โลกวิกลจริต
เขียนโดย 
loliconA
วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.46 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 00.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) สับสน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมันเรื่องอะไรกัน? สัสเอ๊ย
ทำไม? ตรงลงมันเรื่องอะไรกันแน่
บัดซก!!! เอาคืนมานะ!!!!
ปังงงง!!!
ต้องการอะไร นี้จบแล้วสินะ
ความหวัง หายไปแล้ว งี่เง่า
แก…เริ่มก่อนนะ ความผิดแกไง
ไม่จริงงงงง!!!
ไม่อยากจะเชื่อ
อย่าเข้า มานะ! ไม่!!!
สุดท้ายแล้ว
แกมันก็เป็นได้แค่ไอ้สารเลวจริงๆนั่นแหละ...
001 สับสน
ตอนนี้มืดแล้วไม่รู้คนอื่นๆจะเป็นยังไงกันบ้าง
ถึงอย่างนั้น
คงต้องห่วงตัวเองก่อนจะดีกว่า
ตายังคงไม่กระพริบ
มันยังคงทำหน้าที่ของมันอยู่
ถึงจะมีแค่ข้างเดียวก็เถอะนะ
คือการมอง…
และอะไรที่ผมกำลังมองอยู่เหรอ?
ถึงจะอยากขำแต่ก็ขำไม่ออกจริงแหละ
เพราะว่าไอ้ที่กำลังมองอยู่คือ
ศพ…
เพื่อนผมเองแหละ มันชื่อแอล เด็กอ้วนที่ชอบลอกข้อสอบคนข้างๆเสมอน่ะ
แต่ตอนนี้มันคงไปลอกใครไม่ได้อีกแล้วล่ะ
เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกันนะ?
“เฮ้ย!!!”เสียงตะโกนมาแต่ไกลและกำลังใกล้เข้ามา ถ้าเป็นผมตอนที่ยังไม่
เข้าใจอะไรแล้วล่ะก็คงรีบวิ่งไปหาต้นเสียงนั่นแน่ๆ แต่การที่จะอยู่ที่นี้ให้นาน ดีที่สุดคือการไม่
พูดทำไมเหรอ? เดี๋ยวก็รู้ รอดูสิ
“ได้ตัวแล้ววะ สุดยอดวันนี้เจอหมูด้วยวะ!”คนตะโกนวิ่งมาถึงก่อนที่จะเริ่มดึง
หน้าไม้ที่ปักอยู่ตรงลูกตาแอล ไม่นานเพื่อนที่วิ่งตามมาติดๆก็ตามมาทัน
“ไม่ต้องดีใจมากหรอก กูได้ยินมาว่ามีผู้หญิงอยู่ในกลุ่มด้วย”มันว่าอย่างนั้น ก็
พอจะจับประเด็นได้ล่ะนะ พวกเห้ย…
“จริงดิ… ถ้าได้มาสักคนนะหึๆ”คนยิงแอลได้พูดพลางเอามืออีกข้างไปลูบน้อง
ชายมันเล่น
“ยังไงก็เถอะลากไอ้หมูนี้ไปด้วย คุณแม่ต้องดีใจแน่ถ้ารู้ว่าวันนี้ไม่ต้องกินเนื้อ
ไก่น่ะ”พูดเสร็จทั้งสองก็เดินกลับไปโดยคนหนึ่งถือหน้าไม้กับโคมไฟ ส่วนอีกคนใช้สองมือ
ลากแอลไปกับพื้น แล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืน ถึงจะได้แสงจันทร์ช่วยให้พอมองอะไร
ออกมั่ง ถึงอย่างนั้นถ้ามันจะเต็มดวงหรือไม่ก็คงบอกได้ว่าไม่แตกต่างกันมาก แสงจากโคม
ไฟหายไป
ไปแล้วเหรอ?
ไม่…
ไม่หลงกลหรอก
ไม่อีกแล้ว
ผมนั่งคุกเข่าข้างหนึ่งอยู่หลังพุ่มไม้หนา ห่างจากจุดที่เคยมีศพแอลอยู่ได้ไม่
ถึงเมตร ถึงจะไม่มากแต่เพราะตอนนี้เป็นตอนกลางคืน มันจึงบังตัวผมได้ดี ไม่นานหลังจาก
ไอ้สองคนนั้นไปก็ได้ยินเสียงเดินมาเงียบๆก่อนจะมองมาทางพุ่มไม้ที่ผมอยู่
มันรู้แล้วเหรอ?
ไม่ๆอย่าพึง ใจเย็นก่อน
หายใจลึกๆ
…
พวกมันเดินมาตรงจุดที่แอลตายแล้วก้มมองไปมองมาได้สักพัก ก่อนที่จะ
หยิบอะไรบางอย่างขึ้นมา
นั่นมัน
“มีผู้หญิงเจ็ดคน”คนเดี๋ยวกับที่ยิงแอลได้และลูบน้องตัวเองพูดขึ้นเสียงเบา
เพื่อนหยักหน้ารับแล้วเดินนำทางกลับไป
“นั่นใครน่ะ!!!”คนที่ยิงแอลได้พูดขึ้นเสียงดังเกือบจะตะโกน
“เห็นแกนะ ออกมาได้แล้วหลบอยู่หลังตรงนั้นสินะ เราไม่ทำอะไรแกหรอก
แค่ออกมาก่อน”
ไม่เห้ยอะไรล่ะ!!
ไม่กูไม่โง่หรอก หลอกผิดคนแล้วพวกกาก
“หึ”พูดเสร็จและเหมือนจะรอได้สักพักพวกมันก็เดินกลับไปอีกครั้ง ทาง
เดียวกันกับที่พวกมันมา และแล้วพวกมันก็จากไป ทิ้งไว้แค่ความเงียบกับตัวผมที่ตัวใจยังคง
เต้นเร็วไม่หยุด
ที่มันเจอเมื่อกี้มันใบรายชื่อแน่ๆ คราวนี้พวกมันก็รู้จำนวนพวกเราแล้ว รวมถึง
พวกผู้หญิงด้วย
สัส
คนที่ตายดันเป็นหัวหน้าห้องด้วย อะไรมันจะเหมาะเจาะอย่างนี้นะ
บังเอิญ
ก่อนไปแล้ว
จนไม่อยากจะเชื่อเลย แต่ถึงจะไม่อยากก็ต้องเชื่อ
ว่าทั้งหมดที่เห็นเป็นความจริง
ผมเดินออกมาจากพุ่มไม้ อย่างกล้าๆกลัวๆ พลางมองลงไปที่พื้นเปื้อนเลือด
ทางที่พวกนั้นไปคงจะเข้าไปที่หมู่บ้าน ส่วนอีกทางจะไปไหนกันนะ? ไม่รู้เลย ยังไงก็คงต้อง
ลองไปทางตรงกันข้ามดูค้นตามตัวอีกครั้ง ของที่เรามีอยู่ตอนนี้มีแค่ ปากกาหมึกซึม กระเป๋า
ตังที่มีเงินสามพัน พูดถึงสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องการล่ะก็คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าจะไม่มีเงินอยู่
ในหัวข้อด้วย แต่ตอนนี้ไอ้กระดาษนี้ก็เป็นได้แค่การดาษทิชชูดีๆนี้เองแหละ ถ้ามันซื้อลูกปืน
ได้สักนัดก็คงจะดีมากเลยล่ะ เพราะอะไรถึงต้องพูดอย่างนั้นเหรอ?
ก็เพราะผมมีปืนลูกโม่ไงล่ะ
ก็ไม่รู้หรอกนะว่าของใครแต่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ขอบคุณมาก
ถึงจะไม่มีลูกก็เถอะนะ
“อ๊ากกก…”เจ็บ เจ็บๆๆๆ จู่ๆก็รู้สึกเจ็บหัว บ้าเอ๊ย ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
ดูเหมือนผมจะความจำเสื่อม ผมจำไม่ได้ว่าผมมายังที่นี้ได้ยังไง
ยังโลกที่ประหลาดและวิกลจริตนี้ได้ยังไง
ถึงอย่างนั้น ผมก็กำลังจะหาคำตอบให้ได้ ว่าที่นี้
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
แต่จะทำยังไงดีกัน ทางเลือกมีแต่ที่ทำไม่ได้ทั้งนั้นหาทางออก เราเองก็ออก
ข้างนอกแล้วนิ ที่ไหนอีกที่จะปลอดภัย หาเพื่อนดูเหมือนจะต้องทำจริงๆนั่นแหละ พอคิดได้
แล้วว่าจะทำยังไงต่อ
ตัวผม วิน…
จึงเลือกเดินไปทางขวาต่อ…
จะเป็นทางเลือกที่ถูกหรือเปล่านะ…
แต่พอเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ตัวผมก็หันกลับไปมองพื้นที่เต็มไปด้วยเลือดของ
แอล
แล้วก็พูดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ว่า
“ไอ้พวกสารเลวเอ๊ย”
จำนวนผู้รอดชีวิต : ???
สถานที่ปัจจุบัน : ป่า
วิน
???
???
???
???
???
???
แอล(ตายแล้ว)
???
???
โปรดติดตามตอนต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
