พี่รหัสหน้าใส กับยัยน้องรหัสน่าเลิฟ - My code

     
ขณะนี้เวลา 19.30 น. แล้ว

" บัดนี้ได้เวลาเปิดงานแล้วนะค่ะ ดิฉันน้ำมนต์ในฐานะดาวมหาลัยปีการศึกษานี้ และพี่ค่ายขอเปิดงานค่ะ"
พี่น้ำมนต์พูด
"ขอให้น้องๆสนุกกันในงานคืนนี้และได้เจอกับพี่รหัสที่ถูกใจน้องกันนะค่ะ" พี่แยมพูดเสริม
"เอ้า!! มาเข้าแถวรอรับผ้า และเข้าแถวครับ"
พี่นัทผู้น่าโหดตะโกนขึ้นเสียงดัง
เข้าแถวเถอะเรา ไปเถอะๆ ถ้าได้พี่คริสเป็นพี่รหัสก็คงดี
"น้องๆเตรียมเปิดตาค่ะ" เสียงของพี่น้ำมนต์พูดขึ้น
จะเป็นใครว่ะเนี่ย หวังแค่ไม่ใช่พี่นัทหรือพี่ชินก็พอ (คิดในใจ)
เอ้า 123
"อ้าว!!! พี่คริสหรอค่ะเนี่ย" แอบดีใจมากๆ
"ได้พี่เป็นพี่รหัสไม่ดีหรออุ้ย ทำไมถึงตกใจจัง" เห้ย มันดีมากค่ะพี่
"ป่าวค่ะ เท่ากับว่าที่พี่ดูหนูมาทั้งหมดเพราะเราเป็นสายรหัสกันหรอค่ะเนี่ย" อุตส่าห์หลงตัวเองมาซะนานเลยอ่ะ หน้าแตกแล้วเรา
"ก็ใช่ครับ" โห้ย อยากจะร้องไห้เลยอ่ะ
"ค่ะ" :'(
"แต่ว่าใช่ครึ่งไม่ใช่ครึ่งนะ" หมายถึงไรว่ะ
"มันหมายถึงอะไรอ่ะพี่" ฉันถามด้วยความสงสัย
"ก็ส่วนหนึ่งเป็นเพราะพี่เป็นพี่รหัสน้อง แต่อีกส่วน.... พี่อยากดูแลเอง" เห้ย พูดแบยนี้ก็หมายถึง???!!!!
"พี่ชอบอุ้ยนะ" คำพูดนี้หลุดออกมาจากปากพี่
คริสหรอเนี่ย
"ขอของขวัญหน่อยค่ะ พี่รหัสสุดหล่อ" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันที
"ได้ครับ น้องรหัสสุดสวยของพี่"
ของพี่หมายถึงอะไร?
"เอามาเลยค่ะพี่คริส"
"อย่าเพิ่งเปิดดูนะ ไว้เปิดดูตอนจะกลับนะ"
"อ้าว ทำไมล่ะพี่"
"พี่เขินอ่ะ" ผู้ชายบ้าอะไรเขินผู้หญิงด้วย
"โอเคค่ะ"
"เรามาเต้นรำกันเถอะน้องรหัสสุดสวยของพี่" พี่คริสชวนแบะโค้งคำนับมาที่ฉัน เหมือนในละครเลย
"โชคดีนะค่ะ ที่ตอนซ้อมหนูก็ซ้อมกับพี่ พอวันจริงก็ยังเต้นรำกับพี่อีก หรือว่าวันนั้นพี่จงใจจะเต้นกับหนูอยู่อ่ะ"
"พี่ก็ตั้งใจนั้นแหล่ะ พี่ไม่อยากให้น้องไปเต้นกับใคร หวง" ประโยคสุดท้ายหมายถึงอะไร ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองนะเฟ้ย
"เอิ่ม.. เต้นรำเถอะค่ะ มัวแต่ยืนคุยกัน เดี๋ยวพวกพี่เค้าว่า" เอาเถอะเต้นรำเถอะ เดี๋ยวตัวจะลอยแล้วนะ
"ครับ" พี่คริสเอามือของเค้ามาโอบเอวพร้อมคว้ามือฉันไว้ พร้อมกับมองตาเต้นรำในท่วงท่าเดี๋ยวกัน อยากหยุดเวลาเอาไว้จริง วินาทีนี้ใครๆก็ไม่อยากให้จบลง
"เขินหรอครับ" เสียงอันนุ่มนวลและเท่ห์ของเค้า ได้ถามฉันมา
"ก็ประมาณนึงค่ะ ไม่เคยมีโมเมนต์แบบนี้มาก่อน"
"โอ้ยย!!" เสียงร้องดังอแกมาจากปากพี่คริส ทำให้ทุกสายตาจดจ้องมาที่ฉันกับพี่คริส
"เป็นอะไรหรือป่าวค่ะ หนูขอโทษนะค่ะ"
"ไม่เป็นไรเด็กน้อยเอ้ย!!" คำว่าเด็กน้อยนี้ช่างราวคล้ายกับคนที่รักกัน พูดหยอกล้อกัน
"ขอโทษจริงๆพี่คริส ไปเถอะค่ะเดี๋ยวหนูพาไปนั่งนะ" พี่เค้าจะโกรธเราไหมเนี่ย ก็ดันพาเราเคลิบเคลิ้มไปเค้าเองนินา ฉันโอบพี่คริสไว้ข้างกาย พร้อมพาพี่เค้าไป แต่จะว่าไปพี่เค้าก็หนัก
เหมือนนะเนี่ย เอิ่ม..! ตอนนี้ไม่ใช่ประเด็นสำคัญตอนนี้จะต้องพาพี่เค้าไปทายา
"เกิดอะไรขึ้นอ่ะคริส" เสียงหวานๆท่าทางเป็นห่วงของพี่น้ำมนต์ พุ่งเข้ามาถามพี่คริส หรือว่าพี่เค้าจะเป็นแฟนกัน ไม่นะ ไม่เอาสิ ไม่เอาอย่างนี้
"ไม่เป็นไรหรอกมนต์ เกิดอุบัติเหตุเล็กน้อยเอง"
ทำไมเค้าถึงเป็นห่วงกันขนาดนี้นะเนี่ย
"น้องค่ะ น้องต้องดูแลพี่รหัสของน้องให้ดีรู้ไหมค่ะ ไม่งั้นน้องอาจจะโดนหักคะแนนได้" พี่น้ำมนต์พูดดุฉันขึ้นมาด้วยท่าทางจะโกรธฉัน ว่าแต่จะโกรธฉันเรื่องอะไรอ่ะ เจ้าตัวยังไม่โกรธเลย
"ค่ะๆ หนูจะดูแลพี่คริสให้ดีกว่าเดิมนะ" ฉันรีบสัญญาไปก่อน
"อย่าไปว่าน้องเลยมนต์" พี่คริสเป็นห่วงฉันหรอเนี่ย สุภาพบุรุษจริงๆ -..-
"อืม ถ้างั้นดูแลตัวเองด้วย เราไปก่อนนะ" พี่น้ำมนต์บอกพี่คริส
"อุ้ย พี่หิวน้ำอ่ะ"
"เอาน้ำอะไรพี่คริส เดี๋ยวหนูไปเอาให้นะ" โอ้ย ขี้เกียจเดินแล้วเว้ย
"ไปด้วยกันดิ"
"ไม่ดีกว่าพี่ เดี๋ยวหนูไปเอาเอง พี่ไปนั่งพักเถอะ" ตัวหนักจะตายพาไปด้วยกันจะได้กินมั้ยเนี่ย
"ถ้างั้นพี่เอาลาเต้นะ" พอดีที่นี้มีร้านขายของ
เนอะมาก ผอ.กับรุ่นพี่กลัวน้องๆหิวกัน
"โอเคค่ะ รอแปบนะค่ะ"
ลาเต้หรอเนี่ย พี่เค้ากินกาแฟเข้มมากเลยอ่ะ เป็นคนเท่ห์ชัวร์ โอ้ย!! เราบ่นอะไรของเราว่ะเนี่ยจะบ้ากันใหญ่แล้ว
"อุ้ย!!! ไอบ้าเอ้ย เดินยังไงเนี่ย" ใครกันว่ะ น้ำหกหมดแล้ว เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นไปก็ต้องพบกันชายหนุ่ม ผิวขาว ร่างใหญ่
"คุณนั้นแหล่ะที่เป็นเดินชนผม" เค้าทำน่าปั้นปึ่งใส่ฉัน พร้อมกับทำคิ้วขมวดใส่ฉัน
"นายนั้นแหล่ะที่ชนฉัน ดูดิกาแฟหกใส่ขุดฉันหมดแล้ว" นี่ฉันผิดหรอว่ะ มันไม่ใช่แล้วเว้ย
"เออ ผมขอโทษล่ะกัน ขี้เกียจทะเลาะ"
"เออ ขอโทษล่ะกันนะ " โอ้ย นี่มันเรื่องอะไรว่ะ น้ำแก้วหนึ่งก็ต้องแพงอ่ะ ต้องกลับไปซื้อใหม่อีก
"อ้าว พี่คริสมาทำอะไรค่ะ ไม่นั่งพักล่ะค่ะ เดี๋ยวแผลอักเสบนะ"
"พี่เห็นอุ้ยหายไปนานอ่ะ พี่เลยตามมาดู แล้วอุ้ยไปทำอะไรมาเนี่ย ชุดเปื้อนหมดเลย" เป็นห่วงอีกแล้ว น่ารักจริงๆ
"มีไอบ้าที่ไหนไม่รู้วิ่งชนหนูอ่ะพี่คริส แต่ช่างมันเถอะ" อยากจะตบมันมากๆเลยอ่ะ
"ไปนอนได้แล้วอุ้ยดึกแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่ตื่นนะ"
"อ้าว แล้วกาแฟอ่ะ ไม่เอาแล้วหรอ?"
"อืม ไม่เอาแล้ว พี่ว่าพี่ก็จะไปนอนแล้วนะ"
"โอเคค่ะ"
"เดี๋ยวอุ้ย.."
"ค่ะ มีอะไรอีกป่าวค่ะ"
"เอิ่มม......-..- ฝันดีนะครับ น้องรหัสสุดสวยของพี่"
"เช่นกันค่ะ ฝันดีนะค่ะ-..-"
"เจอกันพรุ่งนี้นะครับ"
"-..-"