เงียบนัก รักจนมุม

9.0

เขียนโดย กะทะหอย

วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 04.20 น.

  14 ตอน
  2 วิจารณ์
  15.94K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 02.19 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) เรื่องจริง หรือ ข่าวลือ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียน ระหว่างทางนั้น ฉันได้ยินข่าวลือจากเด็กนักเรียนคนอื่น อื่น  แต่ฉันไม่ได้สนใจอะไรนักได้ยินแค่ว่า อีนี่มันกินข้าวกับเขาจริง จริงหรอ ชั่งกล้า น่าไม่อาย บลา บลา แต่ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าใครกับใครแต่ไม่ใช่คนของฉันแน่นอน เพราะนิสัยเขา ใคร ใคร ก็รู้ว่าเขาไม่ชอบ ผู้หญิง 

          ฉันเดินมาเรื่อย เรื่อย จนข่าวลือมันเริ่มชัดเจนขึ้นจากนักเรียนที่คุยกัน ว่าใครกับใครไปกินข้าวด้วยกัน 

ที่ฉันได้ยินไม่จริงใช่ไหม บาธ' ไม่ได้ไปกินข้าวกับใครใช่ไหม แต่ถ้ามันเป็นเรื่องจริง ใครกันนะที่มายุ่ง

กับคนของฉัน ฉันรีบเดินไปหา บาธ' ที่บรรไดหนีไฟ สถานที่ ที่ เขาจะอยู่เป็นประจำ แต่กลับไม่เจอเขา 

เขาหายไปไหนนะ ฉันอารมณ์หงุดหงิด ไม่รู้จะไปหา บาธ' ที่ไหน ใช่สิ่ ถาม เจวาน' ก็ได้ ฉันรีบเอาโทรศัทพ์

ออกมาเพื่อกดโทรหา เจวาน'  

ตู๊ดดด ตู๊ดดด ตู๊ดดด

          พอ เจวาน' รับสาย ฉันก็ยิงคำถามใส่เขาทันที         

          "ฮัลโหล เจวาน' อยู่กับ บาธ' ไหม ?"

          "ป่าวนะ ฉันกำลังจะไปโรงเรียน เหมือนวันนี้ มันจะออกไปก่อน 

เธอมีอะไรรึป่าว ?"

          "'ไม่ได้เรื่อง"

ตู๊ดดด           

          ฉันกดวางสาย เจวาน' โดยไม่รอให้เขาพูดอะไรต่อทั้งนั้น บาธ' เธอหายไปไหนนะ ฉันจะต้องไปตามเธอที่ไหน

ฉันเดินวนไป วนมา ในโรงเรียน เพื่อหาตัวเขา แต่ก็ไม่เจอ จนถึงเวลาเข้าเรียน 

          ณ ห้องเรียน ของ เจน'

          "เจน' ฉันได้ข่าวว่า บาธ' คนที่เธอบอกว่าเป็นแฟนนะ พาสาวไปกินข้าวหรอ ?"

          "มันก็แค่ ข่าวลือ" ฉันทำหน้าไม่พอใจใส่ ยัยคนที่ถาม

          "ข่าวลือ หรือ เรื่องจริง อย่าลืมนะ เจน' ถ้าไม่มีคนเห็นจริง 

เขาไม่เอามาพูดกันหรอกนะ เตรียมเลียแผลใจได้เลยย่ะ ชิ" ยัยนี่นี้ มันน่าจะโดนสักฉากนะ

          วันนี้ฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลย กังวลว่าข่าวลือที่ออกมา จะเป็นเรื่องจริง หาก บาธ' มีผู้หญิงคนอื่นจริง จริง

แล้ว ฉันล่ะ ฉันจะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหน มายุ่งกับ บาธ' คอยดูฉันจะหาตัวเขา เพื่อถามเอาความจริงให้ได้

          พักกลางวัน

          ฉันต้องรับไปตามหาเขา ถ้าเมื่อเช้าเขาไปกินข่าวกับคนอื่นจริง กลางวันเขาก็ต้องไปสิ่

ฉันรีบเดินไปห้องอาหารอย่างเร็ว เพื่อไปหาตัวเขา แต่หายังไงก็หาไม่เจอ ฉันเลยเดินกลับมาที่ 

บรรไดหนีไฟ แต่ก็กลับไม่เจอใคร เช่นกัน แล้วครั้งนี้ถ้าฉันถาม เจวาน' เขาจะรู้เรื่องไหมเนี่ย 

แต่ยังไงเขาก็คือทางออกสุดท้ายของฉัน ฉันกดโทรศัพท์หา เจวาน' อีกครั้ง

ตู๊ดดดด ตู๊ดดดด ตู๊ดดดด ตู๊ดดดด

          "ว่าไง เจน' เธอคิดถึงฉันนักรึไง วันนี้โทรหาฉันเป็นรอบที่ 2 แล้วนะ"

          "ชาติหน้าเถอะ ที่ฉันโทรหานาย ก็จะถามถึง บาธ' เท่านั้นแหละ"

          "ทำไมวันนี้เธอตามหา ไอ้บาธ' จัง มีอะไรรึป่าว"

          "แล้วนายได้ยินข่าวลือไหมล่ะ ?"

          "ที่ไปกินข้าวนะหรอ ?"

          "ใช่ นายพอรู้อะไรไหม ?"

          "ไม่อ่ะ รู้แค่ว่า เมื่อตอนเที่ยงฉันชวนมันมากินข้าว แต่มันมีสาวไปด้วยแหละ"

          "ว่าไงนะ O_O  นายบอกว่า บาธ' ไปกินข้าวกับคนอื่นหรอ ?"

          "อืม ทำไมอ่ะ ?" 

          "ที่ไหน ?" ฉันเริ่มเสียงดังใส่เขา

          "ไม่รู้~~ เจน' เป็นไรไปเนี่ย"

ตู๊ดดดด

           ฉันวางสายทันที และ รีบไปที่ห้องอาหารอีกรอบ แต่คำตอบเหมือนเดิม ไม่เจอ หัวฉันเริ่มหมุน

เริ่มคิดอะไรไม่ออก มีนักเรียนเดินผ่านฉันและกำลังพูดถึงเรื่องของ ผู้หญิงคนนั้น กับ บาธ' ฉันรีบตรง

ดิ่งเข้าไปถาม

          "โทษนะ ผู้หญิงที่เธอว่าเป็นใครหรอ ?"

          "อ่อ ชื่อ มายา' ทำไมหรอ ? รู้จักมันรึไง"

          "ไม่รู้จัก แต่เริ่มอยากรู้จักแล้วล่ะ และ รู้ไหมว่าอยู่ชั้นไหน ห้องไหน"

          "ก็ปี 3 ห้อง 4 นะ"

          "ขอบใจ"

          ข้อมูลเกี่ยวกับยัยนั้น ฉันก็มีแหละ เหลือแค่อย่างเดียว คำตอบกับ บาธ' เท่านั้น

ถ้า บาธ' ไม่ได้คิดอะไรกับยัยนี่ ยังไง ฉันก็มีสิทธิ์ 

          ถึงเวลาเข้าเรียนช่วงบ่าย แต่ว่าฉันก็ไม่ได้เข้าเรียนหรอกนะ ฉันโดดเรียนเพื่อ

มาหา บาธ' ที่บรรไดหนีไฟ สถานที่ ที่จะได้เจอเขา ยังไงวันนี้ฉันก็ต้องรู้คำตอบให้ได้ 

แล้วค่อย จัดการกับยัยนั้น                    

          ณ บรรไดหนีไฟ

          "บาธ' เธออยู่ไหม บาธ'  บาธ' "

          "จะเรียกชื่อฉันอะไรหนักหนา น่ารำคาญ"

          "ฉันมีเรื่องจะถาม"

          "สมองดีอย่างเธอ มีอะไรที่คิดไม่ได้ด้วยหรอ" 

          "ไม่เกี่ยวกับเรื่องเรียนสักหน่อย" 

          "มีอะไรก็ว่ามา"

          "ข่าวลือ เป็น เรื่องจริง รึป่าว" 

          "ข่าวไร ?"

          "ก็ที่เธอไปกินข้าวกับผู้หญิงที่ชื่อ มายา' "

          "เธออยากรู้ไปทำไม ?"

          "ฉันถามว่า เรื่องจริง หรือ ข่าวลือ"

          "จะเรื่องจริง หรือ ข่าวลือ มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรก็เธอนะ เจน' "

          "ตอบฉันมา บาธ' ว่า เรื่องจริง หรือ ข่าวลือ" 

          "เรื่องจริง ฟังชัด ชัด นะ ว่าเรื่องจริง แล้วก็ไปได้แล้ว รำคาญ " 

          "O_O"

          "ยังยืนอยู่อีก ไปได้แล้ว เจน' "

          "แล้วฉันล่ะ บาธ' "

          "เพื่อนมั่ง" 

         ฉันได้ยินคำตอบของ บาธ' มันทำให้ฉันจุกจนพูดไม่ออก แล้วฉันก็เดินออกมาแบบ

ช็อค ช็อค ทั้งเสียใจ ทั้งไม่เข้าใจ นึกถึงคำที่เขาตอบฉัน "แล้วฉันล่ะ บาธ' " "เพื่อนมั่ง"

ฉันเป็นได้แค่เพื่อนเธอหรอ ความรู้สึกของฉัน เขาไม่เคยรับรู้เลยหรอ ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูก 

ฉันต้องทำยังไงต่อ คนอกหักเป็นแบบนี้เองหรอ แต่ยังไงฉันก็ไม่ยอมหรอกนะ ฉันไม่ยอม

ถ้าฉันไม่ได้ ใครหน้าไหนก็ไม่ได้เช่นกัน

          ฉันเดินไปที่ห้อง ปี 3 ห้อง 4 เพื่อที่จะไปหาตัวยัยนั้น 

          "ไหน ใครชื่อ มายา' "

          "ฉันเอง แล้วเธอเป็นใคร"        

เพียะ !!!~ 

          ฉันไม่รอช้า เปิดฉากตบหน้ามัน เข้าไป 1 ที 

 O[]O   OoO   OxO  สีหน้าของเพื่อนร่วมห้อง มายา'         

          "โอ๊ย ตบฉันทำไมเนี่ย เรารู้จักกันหรอ" ยังมีน่ามาถาม

          "ถ้าแก ไม่เลิกยุ่งกับคนของฉัน แกเจอชุดใหญ่กว่านี้แน่"

          ฉันพูดจบก็เดินออกมาอย่างสะใจ ตบนี้แค่สั่งสอน ถ้าขืนยังไม่เลิกยุ่งกับคนของฉัน

ครั้งหน้าอย่าหาว่าไม่เตือน !!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา