ทะเลเลือดแห่งความทรงจำ

"ซีจัง เธอน่ะใช้พลังอะไรได้บ้างเหรอ"ชิลโน่ถามขึ้นมา พร้อมกับมาฉันเดินไปที่ริมทางน้ำ

"ไม่รู้สิ ดูเหมือนฉันจะจำอะไรเกี่ยวกับเรื่องแบบนั้นไม่ได้เลยละนะ"ฉันตอบตามที่คิด

"จริงสินะเนีย เห็นคุณหัวหน้าบอกว่าเธอน่ะ ความจำเสื่อมแต่ไม่นึกว่าจะจริงนะเนีย"ชิลโน่ทำสีหน้าเคร่งเครียด

"จริงสินะ คุณหัวหน้าบอกว่าพลังของเธอน่ะเกี่ยวกับน้ำทะเลหรืออะไรนี่ละ เพราะงั้น ลองทำอะไรกับน้ำทะเลนี่ดูสิ" เมื่อชิลโน่พูดแบบนั้นฉันจึงลองเอื้อมมือลงไปในน้ำดู ปรากดว่านั้นนั้นกลายเป็นน้ำวนขนาดเล็กและมีหินสีแดงและสีฟ้าส่องประกายออกมา

"โห สวยจังนะ"ชิลโน่พูดยิ้มๆ

"ท่าเธอชอบก็เอาไปสิ แล้วก็เจ้าหินสีฟ้านี่เข้ากับปีกของเธอดีนะ"ฉันยิ้มแล้วส่งหินสีฟ้านั้นไปให้ชิลโน่

"งั้นเหรอ จะว่าไปแล้วเจ้าหินสีแดงนั้นก็เข้ากับดวงตาของเธอเหมือนกันนะ"ชิลโน่ยิ้มให้

"เอาเถอะนี่มันก็เย็นมากแล้วกลับเข้าไปที่ฐานกันเถอะ ท่าขืนฝึกต่อเดี่ยวจะโดนยุ่งกันเอานะ ยิ่งเป็นยุ่งป่าด้วยและเนีย ยิ่งเสี่ยงจะเป็นโรคนะ"

ชิลโน่บินด้วยปีกน้ำแข็งนั้น แต่ก็สังเกตได้ถึงอะไรบางอย่าง คือ ปีกนั้นน่ะ มีแต่รอยร้าวทั้งนั้น