Jetaime ฉันรักเธอ

-

เขียนโดย aJetaime

วันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 04.20 น.

  3 ตอน
  3 วิจารณ์
  6,157 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 19.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เด็กสาวผู้มาเยือน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     โอ้ยๆๆๆ เฮียเรด จะหยุดแกล้งเฌอนะคะ หยุดๆเถอะค่ะ

ปึก ตึง โครม  เฌอแตม!!

แง่งๆๆ ฮือๆๆ

เอาแล้วไง

เป็นไรเปล่า เฮียขอโทษ อย่าร้องน้าน่ะ เฌอแตมคนดี

ฮือ ๆ ๆ อึ่บ ๆ อึบๆๆ  (สลบบบบบ)

น้องเฌอ ค่ะ เป็นไรไปเนี่ยพี่ไวท์อยู่นี่นะ

ซวยแล้วไงไอ้เรด  มาช่วยก่อนเร็วโทรหาอาหมอด้วย

 

 

 

เมื่อ12ปีก่อน

แพทฉันขอฝากเลี้ยงเด็กคนนี้ให้ทีนะพอดีฉันต้องบินไปตามหาคุณแต้ม

ให้คนบ้าคนนั้นรู้เรื่องที่เกิดตอนเรียนสักที ฉันอยากให้เด็กคนนี้มีครบทุกอย่างสักที !!

 

 

แม่ค่ะ! เสียงของเด็กสาวร้องเรียกหญิงวัย20ปลายๆ

 

หนูอยู่ที่นี่รอคุณแม่นะค่ะ ลูกรัก แล้วขึ้นรถจากไป

 

แม่ค่า แม่จ้า ฮือๆๆ

 

อย่าร้องเลยนะ มาอยู่กับป้าสักพักก่อนนะเดีฝ่ยวคุณแม่ก็มา เรียกว่าป้าแพทก็ได้นะจ้ะรอยยิ้มที่แสนใจดีถูกส่งมาให้เด็กน้อยตัวเล็กน่ารัก น่าเอ็นดู

 

หนูชื่ออะไรจ้ะบอกป้าหน่อยสิ

 

ชื่อ...เ..ฌอ ..แตมค่ะ

 

จร้าเฌอแตมหนูอายุเท่าไรแล้วจ้ะ

 

6ขวบค่ะ 

 

งั้นมาเป็นลูกสาวป้าอีกคนนะจ้ะ

 

แม่ครับเสียงอะไรโว้ยวาย เสียงดังจังฮับแม่

 

นั้นสิครับมีเรื่องอะไรหรอครับ

 

แม่ครับเกิดไรหรอ

 

เด็กชายสามคนเดินลงจากบันไดบ้านอย่างกับคนถูกรบกวนจากกานนอน

 

ตื่นกันทั้งสามคนเลยหรอลูก

 

พอดีเพื่อนแม่พาน้องมาฝากไว้บ้านสักพักนะมาก็ดีแล้วมาหาแม่นี่มา เด็กชายคนแรกที่เดินมาถึงนั้งลงโซฟาตรงข้ามคุณป้า คนที่สองนั้งอีกข้างข้างคุณป้า ส่วนคนสุดท้ายนั้งตรงโซฟาเดียวหน้าไม่คอยเป็นมิตรเท่าไร

 

ป้าจะแนะนำก่อนจะพาหนูไปนอนน่ะลูก

คนที่นั้งข้างป้าชื่อพี่ไวท์ เป็นพี่คนโตของบ้านอายุ10ขวบ

คนที่นั้งคนเดียวตรงนั้นชื่อพี่แบล็ค อายุ9ขวบ

ส่วนคนเล็กสุดเจ้าชายน้อยชื่อ พี่เรด อายุ8ขวบ

ไปจ่ะไปนอนกันนะเด็กๆ  

 

 

นั้นเป็นวันแรกที่ได้เจอคุณป้า ได้เจอเด็กชายทั้งสาม แต่ก็เป็นวันแรกที่ไม่ได้นอนกับแม่จ้า ไม่ได้อยู่กับแม่จ้า  น้ำตารินไหลจนพล่อยหลับไป ในที่สุด

 

เฌอแตมลูกรักมาหาแม่มา

 

แม่ค่ะแม่มาแล้ว ฮือๆๆๆ

 

อย่าร้องนะลูก ลูกต้องเข้มแข็งแม่จะดูลูกอยู่ใกล้ๆ

 

แม่จ้า แม่จะไปไหนอีกค่ะ พาเฌอไปด้วยนะค่ะเฌอเหงา เฌออยากอยู่กับแม่จ้า แม่จ้าาาาาาาาาาาา

 

ตื่นสิ เฌอ  พี่ไวท์ค่ะ โอ้ยเจ็บที่ข้อเท้าจังค่ะ

 

เฌอเฮียขอโทษ  อย่าร้องเลยน้า

 

สม!!เล่นเป็นเด็ก

 

ไอ้แบล็ค!!! ไรล่ะ

 

ไม่เป็นไรค่ะ เฌอไม่เป็นไรค่ะมันเป็นอุบัติเหตุ เฌอซุ้มซ่ามเองค่ะที่ไม่ระวัง

 

ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะเฮียเรด

 

แกออกไปได้แล้วเจ้าเรด

 

ไรอ่ะผมก็อยากดูแลเฌออ่ะ

 

ไม่ต้องฉันกลัวน้องจะเป็นอันตรายกว่าเดิม

 

โถ่เว้ย! ชิ ไปก็ได้  แล้วแบ็ลคก็เดินตามออกไป

 

ทานข้าวก่อนนะจ้ะ จะได้ทานยา  มาอ้าาาา

 

ไม่เป็นไรค่ะ เฌอทานเองได้ค่ะ

 

คนป่วยอย่าดื้อนะค่ะ อ้าปาก เคี้ยว กลืนพอค่ะ  

 

รอยยิ้มที่แสนใจดี คนที่ค่อยดูแลตลอดมา คนที่เป็นรักแรกในดวงใจของเด็กตัวน้อย ที่ไม่กล้าพูดออกไปเนื่องจากไกลจากความจริงที่เป็นอยู่ แม้คุณป้า กับคุณลุงจะเลี้ยงดูแลเธออย่างดี แต่ท่านทั้งสองก็มีบุญคุณมากกับเด็กกำพร้าอย่างฉัน ซึ่งในวันที่แม่ขึ้นรถจากไป เป็นการไปไม่กลบอีกเลยแล้ว แล้วก็ไม่รู้จักพ่อเลยว่เป็นหรืออยู่ ที่นี่จึงเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเด็กสาวอย่างฉัน

 

 

 

.....ขอบคุณนะค่ะพี่ไวท์....

 

เจ้าชายผู้แสนดี ในชีวิตของเฌอแตมมมผู้ที่เป็นรักแรกที่ไม่อาจเอื้อมถึงภาพที่เหมือนใกล้ แต่กลับการป็นฟ้าที่ขวางไว้ เฌอไม่มีปีกที่จะบินข้ามไปหรอกนะค่ะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา