คุณเพื่อนที่รัก

          หวัดดีครับ...ผมชื่อเทสนะ ตอนนี้ผมอยู่ที่จังหวัดๆหนึ่ง ที่ใช้คำว่า"ตอนนี้" เพราะผมต้องย้ายที่อยู่บ่อยมาก ย้ายตามพ่อน่ะครับ...การที่เราจะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆนั้น บางคนเค้าอาจจะคิดว่าดี เพราะจะได้ประสบการณ์ใหม่ๆ  ได้มิตรภาพใหม่ๆ แต่สำหรับผมแล้วมันเป็นสิ่งที่ผมเกลียดมาก ไม่มีใครเข้าใจผมเลย ว่าการเริ่มต้นแต่ละครั้งของผมมันยากแค่ไหน กว่าจะเข้ากับเพื่อนใหม่ได้ กว่าจะมีใครสักคนที่เราสนิท และไว้ใจได้  ผมบอกแล้วว่ามันยาก...  

          วันนี้เป็นวันแรกที่ผมต้องไปเรียน ทั้งๆที่เพื่อนเค้าเปิดเรียนจะถึงเทอมแล้ว  แต่ดีอย่างคือ โรงเรียนผมห่างจากบ้านประมาณ 5 โลได้ครับ ถึงมันจะเป็นครั้งแรกที่ต้องไป ผมก็ต้องไปโรงเรียนคนเดียวอยู่ดี

"ขอโทษนะครับ  รถสายนี้ไปถึงโรงเรียน......มั้ยครับ"  ผมถามคนขับรถเมล์        

"ถึงครับๆ ขึ้นเลยน้อง" พี่กระเป๋ารถเมล์ตอบผม ผมก็ก้าวเท้าขึ้นรถอย่างเร็วเพราะเดี๋ยวไปเรียนสาย รถจอดตรงป้ายที่ถัดมาสัก 2 ป้าย พี่กระเป๋ารถเมล์ก็บอกผมให้ลงแล้วเดินตรงไปสัก 200 เมตร ก็จะเจอโรงเรียนครับ

"นี่หรอวะ  โรงเรียนเราดูไฮโซโคตร" ผมพรึมพรำกับตัวเอง จากนั้นก็เดินหาห้องสิครับ  คือไรวะ...ตึกเต็มเลย

" เอ่อ...ขอโทษนะครับ ตึก ม. 5 ต้องไปทางไหนหรอครับ"   ผมถามใครก็ไม่รู้ที่กำลังเดินผ่านมา แต่หน้าตานี่โคตรหล่อ แต่หล่อน้อยกว่าผมนะ  

"ถามเราหรอ"  กูสะกิดมึงเปล่าวะ ก็ต้องถามมึงดิ 

"ครับ" คำที่ผมพูดมันต่างจากที่คิดมากๆครับ ถ้าผมถามตามที่ผมคิดคงโดนต่อยสัก 2 หมัด  

"แล้วนายอยู่ห้องไหนล่ะ" คนๆนั้นถามผม 

"เราอยู่ 5/4 ต้องไปทางไหนหรอครับ" ผมถามเค้าบ้าง 

"เฮ้ยยยย เราก็อยู่ 5/4 แต่เราไม่เคยเห็นหน้านายเลยว่ะ" เค้าถามผม 

"อ๋อ...เราเพิ่งย้ายมาน่ะ พาเราไปห้องด้วยนะ" ผมบอกคนนั้น 

"เออๆ เราชื่อฟลุ๊คนะ แล้วนายชื่อไรวะ" ฟลุ๊คถามผม

"เราชื่อเทสนะ" ผมตอบมันบ้าง 

"ขอถามหน่อยดิ...พูดกู-มึงได้มั้ย ไม่ถนัดว่ะ" ฟลุ๊คถาม

"แล้วแต่เลย...แต่เราขอเรียกนาย-เราเหมือนเดิมนะ เราก็ไม่ถนัด" ผมตอบฟลุ๊ค แล้วเราก็เดินไปเข้าห้องเรียน ห้องกว้างดีนะครับ ผู้หญิงก็น่ารัก   ผมนั่งกับฟลุ๊คครับเพราะแต่ก่อนห้องมันมี 31 คน ฟลุ๊คมันเป็นเศษ ผมเลยต้องนั่งกับมัน แล้วที่ผมบอกมันว่าขอเรียกมันว่านาย เพราะผมไม่เคยใช้กู-มึงกับเพื่อน แต่ถ้าสนิทแล้วก็ใช้นะครับ

                                    เป็นเรื่องแรก ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ เม้นได้เลยค่ะ