เงียบนัก รักจนมุม

        ณ บรรไดหนีไฟ

        ที่นี่เป็นสถานที่ของผม ผมชอบมาอยู่ที่นี่ เพราะตรงนี้เงียบสงบไม่มีใครมาวุ่นวายกับผม นอกจาก

เจวาน'

ผมนั่งลงพร้อมกับไดอารี่ของยัยนั้น พร้อมกับมองดูไดอารี่ สีส้มเล่มเล็ก เล็ก ที่มีรอยปากกาเขียนว่า โลกของมายา'

มันดูชั่งงี่เง่าชะมัด แต่ผมอยากรู้ว่ายัยนี่เป็นใคร ทำไหม ไร้มารยาทขนาดนั้น ก็คงต้องอ่านสิ่นะ 

          ' ฉัน มายา' วันนี้มันก็เหมือนเดิมทุกวัน ที่ฉันจะจดบันทึกลงในไดอารี่ของฉัน ที่เช้ามาฉันก็ไปตลาดกับพ่อ เพื่อซื้อของมาเตรียมเปิดร้าน อาหารฝีมือพ่อฉันอร่อยนะ ถึงจะเป็นร้านเล็ก เล็ก แต่พ่อฉันก็สร้างมันขึ้นมากับมือของพ่อ ถึงฉันจะเป็นลูกของพ่อที่เก่งด้านอาหาร แต่ฉันนี่ไม่ได้เรื่องด้านอาหารจริง จริง วันนี้ลูกค้าเต็มร้านเลย ไม่อยากจะคิดเลย ถ้าเปิดเทอมแล้วใครจะมาช่วยพ่อฉัน ถึงจะมีพนักงานก็เถอะ แต่แค่คนเดียวคงจะเหนื่อยน่าดู นี่ก็ใกล้แล้วสิ่นะ วันเปิดเทอม ปี 3 ของฉัน อีกแค่ไม่กี่วัน ฉันก็ต้องกลับไปนั่งเรียน ที่โต๊ะข้าง ข้าง ไม่มีตัวตนแต่มีชื่อเข้าเรียนตลอด อยากรู้จังเค้าเป็นใครนะ วันปิดเทอม นี่ผ่านไปเร็วจริง จริง แต่เต็มไปด้วยความสุขของฉัน    มายา'

          "'งี่เง่า ชะมัด ไดอารี่บ้าอะไร เขียนแต่เดิม เดิม ทุกวัน แล้วยัยนี่มันเรียนห้องไหนล่ะเนี่ย"

          "บาธ' จ้าาาาาาาาา"

          "ฉันบอกว่าอย่ามาที่นี่ไง เจน' "

          นี่คือ เจน' ( เจน คอลลินส์ ) เป็นผู้หญิงคนเดียวในโรงเรียนที่ผมรู้จัก เพราะ เจวาน' แต่  เจน' กับ เจวาน' ไม่ได้

เป็นแฟนกันนะ แต่เพราะ 2 คนนี้ มีนิสัยที่คล้ายกัน เจวาน'เลยพามาให้ผมรู้จัก แต่ดูเหมือนเธอ อยากจะเป็นเจ้าของผมซะเหลือเกิน

          "ทำไมฉันมาไม่ได้ล่ะ ฉันคิดถึงเธอนะ บาธ' "

          "ฉันเป็นของเธอรึไง ? มาคิดถึงฉันเพื่อ ให้ฉันบอกอีกกี่ครั้ง ว่าฉันเกลียด ผู้หญิง !!!"

          "ล่ะ ฉันสักคนไม่ได้หรอ ? "

          "ไม่"

          "T_T"

          "เธอไปได้แหละ ฉันรำคาญ"