The Lover

-

เขียนโดย Pepsi

วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.51 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,086 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มกราคม พ.ศ. 2559 01.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ห๊า!!อะไรนะ?!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


วันที่ xx เดือน xxx ปี xxxx
วันนี้โชพาฉันไปเที่ยวทะเลล่ะแต่ทำไม...เขาดูไม่มีความสุขเลยล่ะ -0-
"โช...นายเป็นไรอ่ะ ไม่สนุกหรอ?"
"ไม่...เอ้ยสนุกสิ สนุกมากๆเลย ^^;"
วันนี้โชดูแปลกไปมาก เขาดูไม่มีความสุขเลยที่มาเที่ยวทะเลกับฉันในวันนี้...หรือว่า..โชมีเรื่องกลุ้มใจ บางทีเขาอาจต้องการคนปรึกษาก็ได้นะ
"นายมีเรื่องกลุ้มใจอะไรบอกฉันได้นะ"
"ฉันอยากจะบอกเธอว่า..."
"ว่า.."
"...."
"...."
"เรา...เลิกกันเถอะ ._. "
"ห๊า!!อะไรนะ?!!"
"...."
"จิงดิ"
"จิง"
"...."
อะไรเนี่ยโชล้อเล่นใช่ไหมขอร้องล่ะขอให้เป็นมุกตลกที่เขาแต่งขึ้นมาเถอะแล้วเขาก็จะบอกความจริงว่ามันเป็นมุกตลกจากนั้นเราก็จะหัวเราะกันใช่ไหม!!!..แต่โชไม่เคยเล่นอย่างนี้มาก่อนเลยนะสีหน้าเขาก็ดูจริงจังมาก..หรือว่า..เขาพูดจริงไม่น่าใช่หรอก(มั้ง??)ฮะๆๆ--;
"...."
"นายล้อเล่นใช่ไหม"
"เปล่า...ฉันพูดจริงๆ"
เฮ้ย....เขาพูดจริง งั้นก็แปลว่า เขาบอกเลิกฉัน!!!นี่มันหมายความว่ายังไงเนี่ย...บ้าไปแล้ว-"-โอเค จยย.ใจเย็นเย็น ค่อยๆถามก่อนว่าเพราะอะไร'^'
"ทะ...ทำไมล่ะํ๐ํ??"
"คือ..."
"...??"
"คือว่า..."
"..."
"คือ..."
"..."
"..."
"อืม...ถ้าพูดยากก็ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้ใช่มั้ย"
"อือ...โทษทีนะ"
"ไม่เป็นไร...งั้นแค่นี้ละกัน"
โอเค! ฉันยอมรับว่าฉันรู้อยู่แล้วว่ายังไงซะมันก็ต้องมีวันนี้ ดังนั้น!สิ่งที่ฉันต้องทำคือพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้และพูดอย่างระงับสติอารมณ์พยายามที่จะไม่โมโหเขาแต่จะทำไงได้ล่ะฉันห้ามน้ำตาไม่ไหวจริงๆนี่นาTOT...ฉันหันหลังแล้วเดินจากเขาไป...พร้อมกับน้ำตา...
"นี่...นามิ"
เดี๋ยวฉันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงโชนะ เขาจะมาเรียกฉันทำไมเราเลิกกันแล้ว
"เดี๋ยว..เธอจะไปไหนน่ะ"--;
"ฉันจะกลับบ้าน..นายจะมายุ่งทำไม"
"บ้านเธอน่ะอยู่ทางโน้น--/"
"..."
"..."
"อืม...ขอบใจ"
"ต้องให้ฉันไปส่งมั้ย??"
"เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วไม่มีความจำเป็นที่นายต้องไปส่งฉัน!!"
"อืม..เลิกกันแล้วสินะ ฮะๆๆ^^;"

เราจบกัน'โช'นายทำให้ฉันเกลียดผู้ชาย!!!


Oo๐ ผ่านไป1เดือน ๐oO
ณ คฤหาสถ์ 'ฮิเมะ'
"เฮ้อ -0-' เมื่อไรจะมีงานเข้าซักทีน้าาา~~~"
"บ๊อก~~"
ฉันนั่งง่วงอยู่กับลูกหมาพันธุ์ไซบีเรียตัวน้อยที่กำลังวิ่งร่าเริงอยู่ในสวน
"เฮ้อ"
"นี่ยัยนิ(ปกติเพื่อนจะเรียกฉันสั้นๆว่านิอ่ะนะ)วันๆแกจะนั่งหาวไม่ทำไรเลยหรอวะห๊าา"
"ก็มันไม่มีไรทำนี่นา นี่ ฮิเมะแกมีงานอะไรให้ช่วยทำบ้างป่าววว"
"ไม่มีอ่ะ"
"ง่ะ... Σ(゚д゚lll)"
"นิ..นี่แกว่างงานหรอ"
"ป่าว!!รองานอยู่..แค่อยากมีไรทำแค่นั้นเอ๊ง~~"
"นึกว่าว่าง อิอิ (^_^) "
"ไม่มีทางว่างหรอกย่ะ..ชิ :("
'Losing him was blue like I've never ~~~'
*(เพลง Red จากศิลปิน Talor swift)*
"แป๊บนะ โทรศัพท์มา"
"ฮัลโหล..สวัสดีครับ"
"เอ่อ..ไม่ทราบว่าใครคะ"
"ผมตัวแทนจากค่ายGu-Gi(guy-girl) ครับ"
"มีอะไรรึเปล่าคะ"
"คุณรับงานถ่ายแบบไว้น่ะครับ"
"อ่อ..ใช่ค่ะๆ กี่โมงคะ"
"บ่าย 3 โมง ครับ"
"อ่อๆ เครค่ะ"
"อ้อ...ลืมบอกไป ทางเราได้เปลี่ยนคู่ถ่ายแบบ..ไม่ทราบว่าคุณมีปัญหารึเปล่าครับ"
"อ่อๆ ไม่มีปัญหาค่ะ ได้เลยค่ะ ตามสบาย"
"มาสายปรับนะครับ"
"ค่ะๆ แค่นี้ก่อนนะคะ"
~~~~~~~~ตู้ด~~~~~~~~~
"ใครโทรมาน่ะนิ"
"ตัวแทนจากค่ายGu-Giน่ะ"
"อ่อ..งั้นก็รีบๆไปทำงานสิ:)รอไรอยู่"
"นั่นดิ..รอไร555"

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา