เงารักในพายุ

"เฮ้... เทพธิดาหิมะคนงาม นางฟ้าใบ้ของข้า รอข้าด้วยสิ"        เสียงตะโกนไล่หลังของหย่งคังลอยมากระทบหูอยู่เป็นระยะ   สร้างความหงุดหงิดรำคาญใจให้กับเสวียไป๋       ที่กำลังใช้วิชาตัวเบาเหาะเหินอย่างรวดเร็ว     เพื่อให้พ้นไปจากชายสูงศักดิ์น่าชิงชังผู้นี้     ย้อนกลับไปหลังจากนางเข้าช่วยปกป้องหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวในกลุ่ม   ที่นางทราบภายหลังว่าคือเจ้าหญิงเหม่ยลี่และนางก็มีสถานะเป็นคู่หมายกับเจ้าชายหย่งคังผู้นี้  ซึ่งนางก็ไม่ได้สนใจว่าความสัมพันธ์ของชายผู้นี้กับสาวอื่นว่าจะเป็นอย่างไร หลังจากทำความรู้จักแนะนำตัวกันตามมารยาทแล้ว   ตอนถามชื่อเสียงเรียงนาม    นางจงใจส่งเสียงแบะๆๆดังๆ     เพื่อให้ทุกคนได้รับรู้ว่านางเป็นหญิงใบ้      จุดประสงค์ก็เพื่อตัดความสัมพันธ์กับบรรดาบุรุษหนุ่มสองคน       ที่มองนางตาเป็นมันโดยไม่เกรงใจหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวในกลุ่ม     ที่นางดูออกว่าภายใต้รอยยิ้มที่แสร้งเป็นมิตรนั้น            เจ้าหญิงผู้นั้นแทบอยากจะแผดเผาร่างของนางให้เป็นจุลเสียให้ได้  นางดูออกว่าเจ้าหญิงเหม่ยลี่ ไม่พอใจที่นางกลายเป็นจุดสนใจของบุรุษทั้งสอง              ทั้งที่นางไม่คิดจะใส่ใจเรื่องไร้สาระพวกนี้เลยแม้แต่น้อย  

เพราะสำหรับนางบุรุษทั้งสองต่างก็เป็นพวกชั่วช้าสารเลวทั้งสิ้น          คนหนึ่งทำท่าว่าจะมีใจให้กับเจ้าหญิงเหม่ยลี่           ที่เป็นคู่หมายของบุรุษอีกคนหนึ่ง ในระหว่างการต่อสู้ที่นางดูออกว่าชายผู้นั้น           คิดจะกำจัดเจ้าชายหย่งคังและพอได้รู้ถึงสถานะและเรื่องราว.      ที่ถ่ายทอดออกมาจากคำบอกเล่าของพวกเขา                    ก็ยิ่งมั่นใจได้ว่าเบื้องหลังของการออกป่าล่าสัตว์ในครั้งนี้ คือแผนลวงสังหาร และจุดประสงค์ ก็น่าจะเป็นเรื่องของการชิงบัลลังก์กันในราชสำนักและอาจมีเรื่องชู้สาวเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย                    

ซึ่งมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนาง                        เพราะจุดประสงค์ของนางก็แค่มาช่วยหญิงสาวที่ไร้วรยุทธเพียงหนึ่งเดียวในกลุ่ม          และเมื่อช่วยสำเร็จก็ถือว่าบรรลุเป้าหมายแล้ว         เรื่องอื่นนางไม่คิดจะใส่ใจ            แต่ที่นางรู้สึกชิงชังก็คือเจ้าชายเหวินจิ้ง         ที่ตอนแรกก็สนใจหญิงสาวที่มีคู่หมายอยู่แล้วแต่พอได้พบนางก็หันมาทำตากรุ้มกริ่มใส่นางอย่างน่ารังเกียจ      ส่วนอีกบุรุษนี้ก็น่ารังเกียจมากที่สุดเช่นเดียวกัน           เพราะตนเองมีคู่หมายเป็นเจ้าหญิงแสนงามอยู่แล้ว  แต่กลับไม่ใส่ใจซ้ำร้ายยังใจคอโหดเหี้้ยม      ในระหว่างการต่อสู้ทั้งที่จะปกป้องพาหญิงสาวคู่หมาย              ที่ไร้วรยุทธไปให้พ้นจากเขตต่อสู้ก่อนก็ไม่ทำ        และยิ่งไปกว่านั้นยังจงใจฉวยจังหวะที่คาบลูกคาบดอก ให้นางโดนลูกหลงจากการต่อสู้     ทั้งที่ด้วยฝีมือแล้วหากมีใจเป็นห่วงคู่หมายของตัวเองแม้แต่น้อย        ก็สามารถทำอะไรที่เป็นการปกป้องนางได้ง่ายดายอยู่แล้วแต่เห็นได้ชัดว่าจงใจอาศัยวิกฤตที่ตัวเองถูกลอบสังหาร    หมายจะให้คู่หมายของตัวเองได้รับอันตรายจากเหตุการณ์ในครั้งนี้               ทั้งที่แววตาของหญิงสาวที่เป็นคู่หมายของเขานั้น          เต็มไปด้วยความรักและหลงใหลในตัวเขาอย่างท่วมท้น         เขาเองก็น่าจะดูออกแต่กลับใจทมิฬประสงค์ร้าย    ต่อหญิงสาวที่มอบรักให้กับเขาได้ลงคอ                และพอได้พบกับนางก็ยังทำสายตาเจ้าชู้              ส่งมาให้นางต่อหน้าหญิงสาวที่เป็นคู่หมายของตัวเองได้อีก      ซึ่งมันทำให้นางสุดแสนชิงชังเจ้าชายหย่งคังผู้นี้อย่างที่สุด 

