Spiel Love Angel Devil เกมรัก เทวา ซาตาน

               เธอไม่ชอบผู้คน หรือหากพูดให้ถูกคือเธอไม่ชอบความวุ่นวาย แต่ตอนนี้ความวุ่นวายกลับประเดประดังเข้าหาเธออย่างไม่หยุดหย่อน ทั้งบรรยากาศอันแสนวุ่นวาย ความแออัดเบียดเสียด หรือแม้กระทั่งเสียงโหวกเหวกโวยวายของฝูงชนที่ดังแข่งกับเสียงของพิธีกรบนเวทีกลางห้าง ใช่แล้วตอนนี้เธอ ไม่สิ พวกเธอกำลังเดินอยู่ในห้างสรรพสินค้าเปิดใหม่ใกล้กับโรงเรียนที่เธออยู่ แม้ว่าปกติแล้วเธอจะไม่ชอบอยู่ในสถานที่วุ่นวายแบบนี้ แต่เมื่อนึกถึงสาเหตุที่ทำให้เธอต้องมาอยู่ในสถานที่ ที่เธอเกลียดเป็นอันดับต้นๆแล้ว ทางเลือกที่เธอมีอยู่มีเพียงสองทางคือ หนึ่ง กลับบ้านไปตอนนี้แล้วพลาดโอกาสในการหาตัวใครบางคนไป กับ สอง ยอมทนต่อไปเพื่อโอกาสที่เธอพยายามไขว่คว้ามานาน ซึ่งเธอเลือกข้อสอง นั้นทำให้เธอต้องอดทนกับความวุ่นวายที่เธอสุดแสนจะเกลียดนักเกลียดหนา และเดินตามเพื่อนสาวเพียงคนเดียวของเธอต่อไปโดยไม่มีทางเลือกอื่น ความจริงแล้วเธออยากจะปลีกวิเวกไปอยุ่ในสถานที่ที่มีคนน้อยอย่างเช่นร้านหนังสือ หรือ ห้องน้ำมากกว่า จะติดเสียแต่ว่าข้อมือขวาของเธอถูกเพื่อนสาวที่มาด้วยกันจับยึดไว้แน่นราวกับรู้ว่าหากข้อมือของเธอถูกปล่อยเมื่อไหร่ เธอจะหนีหายไปอย่างไม่คิดลังเล
"สุดยอดเลยเนอะแก ว่าปะ ห้างฯใหม่นี่อลังการสุดๆไปเลยเนอะ" เซียร์เอ่ยปากชวนคุยด้วยสีหน้าตื่นเต้น แต่แอมเบอร์รู้ดีว่า การที่เซียร์ชวนเธอคุยเช่นนี้ก็เพื่อดึงความสนใจของเธอ ถึงแม้ว่าส่วนหนึ่งที่เซียร์ชวนเธอคุยนั้นจะเป็นเพราะความช่างพูดช่างเจรจาของตัวเพื่อนสาวเองก็ตาม
"อืม... แต่..ชั้นว่าห้างมันดูรีบเปิดให้ทันเวลาไปหน่อย เพดานกับพื้นที่บ้างส่วนก็ยังไม่เสร็จ ข้าวของบางอย่างก็เป็นของเก่าใช้ได้บ้างไม่ได้บ้าง เอาเถอะ ยังไงภาพรวมมันก็ใช้ได้อยู่นั่นล่ะนะ"    แอมเบอร์รับคำในลำคอ แต่เมื่อเธอเหลือบเห็นสีหน้าคาดหวังจากสายตาของเพื่อน เธอจึงยอมเอ่ยปากวิจารณ์ด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ปนระอาใจ เพราะเธอรู้ดีว่าเพื่อนของเธอเป็นตัวเธอเองมากเท่าไร ด้วยความที่เธอเป็นพวกที่ไม่ชอบเข้าสังคม ทั้งยังมีโลกส่วนตัวสูง จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เพื่อนของเธอจะเป็นห่วงเธอถึงเพียงนี้
"เป็นอะไรรึเปล่าเธอดูเครียดๆนะ ถ้ามีเรื่องอะไรก็บอกเจ๊เถอะนะ"เซียร์ถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง
"ชั้นไม่ได้เป็นอะไร"ร่างบางตอบกลับด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย
"ให้ตายเถอะพระเจ้า เจ๊ไม่ชอบเวลาที่เธอตอบเจ๊แบบนี้เลย มันดูเหมือนเธอกำลังมีปัญหาแต่ชั้นกลับไร้ความสามารถเกินกว่าจะช่วยเธอได้  ได้โปรดเถอะแอมเบอร์ ชั้นอยากช่วยเธอ อย่างน้อยก็เพื่อให้ชั้นได้ชดใช้ความผิดของชั้นในวันนั้น..."ยังไม่ทันที่หล่อนจะร่ายจบ กลับถูกเพื่อนร่างเล็กเอ่ยขัดขึ้นมาเสียก่อน
