พี่รหัสหน้าใส กับยัยน้องรหัสน่าเลิฟ - My code

     Kad Talk's

"นึกว่าพี่คริสอยากนั่งกับเราซะอีก เห้อ!!!" บ่นอะไรของเราว่ะ
"ซื้ออะไรมาเต็มเลยอ่ะเกล้า"
"อ๋อ ไม่ใช่ของฉันหรอก"
"แล้วของใครอ่ะ" ของใครอ่ะ น่ากินจัง
"ก็ของเกดนั่นแหล่ะ" ไม่ใช่แล้ว โนๆๆ
"ไม่ใช่แล้ว ฉันไม่ได้ฝากใครซื้อ ฉันไม่มีตังค์นะ"
เวรแล้วเรา จะเอาตังค์ที่ไหนให้ว่ะ เวรกรรมจริงๆ
"ไม่ต้องจ่ายหรอกครับ" เห้ย จะเป็นเสียงของใครล่ะ นอกจากพี่คริส พี่รหัสสุดหล่อ
"อ้าว!!! ของพี่คริสหรอ"
"ใช่ครับ ในฐานะพี่รหัสของอุ้ย พี่เลยซื้อมาให้"
"มันไม่ต้องแล้วไม่ใช่หรอค่ะ ก็เหลือแค่เรื่องเรียนแล้วไม่ใช่หรอค่ะ" ซื้อมาให้เราด้วยอ่ะ
"อ่ะๆ พี่ซื้อให้เองแหล่ะ"โรแมนติกสุดๆเลยอ่ะ นี่แหล่ะพ่อของลูก เอิ่ม!!! เรายังเรียนอยู่นะ '-'
"ขอบคุณนะค่ะ แต่ว่าไม่เป็นไรหรอกค่ะ เกรงใจ"
"เอาไปเถอะถือว่าเป็นของรับน้องนะ" เอิ่ม คือแบบอยากได้นะ แต่จะเอาดีอ๋อ??
"นะ นะ เอาไปเถอะ"
"กะ กะ ก็ได้ค่ะ" อยากได้นานแล้วอ่ะ
"น้องๆนั่งดีๆนะครับ รถกำลังจะออกแล้ว" พี่ชินพูดด้วยความสุภาพ
"เห้ย!! หล่ออ่ะ" เกล้าพูดด้วยความปลื้มปริ่มในตัวพี่ชิน
"ชอบหรอยัยเกล้า 5555" เพื่อนเราสงสัยจะมีแฟนแล้วล่ะ
"มาชงมาชอบอะไรล่ะ"
"ใช่หรือป่าวค่ะ"
"ใช่ๆ" 5555 พี่ชินมองไปมองมาก็หล่อนะเนี่ย ไม่ใช่แล้วมาผิดงาน -..-

เอี๊ยดดดดดดดด

ถึงแล้วนะเด็กๆ เตรียมของได้แล้ว เสียงของคุณอาจารย์ฝ่ายปกครอง หรืออาจารย์ณภาพูดขึ้น
"เกดๆๆๆ เกดตื่นได้แล้วนะ"
"เฮ้ออ!!! (ถอนหายใจยาวๆ) ถึงแล้วหรอค่ะ"
"ถึงแล้วเตรียมของเตรียมตัวได้แล้ว" ยังอยากหลับอยู่เลย
ต่อสายคุยกับพ่อแม่สักหน่อย ไม่ได้คุยต้อง2วัน
ตื้ดตื้ดตื้ด เห้ย!!! แบตหมดอ่ะ ทำไงดี
"กลับก่อนนะ" เกล้าบอกกล่าวฉันก่อนที่จะหายไปในกลีบเมฆกับพี่ชิน ห้ะ!!! พี่ชิน อ๋อเค้าเป็นสายรหัสกัน แต่ว่ามันเกี่ยวหรอ?? ช่างมันเถอะ แต่ไม่อยู่รอเลยอ่ะ แล้วฉันจะกลับบ้านยังไงเนี่ย เอิ่ม!!! คิดสิคิด โชคไม่ดีเลยเรา เวรกรรมมาก ยัยเกดเอ้ย!!! -..-
บื้ดดดด เสียงรถคันใหญ่มาจอดใกล้ๆฉัน รถบิ๊กไบค์คันสีดำใหญ่ดูสมาร์ทและเท่ห์มาก ว่าแต่ใครกันนะ ใส่หมวกกันน็อคซะดำเลย
แต่พอเปิดหมวกกันน็อคเท่านั้นแหล่ะ โอ้ย!! มันคือพี่รหัสของฉันเอง จะใครกันพี่คริสยังไงล่ะ
"ยังไม่กลับอีกหรอเนี่ย นี่เย็นมากแล้วนะ"
"พอดีมือถือแบตหมดค่ะ ก็เลยไม่มีคนมารับ ว่าจะกลับวินมอเตอร์ไซต์ค่ะ"
"มันอันตรายนะกลับกับพี่ก็ได้นะ พี่ไม่ว่าหรอก"
คือแบบพี่อาจจะน่ากลัวกว่าพวกพี่วินอีกมั้ง เน้นว่าอาจจะเฉยๆนะ
"เอิ่ม.... คือ...."