นางจึงตัดสินใจทำให้ทุกคนได้รับรู้เรื่องนางเป็นใบ้   เพื่อตัดปัญหาให้สิ้้นเรื่องไป ซึ่งมันก็ได้ผลกับเจ้าชายเหวินจิ้ง               ที่เห็นได้ชัดว่าสนใจแต่เพียงรูปโฉมภายนอกของนางเท่านั้น             แต่เมื่อได้รับรู้ว่านางเป็นหญิงใบ้    แม้ว่าภายนอกจะแสร้งทำแย้มยิ้มมีไมตรีดังเดิม      แต่นางสังเกตุสีหน้าแววตาและได้รับรู้ว่าเขานึกดูถูกหยามหมิ่นนาง                  และหันกลับไปสนใจเจ้าหญิงเหม่ยลี่เหมือนเก่า                ซึ่งมันคือสิ่งที่นางอยากจะให้เป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว            

แต่ในเมื่อสลัดบุรุษน่ารังเกียจไปได้แล้วคนหนึ่ง             แต่บุรุษอีกคนหนึ่งผู้นี้  ยังคงตามติดนางเสียจนน่ารำคาญอยู่อีก          และในตอนนี้นางตัดสินใจไม่ยุ่งเกี่ยวด้วย         ใช้วิชาตัวเบาเหาะหนีให้พ้นจากคนกลุ่มนั้นและกลับขึ้นเขาเมฆาไปหาอาจารย์                  

แต่บุรุษน่าชิงชังผู้นี้      ยังจะหน้าด้านตามนางมาอีก          และสิ่งที่ทำให้นางรู้สึกอยากจะหลีกหนีให้ห่างจากชายผู้นี้          ก็คือนางรู้สึกว่าไม่ว่านางจะคิดอะไรก็เหมือนจะถูกเขาจับทางได้ทั้งหมด       ไม่รู้ว่าเขาฉลาดเสียจนคาดเดาความรู้สึกนึกคิดของคนอื่นได้     หรือเป็นเพราะว่าเขา       สามารถอ่านความรู้สึกผ่านทางสีหน้าของผู้คนได้เหมือนกับนางกันแน่            แต่มันก็ทำให้นางรู้สึกอยากจะหนีให้ไกลจากชายอันตรายที่น่ารังเกียจผู้นี้

..............................................................................................

หมายเหตุ  เราย้อนกลับไปแก้สถานะของฮองเฮา        แม่ของเจ้าชายหย่งคังแล้วนะ ตอนแรกเราบอกว่าเป็นไทเฮา          ซึ่งตอนนั้นเรารีบพิมพ์จึงพิมพ์ผิดเพราะ ไทเฮาคือแม่ของฮ่องเต้               แต่แม่ของเจ้าชายหย่งคังคือเมียของฮ่องเต้ซึ่งมีสถานะเป็นฮองเฮาไม่ใช่ไทเฮา          ซึ่งเราจะคอยทยอยแก้ไขคำผิดเป็นระยะ    เวลาเรารีบพิมพ์มือมันจะไปโดนอักษรที่อยู่ใกล้กันมันเลยจะมีคำผิดอยู่บ้าง