Spark

  ...เช้าวันหนึ่ง...

เห้อออ วันนี้อากาศดีจัง   ฉันเดินเข้าประตู รร. มาอย่างสดใส

เข้าเรียนวิชาเเรก ฉันชอบวันพุธที่สุดในโลกเลย

เพราะเป็นวันที่เรียนน้อย เรียนไม่หนักมาก 

เเต่มีวิชานึงที่จะต้องซ้อมบทละครกัน ให้เต่งเรื่องเกี่ยวกับภูมิปัญญาชาวบ้าน

จ.เพชรบุรี 

เมื่อครูออกไป ต่อไปก็เป็นคาบว่าง ก็นัดกันว่าใครจะเล่นอะไรกัน

เมื่อนัดกันเสร็จ ก็เเยกย้ายกลับบ้าน ฉันก็ได้กลับไปซ้อมที่บ้านว่าต้องยังไง

พอวันรุ่งขึ้น ก็เรียนเสร็จอะไรเสร็จ  ก็มานัดกันซ้อม ซ้อมกันไปมา เวลาผ่านไปเร็วมาก

ถึงวันพุธเเล้ว ต้องสอบวันพฤษหัส

วันพุธก็ซ้อมกันไม่ได้หยุด เมื่อเข้าไปในห้องซ้อม ฉันกฌเห็นเพื่อนของเพื่อน

นั่งอยู่ ตอนนั้นฉันกฌไม่ได้คิดอะไร เพราะว่าฉันไม่ได้รู้จัก

แต่พอซ้อมไปซ้อมมา  เขาก็มองฉันแบบ เขิลๆ

ฉันก็ไม่รู้ว่ามองอะไร แต่ก็ไม่ได้เข้าไปถาม เพราะว่าไม่รู้จักกัน

หลังจากนั้นก็เริ่มเจอกันบ่อยขึ้น

ไม่รู้ว่าทำไมถึงเจอ ทำไมถึงหวั่นไหวนะ

ฉันไม่เข้าใจเลย