ปิ๊งรัก...บริษัทกำกับการ
-
เขียนโดย 
AunlockKeyCoolness
วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.05 น.
7 ตอน
0 วิจารณ์
9,137 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 07.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) การพบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ วันเวลาได้เปลี่ยนแปลงเข้าสู่ยุคของสีสันที่หลากหลายและมีโลกที่ทุกคนหลงไหลและใฝ่ฝันอยากครอบครอง ชื่อของโลกใบนั้นคือ...ซุป'ตา
ชื่อของฉันคือ พยองฮวา เป็นแค่คนธรรมดาที่ใช้ชีวิตแบบเรื่อยเปื่อยไปวันๆ หรือให้เรียกง่ายๆก็คือ "ไม่มีอะไรน่าสนใจ"
วันนี้ก็เหมือนอย่างทุกๆวัน ฉันเดินไปในทางที่คุ้นเคย มีผู้คนเดินกันอย่างฟุ้งช่าน ฉันหยุดอยู่ตรงหน้าร้านเดิม และพอเปิดประตูออกก็พบว่า มีชายหน้าหวานกำลังยืนเสริฟขนมหวานให้กับบรรดาลูกค้า ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีลูกค้าเข้าร้านเลย ฉันยืนดูเขาอยู่ซักพักจนชายคนนั้นหันมามองทางฉัน จากนั้นเขาก็ค่อยๆเดินเข้ามาหาฉันแล้วพูดว่า
"มีอะไรให้ช่วยไหมครับ"
เสียงของเขาหวานเข้ากับหน้าตามาก จนทำให้ฉันหยุดนิ่งไปชั่วครู่หนึ่ง แล้วฉันก็พูดออกไปว่า
"ขอแบบเดิมค่ะ" เขาทำหน้านิ่งอยู่ซักพักแล้วตอบกลับมาว่า
"ครับ"
แล้วก็เดินเข้าไปในเคาท์เตอร์ ฉันลืมคิดไปว่าหมอนี่พึ่งมาใหม่ ไม่น่าจะรู้ว่าฉันชอบสั่งอะไร
'แล้วทำไมไม่บอกมา ว่าไม่รู้ล่ะเนี่ย'
ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำของฉัน นายหน้าหวานนี่ก็เดินมาแล้วพูดกับฉันว่า
"ขอโทษนะครับ ผมพึ่งไปตรวจดูเมนูของทางร้านมา แต่ไม่มีเมนูที่ชื่อว่า แบบเดิม เลยครับ"
ฉันนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วคิดว่า
'เจ้าบ้านี่'
"ผมไม่ได้เป็นบ้านะครับ"
ฉันหันขวับไปดูหน้าของเขาทันที
'เป็นพวกมีเซ็นต์หรือไงกันน่ะ'
เขายิ้มให้ฉันและนำมัฟเฟิ่ลกับนมหวานมาให้ฉัน
'ก็รู้อยู่นี่นาว่าจะสั่งอะไร'
แต่เพราะรอยยิ้มของเขาฉันเลยไม่ว่าอะไร แล้วพูดว่า "ขอบใจนะ นายหน้าหวาน" เขาเดินไปหาลูกค้าคนอื่นเพื่อรับออร์เดอร์ พอฉันทานเสร็จก็พบว่าเขาไม่อยู่แล้ว เหลือก็เพียงแต่ โฮซู ซึ่งเป็นเจ้าของร้านและยังเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉันด้วย ฉันเดินเข้าไปถามโฮซู
"นายหน้าหวานนั่นเป็นใครน่ะ"
"เขาไม่ยอมบอกฉันเลย เขาบอกแค่ว่าต้องการเงินอย่างเร่งด่วนก็แค่นั้นแหละ"
ฉันก็เกิดความคิดทันที ฉันเงียบไปซักพัก แล้วพูดขึ้นมาว่า
"ขอยืมตัวหมอนั่นหน่อยได้ไหม"
โฮซูมองหน้าฉันแล้วถามฉันมาว่า
"จะว่าไปที่บ้านของเธอทำบริษัทอะไรซักอย่างอยู่นี่นา"
ฉันหันกลับมามองหน้าของโฮซูแล้วหัวเราะแบบชั่วร้ายพร้อมกับพูดว่า
"นายหน้าหวานนายเสร็จฉันแน่"
วันนี้ก็เหมือนอย่างทุกๆวัน ฉันเดินไปในทางที่คุ้นเคย มีผู้คนเดินกันอย่างฟุ้งช่าน ฉันหยุดอยู่ตรงหน้าร้านเดิม และพอเปิดประตูออกก็พบว่า มีชายหน้าหวานกำลังยืนเสริฟขนมหวานให้กับบรรดาลูกค้า ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีลูกค้าเข้าร้านเลย ฉันยืนดูเขาอยู่ซักพักจนชายคนนั้นหันมามองทางฉัน จากนั้นเขาก็ค่อยๆเดินเข้ามาหาฉันแล้วพูดว่า
"มีอะไรให้ช่วยไหมครับ"
เสียงของเขาหวานเข้ากับหน้าตามาก จนทำให้ฉันหยุดนิ่งไปชั่วครู่หนึ่ง แล้วฉันก็พูดออกไปว่า
"ขอแบบเดิมค่ะ" เขาทำหน้านิ่งอยู่ซักพักแล้วตอบกลับมาว่า
"ครับ"
แล้วก็เดินเข้าไปในเคาท์เตอร์ ฉันลืมคิดไปว่าหมอนี่พึ่งมาใหม่ ไม่น่าจะรู้ว่าฉันชอบสั่งอะไร
'แล้วทำไมไม่บอกมา ว่าไม่รู้ล่ะเนี่ย'
ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำของฉัน นายหน้าหวานนี่ก็เดินมาแล้วพูดกับฉันว่า
"ขอโทษนะครับ ผมพึ่งไปตรวจดูเมนูของทางร้านมา แต่ไม่มีเมนูที่ชื่อว่า แบบเดิม เลยครับ"
ฉันนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วคิดว่า
'เจ้าบ้านี่'
"ผมไม่ได้เป็นบ้านะครับ"
ฉันหันขวับไปดูหน้าของเขาทันที
'เป็นพวกมีเซ็นต์หรือไงกันน่ะ'
เขายิ้มให้ฉันและนำมัฟเฟิ่ลกับนมหวานมาให้ฉัน
'ก็รู้อยู่นี่นาว่าจะสั่งอะไร'
แต่เพราะรอยยิ้มของเขาฉันเลยไม่ว่าอะไร แล้วพูดว่า "ขอบใจนะ นายหน้าหวาน" เขาเดินไปหาลูกค้าคนอื่นเพื่อรับออร์เดอร์ พอฉันทานเสร็จก็พบว่าเขาไม่อยู่แล้ว เหลือก็เพียงแต่ โฮซู ซึ่งเป็นเจ้าของร้านและยังเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉันด้วย ฉันเดินเข้าไปถามโฮซู
"นายหน้าหวานนั่นเป็นใครน่ะ"
"เขาไม่ยอมบอกฉันเลย เขาบอกแค่ว่าต้องการเงินอย่างเร่งด่วนก็แค่นั้นแหละ"
ฉันก็เกิดความคิดทันที ฉันเงียบไปซักพัก แล้วพูดขึ้นมาว่า
"ขอยืมตัวหมอนั่นหน่อยได้ไหม"
โฮซูมองหน้าฉันแล้วถามฉันมาว่า
"จะว่าไปที่บ้านของเธอทำบริษัทอะไรซักอย่างอยู่นี่นา"
ฉันหันกลับมามองหน้าของโฮซูแล้วหัวเราะแบบชั่วร้ายพร้อมกับพูดว่า
"นายหน้าหวานนายเสร็จฉันแน่"
To Be Continued
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
