วเอากล่องจริงไว้ใต้โต๊ะ ล่ะมั้งนะ ถ้าจะถามว่าทำไมฉันถึงไม่แกะกล่องให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ฉันจะตอบอย่างมั่นใจ ว่าฉัน ขี้เกียจ

กว่าจะห่อกล่องได้มันยากมากก ฉันต้องเปิดยูทูปเป็นร้อยๆครั้ง เพื่อห่อของขวัญให้เพื่อนสนิทที่สุด เวลาความสวยของฉันหมดไปกับการห่อของขวัญ ฉันเอากล่องที่เจอบนหัวเตียงใส่ไว้ใต้โต๊ะ และปิดโต๊ะให้สนิทเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แอดด (เสียงเปิดประตู)

ปึงง (เสียงปิดประตู)

" โห่ๆ แอลไม่เหลือข้าวให้พี่เลย "

" อ้าววว อะไรอ่ะมาช้าต้องกินน้อยสิ " เมื่อแอลพูดจบฉันเอามือไปตบหัวหนึ่งที

" ปัญญาอ่อน "

" อ่ะ อ่ะ แบ่งไก่ให้ก็ด้ายย " แอลพยายามตักไก่ในจานตัวเอง

" ต้องอย่างนี้สิ "

และแล้วทั้งสองก็ทานข้าวอย่างมีความสุข (??)

โรงเรียน behgan

(คำว่า behgan ประกอบด้วย

b=beautiful=สวย ผู้หญิงหน้าตาดีทุกคน

e=education=การศึกษา ทุกคนฉลาด

h=handsom=หล่อ ผู้ชายหน้าตาดีทุกคน

g=give=ให้ ทุกคนมีความเสียสละ

a=amity=มิตรภาพ ทุกคนรักกัน

n=nice=ดี มีคุณธรรมเลิศ )

กริ้งงง กริ้งงงง

" แฮกๆ แฮก ทันเวลาพอดี " ทุกคนสงสัยกันใช่มั้ย ว่าทำไมฉันถึงวิ่ง เพราะว่า แอลดันลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้าน เลยต้องย้อนกลับไปเอา พอถึงโรงเรียนออดโรงเรียนดังพอดี

เริ่มเวลาเรียน (คาบสุดท้าย)

" เอาล่ะนักเรียน บลาๆๆ " เฮ้อ~เมื่อไหร่จะเลิกเรียนซักทีเนี่ย จะได้ให้ของขวัญยูเร็วๆ

กริ้งงงง

" นักเรียนเคารพ "

" ขอบคุณค่ะ/ครับ " โอ้เย้ๆ ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึง เวลาที่ข้ารอคอยมานาน หึหึหึ ยูเอ๋ยย เจ้าจงเตรียมตัวรับการเซอร์ไพร์แบบพิเศษที่ข้าคิดมานาน ระหว่างคาบเรียนไว้ซะ

ฉันเดินตรงไปหายูที่กำลังคุยกับอาจารณ์อยู่ และเมื่อคุยจบ

"เซอร์ไพร์" ฉันกระโดดขี่หลังยูพร้อมยื่นกล่องของขวัญให้

" เฮ้ยยย ขอบใจเว้ยย "

เมื่อฉันให้ของขวัญเสร็จแล้วเลยลงจากหลังยูอย่างสวยงาม

ตุบ

"เออ ไม่เป็นไร รู้ป่ะมันราคาแพงมากก" ฉันพูดพร้อมชี้นิ้วใส่ของขวัญที่ซื้อมาเอง

" งั้น กลับบ้านก่อนนะเว้ยย รีบไปแกะของขวัญก่อน " ยูรีบวิ่งกลับบ้านโดยที่ไม่ลืมถือถุงของขวัญที่พึ่งให้ไปสดๆร้อนๆ

" เออ อย่าลืมไลท์ มาบอกด้วยนะ " ฉันตะโกนไล่หลังยูไป ให้ตายสิหมอนั่นได้ยินป่าวเนี่ย

" ได้คร้าบบบ " อ่าวว ได้ยินด้วยวุ้ย

ตอนดึกในคือนั้น

ไลน์ ~

" ยูทักมาแล้วแฮะ " ฉันรีบกดเปิดไลท์ที่ยูเพิ่งทักมา

'ไอ ของขวัญที่ให้อ่ะ'

'อืม ทำไมเหรอ'

'คือแกคิดดีแล้วเหรอว่ะ'

'เออดิ เลือกตั้งนานนะนั่น'

'เหรอ จิงดิ'

'อืม ทำไมแกไม่ชอบเหรอ'

'ก็ชอบแต่มัน...'

'มัน ??'

'เฮ้ยย แปปนะมีธุระด่วน'

'เฮ้ยย เดี๋ยวดิว่ะ'

ตกลงมันมีอะไรกันแน่เนี่ยย ให้ตายเถอะต่อมเสือกทำงานแล้วโว้ยยย ยูก็อ้ำอึ้งอยู่นั่นแหละ ไม่ยอมบอก

"ชิบหายยยย พี่ไอ" แอลตะโกนโหวกเหวกโวยวายลั่นบ้าน

แล้วนี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยยย

"มีอะไรว่ะ แอล" ฉันถามแอลด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดสุดๆ

"คือ พี่ไอได้หยิบกล่องใต้โต๊ะผมไปป่ะ" มันถามฉันเสียงสั่น

"เออ หยิบไป ให้ของขวัญยูไปแล้ว มีอะไรอ่ะ "

"ในนั้นอ่ะพี่มันมี มันมี ถุงยาง เพื่อนผมมันฝากไว้ผมเลยเอาไว้ใต้โต๊ะ "

"อ่อ ถุงยาง หะ!! ถุงยาง ชิปหายแล้วว" โอ้ยยยย ทำไมชีวิตของฉันมันเลวร้ายแบบนี้ อ้ากกก แล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหนถ้าทุกคนรู้ว่าฉันเอาถุงยางไปให้เพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายย ฮือๆแง้ T^T ทำไมมันซวยแบบนี้

ไลน์~

'แกไม่ต้องห่วงนะ ฉันเค้าใจว่าฉันหล่อมาก '

'ไม่ใช่นะ'

'แกคงตกหลุมรักฉันไปแล้ว'

'คือว่าฉันให้ของขวัญผิด'

'ไม่ต้องอายหรอกนะ'

'ไม่ใช่'

ฉันปิดไลท์ไปแต่ว่ายูยังคงส่งข้อความมาเรื่อยๆ

ไลน์~ ไลน์~ ไลน์~

'ไม่ต้องอายนะ '

'เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกัน'

'ฝันดีนะครับที่รักของผม'

เมื่อฉันอ่านจบ คำที่อยากระบายมากที่สุดคือ

" ไม่ใช่ว้อยยยยย "