Sweet Hearts ใช่เธอหรือป่าว

     เเซ่ดๆๆ !! เสียงนักเรียนต่างพากันเดินกันเป็นกลุ่มไปตามทางเดินเข้าไปในอาคาร ซี่งมีหญิงสาวที่ย้ายเข้าใหม่ เธอไม่ได้เป็นที่น่าสนใจของหมู่คนสักเท่าไหร่เพราะเธอแต่งตัวเป็นหญิงสาวธรรมดาสวมเเว่นตาหนาเตะตาป้าเกินหน้าไปหน่อย ใส่กระโปรงยาวเหนือเข่าจนจะลากพื้นได้เลยทีเดียวเชียว - -' ต่างจากสาวๆที่นี่ที่ใส่กระโปรงเหมือนกับใส่กางเกงในมาโรงเรียน ไม่รู้ว่าจะใส่ไปถึงไหนดีน่ะที่ไม่ถอยมาโรงเรียนเลย แต่ก็ดีแล้วแหละที่ไม่ถอยมา ถ้าเกิดว่าถอดมาจริงๆคงจะอะไรๆอยู่ -..- ระหว่างทางเดินเข้าไปตึกใหญ่ที่น่าจะเป็นอาคารของฝ่ายปกครอง ก็ต้องเจอกับหนุ่มทีชั่งหล่อชวนฝันน่าค้นหา ผู้ชายคนที่นั่งฟังเพลงอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ขนาดเขาคนนั้นหลับตายังทำให้หล่อเหลาได้เพียงนี้เเล้วถ้าเกิดว่าเขาลืมตาขึ้นมาฉันไม่ละลายไปเลยหรอ *-* โครมม!!! โอะเจ็บอ่ะ ใครแม่งเปิดประตูว่ะ ไม่ดูตามาตาเรือเอาซ่ะมั้งเลย =.=" เจ็ยอ่าา

"นี่เธอ ไม่เห็นไงเนี้ยว่าคนเขาเปิดประตูมีตาป่ะเนี้ยหรือว่าแว่นตามันบังตา ฮ่ะ! ยัยป้า " อะไรน่ะ หยาบคายที่สุด อีตาบ้านี่มันใครฟ่ะเนี้ย -0-

"นี่นาย นายนั่นแหละไม่เห็นคนหรือไงว่าเขากำลังยืนอยู่จู่ๆก็เปิดประตูมแบบนี้มันใช่ไหมเนี้ย และยังว่าว่าฉันผิดอีก ผู้ชายบ้าไรเนี้ยโคตรแมนเลย -0-"

"นะ นะ นี่เธอกล้าว่าฉันหรอ นี่เธอรู้ไหมว่าฉันคือใคร" นายไม่รู้แล้วฉันจะรู้ไหมล่ะย่ะ อีตาบ้าา

"และทำไมฉันต้องรู้จักนายด้วย นายเป็นใคร? ฉันไม่ได้อยากรู้จักนายสักหน่อย"

"เฮอะหรอ ฉันก็คิดว่าที่เธอทำเป็นไม่สนใจทั้งที่จริงแล้วอยากจะกระโดดกอดฉันซิไม่ว่า แต่ก็น่ะ ฉันไม่ยอมให้ใครมากอดง่ายๆหรอก ยัยป้าเฉิ่มๆแบบเธอ ฉันไม่สนหรอกน่ะจ่ะ ไปเปลี่ยนตัวเองซ่ะใหม่ไป๊ ปล้วค่อยมาใหม่น่ะจ่ะ เบบี้ ^3^"

"0-0 อะอีตาบ้าา หน่อยย ตายซ่ะเถอะ ย๊ากก "

"เฮ้ย!!! " ป๊าบบ!! หึ เห้นยัยเฉิ่มแบบฉันน้อยไปซ่ะแล้ว

"ฉันเป็นเทควันโดสายดำน่ะจะบอกให้ถ้านายไม่อยากตายก็อย่ามาปากสุนัขอีก ไม่งั้นฉันไม่ทำแค่นี้แน่" 

"นี่เธอ!!! กลับมาเดี่ยวนี้น่ะ อะโอ้ยย ! หึ๊ยย ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวเเสบ"