ปลูกรักในรั้วใจ

****นิยายรักอบอุ่น ที่จะทำให้ละมุนหัวใจ****

 -การค้นพบความรักที่ดีที่สุดสามารถละลายหัวใจที่ด้านชา-

สำหรับ ‘ชลธี’ ความ รักสุดลึกซึ้งได้ตายจากไปด้วยน้ำมือของสตรีผู้เป็นรักแรกและรักที่สุด ความปวดร้าวแทบจะดับด่าวดิ้นกับความเสียใจครานั้นแปรเปลี่ยนเป็นตะกรันความ ด้านชาเกาะกุมหัวจิตหัวใจจนมิปรารถนาจะผูกสมัครรักใครกับสตรีใดอีก

แต่ใครจะเลี่ยงสายลมแห่งโชคชะตาได้...ในที่สุดมันพัดพาเขาให้กลับมาพบเจอกับ ‘เทียมภพ’ ผู้ที่ชาตินี้จะไม่มีวันมองหน้ากันได้เกินสองวินาที...เพราะถ้าเกินกว่านั้นต้อง ‘มีเรื่อง’ แต่ถึงจะเกลียดขี้หน้ากันชนิดเงาไม่อยากเหยียบแต่ก็มิอาจทำใจเลิกคบเพื่อนร้ายคนนี้ได้เสียที

จะทำแบบนั้นได้อย่างไรล่ะ...ในเมื่อเทียมภพเป็นพี่ชายของสาวน้อยนัยน์สวยดุจท้องฟ้ายามค่ำคืน ‘แทนดาว’  

ชลธี ไม่สนกับคำครหาที่ว่าเป็นวัวแก่กินหญ้าอ่อน เลี้ยงต้อย หรืออะไรก็แล้วแต่ที่จะใช้เรียกเขาที่ยอมกระชากวัยตีเนียนจีบเด็กสาวที่อายุ ห่างกันเป็นรอบ!

แล้ว เทียมภพผู้มีกิตติศัพท์ความหวงน้องสาวคนเดียวชนิดยิ่งกว่ามังกรหวงถ้ำหรือ จงอางหวงไข่ยังไม่อาจเทียบได้ จะทำอย่างไรเมื่อคู่ปรับเก่ามาเกี้ยวน้องสาวสุดที่รักปานดวงใจ งานนี้ไม่ง่ายนักหรอก...รับรองต้อง ‘ได้เลือด’

               ตัวอย่างจากตอนที่ 24 Will You Be My Girl?

                “พี่ชลหล่อจัง...เหมือน ‘อิมราน อับบาส’ เลย” เขาไม่รู้จักชื่อที่หล่อนบอกหรอก แต่เดาว่าไม่พระเอกละครก็คงเป็นนักร้องชายที่ชื่นชอบ แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับสัมผัสอุ่นจัดจากมือนุ่มที่ลากไล้ไปตามใบหน้าและ สันกรามจนทำให้เกิดรู้สึกบางอย่างอยู่ขณะนี้ เขาต้องรีบยุดมือที่ยังปะป่ายไม่หยุดแล้วจับมันวางลงที่เดิม

                “อย่า ซนให้มากนัก นี่ถ้าเป็นน้องนุ่งล่ะจะตีให้เนื้อแตกเชียว แต่ว่า...อยู่อย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน...พี่ชอบ” เขาเอ็ดคนตัวเล็กที่ทำหน้ายุ่งเมื่อถูกขัดใจ แต่พอก้มลงมองร่างบนตักอย่างพิจารณาอีกครั้งก็ต้องพบว่า ชุดกระโปรงยาวครึ่งน่องรูดสูงขึ้นมาจนเลยเข่าเผยให้เห็นปลีน่องเรียวขาว สล้างที่โผล่พ้นออกมา ตัวเสื้อท่อนบนทรงไหล่ปาดก็ร่นลงจนเปิดเปลือยไหล่เนียนทั้งสองข้าง ยิ่งผนวกด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เลยทำให้ผิวพรรณทั้งใบหน้าลามมาถึงลำคอและลาด ไหล่อมสีแดงระเรื่อน่ามอง ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากอีกครั้งขณะมองเนินอกน้อยๆที่โผล่พ้น ขอบบราเซียกำลังสะท้อนสะท้านขึ้นลงตามจังหวะหายใจ

                “พี่ชลขา...” เสียงหวานกระซิบเรียกชื่ออย่างอย่างออดอ้อนทำให้คนฟังหวั่นไหว

                “ขา...” เจ้าของชื่อกระซิบเสียงขานตอบอย่างอ่อนหวานเช่นกันก่อนจะไล้ปลายนิ้วเรียวไป ตามกลีบปากแดงฉ่ำเบาๆราวสายลมพัดแผ่วผ่านกลีบดอกไม้ กลิ่นคอกเทลอ่อนๆลอยจางๆมาปะทะจมูกโด่งที่ก้มลงไปจนแทบจะแนบชิดใบหน้าเรียว ที่ล้อมกรอบด้วยเส้นผมนุ่มดุจไหม ตอนนี้จิตใต้สำนึกของเขาเตลิดไปไกลมากแล้วขณะมองใบหน้าแดงซ่านที่ห่างกันไม่ ถึงเซนต์ สุดจะทัดทานตนเองไม่ให้จินตนาการเลยเถิดว่าริมฝีปากบางดุจปีกผีเสื้อนี้จะ หวานฉ่ำสักเพียงใด ลำคอระหงนี้จะหอมรัญจวนใจปานใด ไหล่เนียนนั้นจะนุ่มละมุนกรุ่นกลิ่นกายสาวขนาดไหน ชลธีกำลังต่อสู้กับจิตใจด้านมืดของตนเองอย่างหนัก

                “ใบพลูขา...สวยเหลือเกิน พี่ใกล้จะหมดความอดทนแล้วนะ ได้สติซะทีสิคะ...ก่อนที่พี่เองจะขาดสติ”