"ในฐานะพี่รหัสไง ตกลงไหมถ้าไม่พี่จะให้
อาจารย์ณภาหักคะแนนนะ" ไปก็ไปเว้ย
"ค่ะๆ ไปก็ได้ค่ะ" อึ้ยยยย!!! ได้นั่งรถพี่เค้าด้วยอ่ะ เขินจริงไรจริง
"โอ้ย!!!" เค้าเป็นอะไรเนี่ย เดี๋ยวก็รถล้มเอาหรอก
"เป็นอะไรอ่ะพี่คริส"
"คือพี่หิวข้าวอ่ะ" ร้องซะตกอกตกใจหมดเลย แต่ว่าก็น่ารักดีนะ
"พี่แวะกินก่อนก็ได้เดี๋ยวหนูนั่งรอเอง"
"แล้วอุ้ยไม่หิวข้าวหรอ" หิวสิถามได้ ไม่ได้กินตั้งหลายชั่วโมงแล้ว
"อ๋อ ไม่หรอกค่ะ ไม่หิวเล้ยย"
"เสียงสูงเชียวนะ กินเถอะนะ พี่เหงา"
"ไม่ค่ะ" จ๊อกๆๆๆๆ เสียงอะไรนะหรอ เสียงท้องฉันร้องไงล่ะ
"ท้องร้องขนาดนี้ถ้าไม่กินเป็นโรคกะเพาะนะ"
"กินก็กินค่ะ" ฉันนี่ไม่รีรอแล้ว หิวข้าวมากๆๆๆๆ
"ไปกันเถอะพี่คริส"
"ถ้างั้นเดี๋ยวเดินไปอีกนิดนะ"
"ค่ะๆ"
ระหว่างเดินไปเรื่อยๆพี่เค้าก็ถามฉันไปเรื่อยเปื่อย จนมาถึงคำถามที่ทำฉันอึ้งและคิดไปไกลไม่น้อย
"มีแฟนยังอุ้ย" ห้ะๆ อะไรนะพี่คริสถามฉันหรอ ไหนๆลองตบหน้าตัวหน่อย เพี๊ยะ !! โอ้ยไม่ได้มโนว่ะ
"อะไรนะค่ะ"
"พี่ถามว่า อุ้ยมีแฟนยัง"
"ยังค่ะ ถามทำไมอ่ะ" คิดอะไรอ่ะป่าวเนี่ย
"อ๋อ พอดีพี่เป็นพี่รหัสผู้ชายไง ถ้าอุ้ยมีแฟนแล้วเดี๋ยวแฟนอุ้ยก็มาต่อยปากพี่ดิ
"55555ไม่ต้องกลัวค่ะ ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้หนูหรอก"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็หนูมีหน้าตาเป็นอาวุธยังไงล่ะค่ะ หน้าตาอย่างหนูใครเห็นก็กลัว 55555"
"ไม่เห็นน่ากลัวเลย น่ารักจะตาย"
"น่ารักแล้วไม่รักอ่ะ" นี่ฉันหลุดพูดอะไรไปเนี่ย
"ก็รักแล้วไง" เห้ย!!! ประโยคนี้จี้จุดฉันมาก
"ห้ะ! พี่พูดว่าอะไรนะพี่คริส"
"ป๊าววว" เสียงสูงกว่าฉันอีกนะ
"ถึงแล้วร้านโปรดของพี่" ฉันต้องอึ้งไปอีกเพราะมันคือร้านอาหารร้านดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
