ฤดูหลากสีในวันแห่งสายเลือด

เขียนโดย ReawSama

วันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.47 น.

4 ตอน

1 วิจารณ์

6,552 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2559 02.00 น. โดย เจ้าของนิยาย

3) คำว่า "แฟน"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมา!!!!

"ยามใบไม้ถูกแดดแผดเผา ยลยินเพียงกลิ่นไหม้ทมิฬ จากใบไม้นา...เฮ้อ! วันนี้อากาศร้อนจังเลยนะ"เสียงบ่นของวสันต์ทำให้ทุกคนตื่นขึ้น

"กลอนบ้าอะไรของนายเนี่ยวสันต์ วันนี้อารมณ์ดีจังนะ"เหมันต์เอ่ยพร้อมมอบรอยยิ้มในยามเช้า อย่างอบอุ่น

"555 พี่เหมันต์นี่ก็นานทีได้พูด พูดมากเชียวนะ"คิมหันต์ก็ได้ตื่นมาในยามเช้าเช่นเดียวกัน

"คิมหันต์ เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ"เหมันต์ท้วง พร้อมกับกำหมัดแน่น

"ใจเย็นก่อนสิพี่"คิมหันต์พยายามทำให้เหมันต์สงบสติอารมณ์

"นายเองก็บ้าการไขคดีนั่นแหละ"เหมันต์ได้ท้วงกลับคิมหันต์

"อารมณ์ดีกันแต่เช้าเลยนะ"อันจินได้ตื่นขึ้นพร้อมความวุ่นวาย

ครืด!

เสียงเปิดประตูได้ดังขึ้น

"ตื่นกันแล้วหรอค่ะ หนูทำอาหารเสร็จแล้วนะค่ะ จะกินเลยมั้ยค่ะ"เซโอได้เข้ามาพร้อมกับจัดคำถามอย่างรัว

"ออ เดี๋ยวไปกินนะ วันนี้มีอะไรกินบ้างหรอ"เหมันต์ตอบและถามกลับ

"ตอนเช้าหนูเน้นอาหารประเภทโปรตีนน่ะค่ะ ก็เลยทำแฮมชีส เพราะว่ามีทั้งคาร์โบไฮเดตและโปรตีน และยังมีเกลือแร่จากผักที่หนูเอาใส่เข้าไปเป็นไส้ด้วยค่ะ"เซโอตอบไปอย่างละเอียด

"ขยันทำจังเลยนะ"อันจินได้เอ่ยสั้นๆ พร้อมเอามือลูบหัวเซโอ

"อ...เอามือของนายออกจากหัวเซโอซะ"เสียงของวสันต์ได้ตะโกนออกมา

ดูเหมือนอันจินจะรู้ว่าวสันต์ชอบเซโอ ก็เลยแกล้งเซโอ

"เซโอจังนี่น่ารักจังเลยนะ"อันจินพูดพร้อมเอามือหยิกแก้มเซโอ

"ก็บอกให้หยุดทำไงเจ้าบ้าอันจิน"วสันต์ได้ตะคอกอันจิน

"เรียกพี่ว่าพี่อันจินสิ พี่จะหยุดทำ"อันจินรู้สึกเหมือนได้โอกาส

"เหอะ อย่าหวังเลย"วสันต์ตอบกลับ

"ถ้าไม่เรียกก็ไม่หยุดทำนะ"อันจินได้โอกาสอีกครั้ง

"ไม่ๆๆๆๆๆ"วสันต์ยืนกรานคำเดิม

"เข้าใจแล้ว แค่เรียกก็พอใช่มั้ย"เหมันต์เอ่ยถาม

"ใช่ แค่เรียกพี่ว่าพี่อันจินทุกวันก็พอแล้ว"อันจินตอบ

"พี่อันจินเลิกแกล้งเซโอได้แล้ว"เหมันต์พูดในสิ่งที่อันจินต้องการ