แอบรักห่างๆ
-
เขียนโดย เจ้าหญิงเกล็ดหิมะสีดำ
วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 15.29 น.
2 ตอน
1 วิจารณ์
4,110 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 16.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) สกิล&ออกัส
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงเรียนมณีสาวิทยา
"เพราะแกแท้ๆเลยสกิลฉันเลยมีแผลแต่เช้าเลยเนี่ย" ออกัสเอ่ยพลางใช้มือซ้ายลูบลงบนแก้มตัวเองที่มีรอยเล็บจางๆ
ของคนตัวเล็กกว่าที่เอาแต่ทำหน้าบึ้งตึงตั้งแต่ออกจากบ้านรางเล็กเองก็มีแผลเต็มตัวไม่แพ้กัน
กับตัวเองเสียเท่าไหร่หรอกมือขวาของออกัสจับเป้สะพายหลังสีดำสนิทมีลวดลายกะโหลกและพวกค้างคาวและ
ไม้กางเกนสีขาวอยู่บนสีของกระเป๋าสุดโปรดอย่างแน่นพร้อมกับเดินเข้าประตูโรงเรียนไปพร้อมกับร่างเล็กกว่า
ก่อนที่สายตาของหนุ่มวัยแรกรุ่นจะเหลือบไปเห็นกลุ่มเพื่อนที่นั่งจับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน
ไม่นานหนึ่งในกลุ่มเพื่อนก็หันไปเห็นทั้งสองคน
"กัส!! กิล!! ทางนี้เว้ยทางนี้" เจ้าของเสียงทุ้มแต่ฟังดูกวนบาทาอย่างธารา
ตะโกนพลางโบกไม้โบกมือให้สัญญาณแก่ทั้งสองคนว่าเพื่อนๆอยู่ตรงนี้
ทั้งสองจึงเดินตรงไปยังกลุ่มเพื่อนและนั่งลงบนเก้าอี้ม้าหินที่ยังว่างติดกันสองตัวไม่นานออกัสก็สะกิดไหล่ของคนตัวเล็กเบาๆ
'ควับ' ร่างเล็กหันไปมองพร้อมกับทำแก้มป่องเชิงงอนซึ่งแลดูเป็นเรื่องปกติสำหรับออกัสที่ต้องคอย
ทำหน้าที่ตามง้อเด้กเอาแต่ใจตรงหน้า
"ไม่เอาดิ๊สกิลลี่ แกก็ทำฉันไว้เยอะเลยนะ ดูดิเนี่ยทั้งแขน ขา หน้า นี่ฝีมือแกทั้งนั้นเลยนะเนี่ยฉันทำเพราะป้องกันตัวนะ
น่าๆหายงอนนะ"
"ไม่! " เสียงเล็กๆของสกิลเอ่ยลั่นพร้อมกับเขยิบหนีเอาตัวแนบชิดกับเด็กสาวผมสั้นสวมแว่นตาอีกคน
นึงชื่อของเธอคือ'ทับทิม'สาวหวานที่แสนจะเรียบร้อยที่สุดในกลุ่มแถมยังเรียนเก่งอีกด้วย
"ทั้งสองคนไปโดนอะไรกันมาเนี่ย แผลเต็มตัวไปหมดเลย" ทับทิมเอ่ยถามพลางมองสกิลที่เกาะแขน
ของตนและออกัสที่นั่งเอ๋ออยู่สลับกันไปมา
"นี่ไปฟัดกับหมามารึไงเนี่ยทั้งสองคนฮะๆๆ" มุกดาเด็กสาวผิวขาวผมรวบหางม้าเอ่ยอย่างขำขันทั้งสองคน
"ฟัดกับหมาแถวเนี้ย" สกิลพูดเสียงเรียบพร้อมมองจิกออกัสอยู่เป็นระยะ
"อะไรอ่ะก็แกเป็นคนมานั่งใกล้ๆขาฉันเองนี่นาตื่นมาจะโดนหน้าก็ไม่แปลก"
ออกัสพูดก่อนจะเอามือเท้าคางตัวเองมองไปยังร่างเล็กที่ทำตัวเป็นเด็กๆอย่างหน่ายๆ
"อะไรกันอ่า ก็คนอุตส่าห์ไปปลุก!!! ยังจะมาว่าอีกคนบ้าอะไรขายาวชิบ---"
"อ้าวก็คนมันสูอะอิจฉารึไงจ๊ะไอ้เตี้ยยย"ออกัสเริ่มแหย่ร่างเล็ก
ให้หงุดหงิดขึ้นร่างเล็กเองก็ไไม่ยอมกับคำพูดที่หาว่าเธอนั่นเตี้ย
"ไม่คุยด้วยแล้วไอ้เปรตบ้า" สกิลเอ่ยออกมาแบบงอนๆก่อนจะกอดแขนของทับทิมแน่ขึ้นและ
เอาใบหน้าแนบกับต้นแขนของทับทิม
"เอ่อ...คุณออกัสครับผมว่าทางที่ดียอมๆขอโทษสกิลไปเถอะนะครับ"วายุหนุ่มแว่นจอมเจ้าระเบียบ
ดันแว่นสี่เหลี่ยมของตนขึ้นก่อนจะมองไปยัง
ออกัสที่นั่งเท้าคางอยู่ ออกัสถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆก่อนจะสะกิดร่างเล็ก
"ขอโทษษษษษษษษษษ สกิลลลลล หายงอนเถอะน่าา"
"......."
"น้าาาาาาาาาาาา สกิลเพื่อนร้ากกก"
"......"
"ถ้าหายงอนวันนี้เลี้ยงไอติมที่แกชอบกินเลย"
"(ใจแข็งไว้สกิลมันแค่เอาขนมมาล่ออย่าไปยอมม)"สกิลคิดในใจพลางทำหน้างอนต่อ
"ไม่แค่เลี้ยงไอติมก็ได้จะพาไปกินสเต็กที่ห้างเลยอะ"
"(แค่สเต็กโด่วววววววว)"
"ก็ด้ายยยย พาไปเลี้ยงบุฟเฟ่ต์แบบไม่อั้นเลยเอา"
"โอเค------เอ้ยไม่ๆๆๆๆไม่"
"แกหายงอนแล้วสินะโอเคขอบใจมากกก"
ออกัสยิ้มพร้อมกระโจนไปกอดสกิลเข้าทำให้ร่างบางเขินอายจนใบหน้าแดงแจ๋และร้อนไปหมดก่อนจะดันร่างโตออก
"พอเลยๆๆๆ ร้อนนนน"
"ฮิ๊วววววว คู่นี้ยังไงจ๊ะ" ธาราเอ่ยแววขึ้นมา
"จิ้นเลยนะเนี่ยยย" ทับทิมก็เสริมขึ้นอีกคน
"ช่างกล้าาาาาาาาาาาาาาา" คนอื่นๆก็เริ่มแววตามมา
"บ้าาาาา /จะบ้าเหรอ" ทั้งสองคนพูดชึ้นมาพร้อมกันก่อนที่ทั้งกลุ่มจะ
หัวเราะออกมาอย่างขำขันตามประสาเพื่อนฝุงโดยไม่ได้สังเกตเลยว่า
มีคนเห็นตอนที่ออกัสกอดสกิลอยู่และเธอก็คือ....
_____________________________________ตัดฉับ__________________________________________________
ฝากติดตามและคอมเม้นด้วยนะฮะ^[]^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