I forget you วุ่นรักฉบับนายขี้ลืม

 I forget you วุ่นรักฉบับนายขี้ลืม

บทนำ
'โอ๊ย!ปวดหัวเหลือเกิน ใครก็ได้ช่วยผมที'

ตึกๆๆๆๆๆๆ~

นั่นเสียงเท้าคนกำลังเดินผ่านมาใช่ไหม? ผมกำลังจะรอดใช่ไหม?

ผมใช้เรี่ยวแรงที่มีแทบจะทั้งหมดในตอนนี้รั้งเท้าคนที่เดินมา ก่อนจะใช้แรงที่เหลือเปล่งเสียงพูดไปอย่างแผ่วเบา

"ช่วยด้วย~" ก่อนที่ทุกๆอย่างจะค่อยๆเลือนลางกลายเป็นภาพสีขาวดำไป

หมับ~

ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรมาสัมผัสที่ปลายขา ฉันค่อยๆละสายตาจากทางเดินก้มมองยังพื้นที่ต่ำกว่าระดับสายตาเล็กน้อย ฉันเห็นชายคนนึงกำลังจับขาฉัน ก่อนเงยหน้าเล็กน้อย พร้อมเอ่ยคำพูดที่แสนจะแผ่วเบาเหลือเกิน ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยเลือดสีแดงระเรื่อ คำพูดที่แสนแผ่วเบานั่นฉันพอจับใจความได้เล็กน้อย ว่าเขากำลังต้องการความช่วยเหลือ

"ช่วยด้วย~" สิ้นเสียงนั่นเขาก็หมดสตินอนคว่ำหน้าอยู่กับพื้น

"นี่คุณ! คุณๆ" ฉันค่อยๆพลิกร่างชายคนแปลกหน้าก่อนจะค่อยสังเกตเห็นแผลตรงท้ายทอยว่าลึกแค่ไหน เขาคงจะเจ็บมากสินะ ฉันพลิกตัวเขาก่อนจะมองหน้าคนที่นอนหายใจรวยรินอย่างไร้สติ สายตาฉันเริ่มที่จะโฟกัสใบหน้าเขาชัดเรื่อยๆ ก่อนที่จะต้องตกใจในความบังเอิญครั้งนี้เสียจริง นี่มัน!!

"ชานยอลo..o" ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