[SUPER HANDSOME]เด็กหลายใจกับนายขี้เก๊ก

~เช้าวันต่อมา~

"แม่ค่ะ แม่ไปที่ไหนหรอค่ะ"ฉันถามแม่ขณะที่กําลังทานข้าวเช้าอยู่

"เห็นว่าไปอเมริกานะจ๊ะ แต่ว่าจะเลื่อนเป็น3เดือน"

"อเมริกาเลยหรอคะคุณน้า"

"ใช่จ๊ะ เห็นว่าให้ไปดูงานอะไรเนี่ยแหละ ไปทำไมก็ไม่รุ้ตั้ง3เดือน แล้วลูกล่ะ อยุ่ได้ไหมคราวนี้แม่ไปนาน"

"ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูให้ฟ้ามาอยุ่ด้วย555"

"โห! ก้ได้ๆ เดี๋ยวมาอยุ่เป็นเพื่อน"

"ตามสบายนะจ๊ะ"

"ค่ะ"

"แล้วคุณน้าล่ะค่ะไปด้วยหรือเปล่า"

"ไปจ๊ะ เพราะไปคราวนี้เขาบอกว่าต้องไป ไม่งั้นจะหักเงินเดือน"

"เพราะงี้นี่เอง มิน่าล่ะถึงยอมไป"

"รีบกินเร็วเข้าเดี๋ยวก็ไปสายหรอก"

"ค่ะๆ"

10นาทีผ่านไป~~

"งั้นหนูไปซ้อมก่อนนะคะ"

"จ๊ะๆ"

ตึกๆๆๆๆๆ

ติ่งต๊อง~~

"คร้าบๆมาแล้วครับ.....อ่าวตัวเอง มาเช้าจัง"

"ก้เค้านอนบ้านเค้ก แล้วทำไมวันนี้ตะเองมาเช้ากว่าเค้าอ่ะ"

"เค้ากะเพื่อนนอนนี่หมดเลย"

"อ่อ เข้าบ้านก่อนนะ"

"อืม"

"สวัสดีค่ะคุณน้า"

"สวัสดีจ๊ะ มาทานข้าวกันก่อนเร็ว"

"ขอบคุณค่ะ แต่ไม่ดีกว่าค่ะ พึ่งทานมาเมื่อกี้เองค่ะ"

"อ่อ จ๊ะ"

"งั้นหนูขอตัวไปห้องซ้อมเลยนะคะ"

"ได้สิจ๊ะ"

"ฟ้าจะไปไหม"

"เราขออยุ่ข้างล่างก่อนดีกว่า"

"อืมๆ"

ตึกๆๆๆๆๆ

ดูการ์ตูนดีกว่า เรื่องไรดีหว่า ถึงจะโตแบ้ว แต่เค้ายังติดการ์ตูนอยู่น้าาา ดูเรื่องไรดี อ่ะ เรื่องนี้ดีกว่าไม่ได้ดูนานละ

15นาทีผ่านไป~~

"มาแล้วๆ รอนานป่าว อ่าวทำไมมานั่งหลับอยุ่อย่างงี้เนี่ย ต้องปลุกซะแล้ว เค้กมีขนมปังมาขายด้วยแหละ..."

"..."

"งี้ต้องใช้ไม้นี้"แล้วฟ้าก้ก้มลงมากระซิบที่หู

"แก พี่แชมป์มา"

"ไหน อยุ่ไหนอ่ะ"

"555ตื่นจริงด้วย"

"แกอ่ะไมทำเงี้ย"

"แล้วแกจะตื่นอ่อ"

"งื้อ ตื่นก้ได้ ซ้อมเยวจิ"

"งั้นวันนี้เรามาซ้อมดนตรีกัน พรุ่งนี้ค่อยซ้อมละครนะ"ทอยพูด

"ค่าาาา ท่าน"

"บอกก่อนนะ ซ้อมจนถึงบ่ายสามแล้วพัก1ชม. แล้วซ้อมจนถึง 2ทุ่ม"

"อืมๆ"

5ชั่วโมงผ่านไป~~~

"พักได้คร้าบ"

"งั้นเราขอกลับบ้านก่อนนะ แกจะอยุ่นี่ก็ได้นะฟ้า"

"อืมๆ"

ตึกๆๆๆ

"แม่ค่ะ"

"กลับมาแล้วหรอ"

"พัก1ชั่วโมงค่ะแม่ นไปอาบน้ำก่อนนะคะ ทำข้าวผัดให้หนูด้วย"

"ได้จ๊ะ"

อาบน้ำๆๆๆ

10นาทีผ่านไป~~

ตึกๆ ฉันออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นเลยเข่าขึ้นมานิดหน่อย แล้วก็ลงไปกินข้าว

15นาทีผ่านไป~~"แม่คะ งั้นหนูไปนะคะ"

"จ๊ะๆ"

ตึกๆๆๆ มาบ้านแค่เนี่ย555

"มาแล้วๆ"

"ทานข้าวเสร็จพอดีเลย งั้นเริ่มซ้อมกันก่อนดีกว่า จะได้เลิกไวๆ"

"อืมๆ"

3ชั่วโมงผ่านไป~~~

"เพลงต่อไป.......คำถามซึ่งไร้คำตอบ"

"อืมๆ ได้เลย"

"1 2 1 2 3"

"ฉันรุ้ดีทำไมท้องฟ้ายามเช้ากลับดุมืดมนกว่าทุกวันที่เลยผ่าน..."

ทำไมรุ้สึกแปลกๆ

"ฉันเข้าใจทำไมแสงจันทร์คืนนี้เหน็บหนาวกว่าที่ฉันเคยรุ้สึก..."

อยุ่ๆภาพของพี่เขาก็ลอขึ้นมา

"ไม่คิดสงสัย ทำไมพอฟังเพลงรักกลับเศร้ากว่าทุกทีที่ได้ยิน..."

ภาพวันแรกที่พี่เขาจีบฉัน

"ไม่แปลกใจกับความรุ้สึกที่ฉันเผชิญอยุ่ตอนนี้..."

วันที่ขอฉันเป็นแฟน

"แต่ยังมีหนึ่งคำถามที่ฉันไม่เข้าใจ..."

ความทรงจำดีๆของฉันกับเขา

"เป็นหนึ่งคำถามที่ฉันยังตอบไม่ได้..."

ภาพวันที่เขาขอเลิก

"เพราะอะไรเหตุใดเธอต้องไป รักของเราที่สวยงามจางหายไปตอนไหน..."

ฉันเริ่มมองไม่เห็นภาพข้างหน้า

"เพราะอะไร คำถามที่ค้างในใจ อยากขอสักครั้งได้ไหม..."

แล้วน้ำตาก้ไหลลงมา

"กลับมาตอบคำถามที่มีแต่เธอที่รุ้"

ฉันฟุบลงไปกับพร้อมประโยคสุดท้ายและน้ำตา

"พี่แมนยู ฮือๆ"ทั้งวงหยุดเล่น

"ฉันว่า วันนี้พอแค่นี้เหอะ"กัน ผุ้ที่แพ้น้ำตาของผญ.เอ่ยขึ้น

"เอ่อๆ"

"เค้ก กลับกัน"

"ฉัน..ขออยุ่คนเดียวก่อนได้ไหม"

"ก็ได้"

"นะ"

"อืม งั้นฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ"

"ได้ดิ" เมื่อทุกคนออกจากห้องแล้ว ฉันก็ปล่อยน้ำตาออกมา

>POND TALK<

ทุกคนออกมาจากห้องกันหมดแล้ว ผมก้เลยบอกฟ้าให้กลับไปก่อนเดี๋ยวผมจะดูให้ เมื่อฟ้าไปแล้ว ผมจึงดูเธอจากช่องตรงประตู เธอก็ยังร้องไม่หยุด แล้วก็ยังเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีก แถมยังร้องหนักกว่าเก่า เธอร้องจนชั่วโมงนึงแล้ว ก็ฟุบลงไปเฉยๆคงเหนื่อยมากก็เลยหลับไป ผมเลยเข้าไปอุ้มเธอเพื่อที่จะไปส่งกลับบ้าน 

ตึกๆๆ

"แม่ครับ เดี๋ยวผมไปส่งเค้กที่บ้านก่อนนะครับ พอดีคุยกันอยุ่แล้วหลับไปเลย"

"ได้สิ"

"เดี๋ยวผมมานะครับ"

ตึกๆๆ ผมไม่น่าทำอย่างนี้เลย ผมไม่นึกว่าจะเลิกกัน ผมอยากตีตัวเองจริงๆเลย ทำเธอเสียใจได้ไงเนี่ย

ติ่งต่อว~~

"ค่ะๆ...อ่าวปอนด์"

"สลบไปล่ะ เดี๋ยวเราอุ้มไปที่ห้องนะ"

"อืม"

>>>>•••<<<<

จบแล้ว ขอขอบคุณเพลงคำถามซึ่งไร้คำตอบด้วยนะคะ

THX FOR READING