รักนี้ฉันจะทำให้เต็มที่

   แสงแดดอ่อนๆลอดผ่านเข้ามาภายในห้องพร้อมกับเสียงนึงที่ดังมาจากข้างล้าง

"แพรวพราวตื่นได้แล้ว เช้าแล้วเดียวไปเรียนสายนะ"

"รู้แล้วค่ะแม่"ฉันรีบลุกจากเตียงก่อนจะเดินไปปลุกสาวน้อยที่น่าตาเกือยจะคล้ายฉันผิดแต่หน้าตาของเขาคนนั้นดูหน้ารักกว่าฉันเยอะ ทำใจเถอะก็คนมันเกิดมาไม่น่ารักนี้นา

"แพรวตื่นได้แล้วเดียวไปโรงเรียนสายนะโว้ย"

"รู้แล้วแกจะตะโกนทำไมวะ"ไม่ตะโกนแกก็ไม่ตื่นดิ

"งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนละกันนะ"ฉันเดินหนีไปเข้าห้องน้ำก่อนจะเดินกลับออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้า

แล้วเดินลงไปกินข้าวรอพี่สาวฝาแฝดของฉันใช่ฉันทั้ง2คนเป็นฝาแฝดกัน เรียนอยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่อนุบาลแต่พอขึ้นม.1กลับได้อยู่คนละห้องกัน

//20นาทีผ่านไป//หลังจากฉันและแพรวกินข้าวกันเสร็จก็เดินทางไปโรงเรียนโดยขี่จักรกระยานแพรวปั่นฉันซ้อนก็ช่วยไม่ได้คนมันปั่นจักรยานไม่เป็นนี้ว่า เพราะขาของฉันเป็นแบบนี้แท้ๆไม่น่าเกิดมาเป็นแบบนี้เลยเราแต่ฉันต้องทำใจอยู่แบบนี้ไปก่อนเพราะยังไม่ถึงเวลาผ่าตัดซะด้วยสิ

หลังจากที่ปั่นมาไม่นานพวกเราก็มาถึงโรงเรียนกันซะทีโรงเรียนของพวกฉันไม่ใหญ่โตซักเท่าไหรมีเด็กอยู่ประมาณ1000คนละมั้งถ้าจำไมผิด

"พราวเหม่ออยู่ได้ลงจากรถได้แล้วจะเอารถไปเก็บโว้ย"ชิลงก็ได้ ฉันลงจากรถก่อนจะเดินไปรอแพรวอีกฝั่ง

"แพรวเร็วๆดิ"

"เออแป๊บนึงดิวะล็อกรถอยู่"

"เฮ้อ"ฉันยืนทำหน้าเซ็งก่อนแพรวจะเดินมาหาฉัน

"ปะเข้าโรงเรียน"แพรวรีบเดินไปโดยไม่รอฉัน

"เออ เฮ้ย!!แพรวรอด้วยดิ"ฉันตะโกนก่อนจะรีบเดินไปให้ทันแพรว

__________________________________________________________

                                 จบไปแล้วกับอีกหนึ่งตอนสนุกรึเปล่าไม่รู้นะ

                               ติชมกันเยอะๆละค่ะไว้จะมาเพิ่มตอนให้นะ