ซอมบี้....ซอมบี้...และซอมบี้!!!

     ''กรี๊ดดดดดดด'' เสียงกรีดร้องของนักเรียนหญิงและชายร้องดังลั่น ทุกคนวิ่งกันแบบไม่คิดชีวิต เพราะหนีเจ้าพวกซากศพเดินได้ หรือก็คือซอมบี้

ในโรงเรียนชุลมุนวุ่นวายไปหมด มีแต่คนวิ่งหนี ส่วนเจ้าพวกซอมบี้ก็แพร่เชื้อได้เกือบครึ่งโรงเรียนแล้ว ฉันกับมิอามะจังวิ่งหนีเหมือนกัน ฉันถือมีดหั่นเนื้อเล่มใหญ่ไว้ในมือเล่มหนึ่ง ที่เก็บได้จากโรงอาหาร ส่วนมิอามะจังก็ถือมีดเล่มใหญ่ไว้เล่มหนึ่ง พร้อมกันเหวี่ยงไปเหวี่ยงมาใส่เจ้าพวกซอมบี้ที่ขวางทางพวกเราสองคน

               ก่อนเกิดเหตุการณ์...

     ''ซากุระจังเป็นไรรึป่าว ทำไมหน้าซีด'' สะสึนะ เพื่อนร่วมชั้นเรียนของฉัน เรียกซากุระจังที่ก้มหน้าเหมือนไม่สบาย

     ''ซากุระจังๆ''สะสึนะเขย่าตัวซากุระจังแต่ว่า....

     ''แฮ่!!!!!!'' ซากุระจังเงยหน้าขึ้นมาแล้วดึงแขนของสะสึนะไปกัดกิน

     ''กรี๊ดดดดดดดดดดดด!'' คนในห้องวิ่งกันแบบไม่คิดชีวิต ฉันและมิอามะจังวิ่งไปที่โรงอาหารเพื่อไปเอาอาวุธป้องกันตัวเพราะรู้ว่างานนี้ต้องมีการฆ่าแน่(ฆ่าซอมบี้นะ) ด้วยเหตุนั้นทำให้ฉันมาอยู่ในนรกทั้งเป็นไงล่ะ!

     ''อายูนะจัง จะเอาไงต่อล่ะ''มิอามะจังที่กำลังมุ่งวิ่งไปข้างหน้าเพื่อไปถึงทางออกโรงเรียนพูดขึ้น

     ''ก็ต้องออกจากโรงเรียนนี้ก่อน แต่ฉันว่าซอมบี้ก็อาจจะอยู่ข้างนอกด้วยเหมือนกัน แล้วแพร่เชื้อทั้งเมืองแล้วก็ได้ แต่เราต้องหาที่ปลอดภัยพักอาศัย และออกหาเสบียงเพื่อความอยู่รอดไงล่ะ'' ฉันตอบมิอามะจังอย่างรีบร้อน

     ''เร็วทางออกอยู่นั่น ออกไปแล้วปิดประตูขังพวกมันในโรงเรียน''ฉันบอกให้มิอามะจัง มิอามะจังผงกหัวครั้งหนึ่งก่อนเราสองคนจะเร่งสปีดออกจากโรงเรียน ฉันหันมองพวกมันจากข้างหลัง ทำให้เห็นว่าพวกมันตามมาเป็นฝูงเลยล่ะ

พวกเราวิ่งออกจากประตูโรงเรียนแล้วช่วยกันผลักประตูให้ปิด

          แอ๊ดดดดดดด

เสียงปิดประตูดังขึ้น พวกเรามองไปรอบๆข้างนอก ก็เห็นซอมบี้เดินเพล่นพล่านไปหมด แล้วอีกอย่าง.... มันกำลังจ้องมาที่เราสองคน!!!

     ''มะ..ไม่นะ มันกำลังจ้องมาที่เรา!'' ฉันพูดขึ้นมาพร้อมถือมีดไว้ตรงหน้า

พวกมันค่อยๆกระโจนเข้ามาหาเราทีละตัว ฉันและมิอามะจังหันหลังชนกันและค่อยๆจัดการมันทีละตัว แต่จัดการเท่าไหร่ก็ไม่หมดสักที อยู่ๆก็มีกระป๋องสเปย์ถูกเตะมาจากพวกซอมบี้ ฉันนึกอะไรออกอย่างหนึ่ง

     ''มิอามะจังพอจะจัดการคนเดียวก่อนแป๊บนึงได้มั้ย ฉันคิดอะไรออกแล้วล่ะ''

ฉันบอกให้มิอามะจัง
     ''ได้สิแต่เร็วๆหน่อยนะ ฉันกลัวจะต้านพวกมันไม่ไหว''

     ''อืม''ฉันตอบเพียงสั้นๆก่อนจะไปเก็บสเปย์ที่หล่นอยู่แล้วเขย่าดูว่ามันยังมีอยู่ไหม 

               แป๊กๆ(เป็นเสียงเขย่าขวดสเปย์ที่สิ้นคิดมาก555)มันยังมีอยู่

ฉันล้วงไปที่กระเป๋ากระโปงเพื่อหาไปแช๊กที่เอาติดตัวมาทุกวัน(เพื่ออะไร555) ฉันเอาไฟแช๊กออกมาแล้วฉีดสเปย์พร้อมกับจุดไปแช๊ก

               ฟู่!!

เสียงพ่นไฟที่ออกมาจากสเปย์ที่จุดเข้ากับไปแช๊กดังออกมา

     ''แจ๋วไปเลยอายูนะจัง!''มิอามะพูดชมฉันทีนึงก่อนจะหันไปฝ่าฟันเจ้าพวกซอมบี้ต่อ ฉันพ่นไฟใส่พวกมันเรื่อยๆ จนพวกมันรอบตัวหมดไป ฉันรีบขว้ามีดฉันขึ้นมาถือพร้อมกับเก็บสเปย์ไว้ในเป้ใบเล็กที่พกติดตัวมาด้วยเผื่อทำประโยชน์ไรได้บ้าง ฉันถือมีดแล้ววิ่งต่อไปกับมิอามะจัง......

เฮ้อออ จบตอน1ละ ไว้พรุ่งนี้มาลุ้นต่อน้าาาา

จุ๊ฟๆ