"เห้ย!! พี่คริสหนูว่าหนูไม่กินแล้วอ่ะ น่าจะแพงสุดๆ"
"กินดิพี่เลี้ยงเอง" ให้ตายเหอะ จานนึงก็เกือบพันแล้วนะ
"ไม่ดีกว่าพี่แพงนะ"
"5555 นี่ร้านแม่พี่เองแหล่ะ" หู้ว!! บ้านพี่คริสคงรวยน่าดู ว่าแล้วทำไมถึงมีบิ๊กไบค์คันใหญ่แบบนี้
"แต่ทำไมพี่คริสถึงไปเรียนที่นู้นอ่ะพี่ ไกลจากร้านนี้เยอะเลยนะ"
"พี่นอนที่หอของมหาลัยเราไง"
"นี่มหาลัยมีหอด้วยหรอพี่คริส"
"มีสิ ก็ตึกสูงๆสีฟ้าอ่อนข้างหลังมหาลัยไง"
"อ๋อ หรอค่ะ หนูก็ว่าแล้วทำไมถึงมี....ตากไว้เต็มเลย"
"ไปกินข้าวเถอะ มื้อนี้เดี๋ยวพี่เลี้ยง" จะเลี้ยงอะไรล่ะนี่ก็ร้านตัวเองอยู่แล้ว
"โห้ ร้านใหญ่มากเลยพี่"
"ใช่ๆ ใหญ่จนไม่อยากจะอยู่"
"แต่ทำไมร้านมันปิดละค่ะ ปกติก็เปิดยันค่ำเลยไม่ใช่หรอค่ะ"
"พอดีแม่พี่ไม่ค่อยสบายก็เลยไม่ได้เปิดร้าน"
"อ๋อ"
"จะกินอะไร? เดี๋ยวพี่ไปทำให้" อยากกินสเต็กนะ แต่เดี๋ยวจะหาว่าเรื่องเยอะ
"เอาข้าวไข่เจียวค่ะ"
" 55555 นี่เราสองคนได้มาอยู่ในร้านดังเลยนะจะมากินไข่จงไข่เจียวได้ไง"
แล้วจะถามหาอะไรว่ะ เห้ย อย่าว่าคนหล่อสิจ้ะ
"ถ้างั้นรอแปบนะ"
"ค่ะๆ" ลาบปากกำลังมาเยือนแล้วล่ะเรา
จะว่าไปร้านนี้ก็ดูน่ารักมากเลยนะเนี่ย เต็มไปด้วยรูปภาพการ์ตูนและขนมเต็มไปหมดเลย
พี่คริสคงจะได้รับการดูเป็นอย่างดีเลย ถึงได้ดูอบอุ่นขนาดนี้ หืม โรแมนติกที่สุดเลย
"มาแล้วครับ น้องรหัสสุดสวย"
"หอมจังเลยค่ะ อะไรค่ะเนี่ย"
"พี่รหัสคนนี้ ขอนำเสนอเมนูสลัดผลไม้ครับ"
"โห้ยยย!!! น่ากินสุดๆอ่ะ" หืม อยากจะลิ้มลองซะจริงๆเลยอ่ะ
"มากินกันเถอะ" พี่คริสเอ่ยปากชวนฉัน มีพี่รหัสเป็นพี่คริสก็ดีเหมือนนะเนี่ย
"ค่ะๆๆ" ฉันรีบพยักหน้า พร้อมกับยิ้มด้วยหน้าตาดีใจเอามากๆ
"แชะ แชะ แชะ" เห้ย!! ทำไรของเขาเนี่ย?!?
