เทหมดใจนายข้างบ้าน

      ตึก ตึก ตึก

 ตึกตัก ตึกตัง ตึกตัก

โอ้ย!!!!!ฉันเป็นบ้าอะไรเนี้ยจู่ๆก็นึกคึกลุกพรวดเเล้วหันหลังรีบวิ่งออกมาเนี้ย นี่ต้องบ้าเเน่ๆอาจจะฝันไปต้องตบหน้าสินะถึงจะรู้ว่าฝันหรือเรื่องจริงกันเเน่

     เพี้ย----อุ๊บ!!

จะ...เจ็บอ่ะ เเสดงว่าความจริงเเท้เเน่นอน ไม่ ไม่ ไม่ ไม่จริงอ่ะ โมเมนต์เเบบนี้รับไม่ทันหรือว่าจะเกิดชอบฉันขึ้นมาเนี้ย?

     เเปะ เเปะ แปะ?!

     "เเม่ร่วง!!"จู่ๆก็มีหยดน้ำตกลงมากลางหน้าผากสาดเเสงดาวของฉันทำให้ฉันสะดุ้งเเละหยุดความคิดทุกอย่างลงตรงนั้นเเละวิ่งกลับบ้านเเทนเเละไม่กี่ก้าวก็มาถึงหน้าประตูบ้าน
     เเกร็ง เเกร็ก---เเอ๊ด--

พอเปิดประตูได้เเค่นั้นเเเหละฉันรีบกระโดดเข้าบ้านเเละเปิดไฟซึ่งเผยให้เห็นบ้านอันว่างเปล่าของฉันเเละทำให้เห็นภาพวันวานที่มีเเม่เเละพ่อของฉันอยู่ด้วยเเละเพราะภาพเหล่านั้นนี้เองมี่ทำให้ความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยเป็นผุดขึ้นมาอย่างจังๆ

     "คิดถึงพ่อ เเม่จัง"ความรู้สึกที่ว่านั้นก็คือเด็กติดพ่อเเม่นี่เอง.

20.00 น.

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเเเต่ฝนข้างนอกก็ยังคงตกเหมือนเดิมฉันนอนเล่นบนโซฟาตัวโปรดดูโทรทัศน์อย่างเพลินใจเเต่ใจยังคงคิดถึงเเต่เรื่องของ อสูร อยู่แบบนั้นเเม้ฉันจะพยายามลืมเเค่ไหนก็ตามทั้งตอน อาบน้ำ ทำนู้นทำนี้ก็ยังคงคิดอยู่ดี-ป่านนี้เจ้าบ้านั้นจะทำอะไรอยู่นะ-

     ก๊อกๆๆๆ

     "โอ๊ะ"

เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ความคิดของฉันสลายกลางอากาศเเละหันไปสนใจประตูเเทนฉันค่อยๆเดินเเบบย่องๆอย่างสโลโมชั้นเเละไม่ลืมที่จะหยิบร่มอาวุธในยามยากติดมือไปด้วยเผื่อเปิดไปจะได้ตี ตี ตี ไม่หยังมือ

     "ใครค่ะ?"ฉันตะโกนถามคนที่อยู่อีกฝั่งประตูเเต่ดูเหมือนไร้วี่เเววเสียงตอบกลับมาฉันจึงตัดสินใจเปิดเเละก็ทำสิ่งที่ควรทำ

     ตุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ>>>>>ตีเเบบไไม่ลืมหูลืมตา

     "อุ๊บ  เเอ๊ก นะ...นี่ๆเจ็บนะ อุ๊บนี่เปิดตามาดูก่อนสิเธอ มันเจ็บนะ"

ชายปริศนาจับข้อมือฉันไว้เพื่อหยุดการตีของฉัน ฉันจึงรีบเปิดตาอย่างไว้เเละมันก็ทำให้ฉันเห็นชายร่างสูงประมาณ 180 เซนติเมตร หน้าตาหล่อ จมูกโด่ง ตาคม ที่มาพร้อมกับผมสีทองของเค้าที่เปียกโชกเเละกระเป๋าใบหนึ่งที่เปียกไปหมดเพราะเค้าคงเดินตากฝนมาเเละคงกำลังหาที่หลบฝนอยู่ เเต่ เอ๊ะ!!หมอนี่เป็นใครนะถ้าเค้าจะหาที่หลบฝนจำเป็นมั้ยที่ต้องเป็นบ้านฉันเเละเข้ามาได้ไงเนี้น ชักน่ากลัวเเล้วสิงานนี้

....................................................................ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ

มนตรา.