สิ่งที่ฉันเป็น จะรักได้ใหม

               ฉันเป็นสาวอวบอ้วน กำลังน่ากอด แต่ความอ้วนเนี่ยแหละ ที่พรากความรักไปจากเรา

     หลายครั้งหลายคา (ลืมบอกไปว่าฉันก็มาทำงานด้วยละ) เข้าเรื่องเลย

               วันนี้ฉันก็มาทำงานตามปกติ ที่ทำงานของฉันเป็นร้านอาหารเล็กๆ ฉันเป็นได้แค่พนักงาน

     ทั่วไปนั้นแหละ^^ แต่วันนี้ฉันได้ข่าวว่ามีเด็กใหม่ผู้ชายเข้ามาด้วยละ (เสดฉันแน่555)

     เพราะความอยากรุ้อยากเจอ ฉันก็ต้องเดินไปถามพี่ร่วมงานของฉันสิ

          "พี่โกนำ! ไหนเด็กใหม่ละ อยากเจอจัง555" ด้วยความที่ฉันเฟรนลี่ และเป็นตัวฮา

     ที่สุดในร้าน พี่โกนำก็หัวเราะขึ้นมา

          "จะกินอีกแล้วสิท่า555 หื้มมมให้มันน้อยๆหน่อยนะ" 

          "กินเกินอะไรละ เจก็แค่อยากเห็นเฉยๆว่าน่าตาจะหล่อแค่ไหน^^" พอฉันพูดจบสิ่งที่

     ฉันอยากเจออยากเห็น ก็ได้มาปรากฏอยู่ที่ด้านหลังของฉัน พร้อมกับเสียงที่เข้มนิ่มๆบอกไม่ถูก

          "สวัสดีครับพี่ๆ" ฉันนิ่รีบหันหน้าไปต้อนรับเลยแหละ เค้าก็คงตกใจอะเห็นยืนน่านิ่งเลย

          "หวัดดีเราชื่อเจเจน่ะ นั้นพี่โกนำ แล้วเธออะชื่ออะไร" ฉันต้องรีบสนิทเลย แต่แล้วจากที่ฉัน

     ยิ้มอยู่นั้นและจองมองน่าเค้า ฉันต้องค่อยๆหุบยิ้ม เพราะสีน่าเค้าเย็นชามาก แล้วเค้าก้เดินเอา

     กระเป๋าไปเก็บที่ล๊อกเกอร์โดยที่ไม่ตอบอะไรฉันเลย ฉันยืนอึ้งไปเลย2วิ

          "55555 สงสัยคนนี้แกจะไม่ได้กินเพราะเค้าไม่สนใจแกสักนิด"

          "เจก็ไม่ได้บอกนิ่ว่าจะกินไม่เห็นจะหล่อเลย หยิ่งก็หยิ่ง พี่โกนำไม่ต้องห่วง เจไม่กินแน่"

     แต่จริงๆแล้วเค้าก็ไม่หล่อหรอก ก็คือน่าตาดีระดับหนึ่ง !!!แต่แล้วฉันก็ได้ยินเสียงเค้าคุยกะคน

     อื่นที่เป็นพี่ร่วมงานฉันอีกคนหนึ่ง !! เค้าคือพี่โย ซึ่งเค้าก็กำลังตามหาความรัก 

     ฉันได้ยินเค้าคุยเรื่องทำนองว่าสอนงานให้น้องใหม่อะไรทำนองนั้น คุยกันแบบหัวเราะคิกคักเลย

     พอน้องใหม่เดินไปทำงานของเค้าที่พี่โยสั่ง ฉันก็รีบเดินไปหาพี่โยเลย

          "พี่โยๆ เด็กใหม่ชื่อไรอะ"

          "จะกินอีกแล้วสิ ไม่แบ่งให้พี่มั้งอ่อ"

          "แหม่ พี่โยนิ่พูดเหมือนพี่โกนำเลย เห็นเจเป็นแบบนั้นหรอ??"

          "ก็ใช่สิ เห็นเป็นแบบนั้นแหละ555"

          "อ่อเหรอออ ตกลงเค้าชื่อไรอะ บอกหน่อย อยากรู้"

          "บอกก็ได้ เค้าชื่อเคน พอใจยัง"

          "ขอบคุณนะพี่โย" ยิ้มสิ่ค่ะ แต่จริงๆแล้วฉันก็ไม่ได้ชอบขี้หน้าเค้าสักเท่าไร เพราะไม่ชอบ

     คนหยิ่งอะ หน้าตาก็เย็นชา ไม่ใช่สเป็คอะ แต่ก็ท้าทายดีน่ะ555

        ~ถึงเวลาเปิดร้านแล้วที่จะต้องต้อนรับลูกค้า~

          "เจเจ!! สอนเคนเสริฟอาหารด้วยน่ะ"

          "ทำไมต้องเป็นเจงะ ไม่ให้พี่โยสอนอะ พี่โยเก่งกว่าเจอีก"

          "พี่ใช้โยไปซื้อของหน่ะ จะไม่สอนหรอ งั้นพี่ไปบอกพี่โคโค่น่ะ"

          "คิดว่ากลัวว่างั้น อะอะสอนก็สอน เห็นแก่พี่โคโค่น่ะเนี่ย"

     ฉันก็ไม่อยากจะไกล้หมอนี้สักเท่าไรหรอก ดูทำน่าเข้าสิจะเย็นชาไปไหนเนี่ย พี่โกนำนะพี่โกนำ

     ทำไมต้องให้อยุ่กับนายนี้ด้วยก็ไม่รู้ ฉันลงมือสอนตามที่พี่โกนำ ผู้จัดการร้านแสนสวยสั่ง  

     (กัดฟันพูด) ฉันทำน่าบูดมาสักพัก สักพักก็มีลูกค้าเข้ามาพอดี นี้แหละสิ่งแรกที่ฉันจะสอน

        ~ซากุระ ยินดีต้อนรับคร้าาาาา~

          "นี้!!! เวลาลูกค้าเข้าร้านหรือออกจากร้าน ก็ต้องพูดคำต้อนรับด้วยนะ ไม่ใช่มั่วแต่ยืนนิ่งๆ

      เหมือนคนไม่ได้เอาปากมา" ฉันก็ปากดีพอสมควรน่ะเนี่ย5555

          "อืม"นี้เค้าจะไม่พูดอะไรกับฉันเลยใช่มั้ยนอกจากคำว่า อืม ครับ เฮ้ออ!!!ฉันหน่ะอยากจะ

     บ้าตาย ผู้ชายอะไรจะเย็นชา หยิ่งยโสขนาดนี้