"ทำอะไรของพี่อ่ะ"
"ถ่ายรูปคนน่ารักยังไงล่ะ" ตรงไหนว่ะเนี่ย ทุเรศแน่นอนอ่ะ
"พี่มันไม่สวย"
"ถึงใครจะมองว่าไม่สวย แต่พี่ว่าอุ้ยน่ารักสุดแล้ว" พูดบ้าอะไรเนี่ย เขินเป็นเหมือนกันนะ
"หมับ หมับ หมับ" ระหว่างฉันกินไปเรื่อยๆ อยู่พี่คริสก็มองหน้าฉัน ทำเอาฉันกินไม่ลงเลย
"มองอะไรพี่คริส"
"ก็พี่ว่าเวลาอุ้ยกินอ่ะน่ารักกว่าตอนทำหน้าตาธรรมดาอีก" ฉันก็น่ารักทุกเวลาเนี่ยแหล่ะ
"ไปพี่ หนูกินหมดแล้ว" ใครจะไปกินลง เล่นมองหน้าแบบนี้ กลับบ้านดีกว่า
"ครับๆ รีบจริงๆเลยนะอุ้ย" ใครจะไม่รีบบ้างล่ะ
"ขึ้นมาสิครับ ยืนทำไมอ่ะ" คือแบบบิ๊กไบค์เบาะมันสูงอ่ะ แล้วคือฉันตัวเตี้ย ขาสั้น แขนสั้นไง แล้วจะขึ้นได้ไหม
"คือ... หนูขึ้นไม่ได้อ่ะ"
"อ้าว!! แล้วทำไมตอนมาขึ้นได้อ่ะ"
"ก็ตอนนั้นหนูรีบอ่ะ เดี๋ยวพี่ไปบอกอาจารย์ณภาหนูจะไม่แย่หรอ"
"5555 มานั่งข้างหน้าก็ได้"
"จะบ้าหรอ หนูเป็นผู้หญิงนะ"
"อึ้บ อึ้บ อึ้บ" ไม่ต้องงงว่าเสียงอะไรนะ
"ขึ้นได้แล้วค่ะพี่คริส"
"อืมหืม รีบขึ้นจริงๆเลยนะ"
"ไปเถอะค่ะ"
"ว่าแต่บ้านอยู่ไหนเนี่ย?"
"ก็เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา ตรงไปอีกนิด เลี้ยวขวา ค่ะ" จะจำได้ไหมเนี่ย 5555
"โอเคครับ กอดแน่นๆนะ" จะเอาจริงหรอกอดเลยนะ
"ต้องกอดด้วยหรอพี่"
"ครับ รถพี่มันแรง"
บรี๊ดดดดดดดดดดดด
"โอ้ย!!! รถพี่คริสแรงโครต"
"ถึงแล้ว หลังนี้พี่คริสจอดสิ"
เอี๊ยดดดดดดดด
"บ้าย บาย พี่คริส"
"ครับ เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"อ้าวกลับมาแล้วไม่โทรมาบอกแม่ล่ะ"
"แบตหมดค่ะแม่"
"แม่บอกแล้วไงให้พกแบตสำรองไปติดตัว"
"โอเคค่ะ วันหลังหนูจะเอาติดตัวตลอดเลย"
"แม่ค่ะ"
"อะไรเกด"
"คือ......"
"จะขออะไรแม่อีกล่ะ"
"คือหนูอยากไปอยู่หอที่มหาลัยอ่ะแม่"
"ทำไมล่ะ"
"ก็หนูจะได้ไม่ต้องตื่นเช้าๆไง จะได้มีเวลาเตรียมตัวเยอะกว่านี้หน่อย"
"แล้วมีเพื่อนอยู่ได้ไหม"
"มีค่ะ ก็เกล้าไงค่ะ"
"โอเค ถ้างั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้แม่ไปทำเรื่องให้นะ แต่จะต้องกลับมาหาพ่อกับแม่บ่อยนะ"
"แล้วพ่อไปไหนอ่ะแม่"
"พ่อนอนไปแล้วล่ะ"
"บอกให้พ่อดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ"
"จ๊ะ แล้วกินอะไรมายัง แล้วใครมาส่งอ่ะ"
"กินแล้วจ้า พี่คริสมาส่ง"
"คริสคือใครล่ะเกด"
"อ๋อ พี่รหัสค่ะ"
"อืมๆ ไปนอนได้แล้ว "
"ค้า"
เห้อ!!! จะไปอยู่หอดีไหมว่ะ แต่ว่าเกล้าก็อยู่นะ
ตื้ด ตื้ด ตื้ด
"ฮัลโหล ว่าไงเกด"
"หอที่แกพักเนี่ยของมหาลัยใช่ไหม"
"ใช่อ่ะ มีไรป่าว หรืออยากจะมาอยู่กับฉัน"
"ใช่ ฉันจะไปพักที่นั้นอ่ะ"
"แกมาอยู่ห้องฉันนะ ฉันไม่มีเพื่อนอยู่เลยอ่ะ"
"โอเคเจอกันนะแก"
"บายจ้า"