"ชั้นอยากฆ่าคน อยากจะกระทืบมันให้จมดิน อยากจะด่ามันสักชุดสองชุด เพื่อว่ามันจะรู้สำนึกขึ้นมาบ้าง.." เด็กสาวเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่ทว่าด้วยน้ำเสียงที่ถูกกดต่ำจนฟังดูน่าขนลุก ก็มีอนุภาพมากพอที่จะทำให้เพื่อนสาวช่างจ้อปิดปากเงียบสนิท เซียร์รู้ดีว่าเวลาที่แอมเบอร์โกรธนั้นน่ากลัวขนาดไหนโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าหากเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับแผลเก่าในอดีตของเธอ แต่สิ่งที่หล่อนไม่รู้คือ ประโยคที่เพื่อนร่างเล็กของเธอเอ่ยออกมาไม่ได้หมายถึงหล่อน แต่หมายถึงใครบางคน ไม่สิ ไอ้บ้าบางตัวที่รู้ทั้งรู้ว่าเธอเกลียดความวุ่นวายมากขนาดไหนแต่กลับยังอุตส่าห์คิดพิเรนท์ เจาะจงส่งคำใบ้ผ่านการ์ดสีดำในข่าวนั่น ทั้งยังส่งการ์ดอีกใบมาที่บ้านของเธอ ทั้งๆที่รู้ดีว่าเธอเกลียดเรื่องวุ่นวาย แต่กลับเลือกมาที่นี่ ซึ่งเป็นสถานที่ที่เป็นแหล่งรวบรวมเรื่องยุ่งชั้นดี ราวกับจะกลั่นแกล้งเธอ ยังไม่ทันที่เธอจะได้บ่นใครต่อร่างเล็กๆของเธอกลับชนกับคนๆหนึ่งเข้าก่อน
"โอ้ ซอรี่" เสียงทุ้มนุ่มฟังดูรื่นหูดังขึ้นจากด้านหลัง ชายหนุ่มต่างชาติร่างสูงโปร่ง หมุนตัวกลับมาเอ่ยขอโทษด้วยน้ำเสียงกวนๆติดอารมณ์ดี
"ซอรี่"ร่างบางพึมพำตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาติดรำคาญ ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกถึงความคุ้นเคยบางอย่างจากน้ำเสียงเมื่อครู่ แต่ทว่าเมื่อเธอหันกลับไปก็ทำได้เพียงแค่กำหมัดเเน่นด้วยความโมโหและเจ็บใจ เพราะเมื่อเธอหันกลับไปชายหนุ่มคนเมื่อครู่กลับกลืนหายไปท่ามกลางฝูงชนภายในห้างฯ ร่างบางส่ายหน้าด้วยความหัวเสียก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความระอาปนดีใจเธอพึมพำด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"ยังนิสัยเหมือนเดิมเลยนะ เอาเถอะไหนๆก็ยังไม่ถึงเวลาที่นัดไว้ รุยส์จะเล่นกับอาจารย์ก่อนก็ได้"
------------------------------------------TBC-------------------------------------
ตัดฉับ! 555 ตอนหน้านางเอกเราก็จะได้เจอกับพระเอกแบบจริงๆจังๆแล้วน้า บอกไว้ก่อนเลยว่านางเอกเรานิสัยเหมือนเด็กมีปมด้อย555 แต่ถ้าว่ากันตามจริงเจ้าตัวก็มีเรื่องฝังใจตอนเด็กๆจริงๆนั่นล่ะ แถมเรื่องนี้ยังเกี่ยวกับเซียร์ที่ชอบทำตัวเป็นผู้ปกครองกลายๆของนางเอกเราอีกต่างหาก ช่วงนี้ลินอัพช้า รีดเดอร์อย่าพึ่งเบื่อน้า จะว่าไปถึงลินจะเคยบอกๆไว้ในตอน1ว่าไม่เม้นท์ก็ได้แต่ลินก็อยากให้เม้นท์กันเยอะๆนะ มีควานอ่านตั้งหลายคนมีแค่เม้นท์เดียวเอง แถมยังเป็นน้องที่รร.ลินอีก ใจร้ายยยลินน้อยใจนา ว่าไปนั่น! ยังไงก็ช่วยเม้นท์กันหน่อยเนอะ ติชมบ้างอะไรบ้างลินไม่กัดหรอก ขำๆไม่คิดมาก เม้นท์มาเถอะได้อ่านคอทเม้นท์แล้วมันฟินดีลินชอบ 555

ปล.ถ้าพรุ่งนี้ลินกลับบ้านไวจะมาอัพตอนต่อนะเม้นท์กันเยอะๆด้วยล่ะ