รักหมดใจ นายจอมโหด

 'ขอให้นักเรียนที่จะมาสอบทุกคนเตรียมตัวที่ห้องสอบหมายเลขห้องที่ได้ไว้ด้วยน่ะค่ะ อีก30 นาทีเราจะให้เข้าสอบกันแล้วค่ะ และขอให้นักเรียนทุกคนเตรียมอุปกรณ์ที่จะใช้สอบด้วยน่ะค่ะ และห้ามเอาของที่ไม่อนุณาตเข้าห้องสอบด้วยน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ'

  เสียงประกาศจบลงนักเรียนที่เตรียมสอบเข้ามหาลัยนี้ก็ลุกขึ้นไปห้องสอบตัวเอง  แล้วจนแล้วจนรอดฉันก็ต้องมาสอบที่พี่เวให้สอบจนได้

  "ตะวัน" เสียงคุ้นๆดังมาจากข้างหลังทำให้ฉันหันตามไป 

  "พี่เรย์!!" พี่เรย์ลูกชายเพื่อนของพ่อฉัน ที่เป็นเจ้าของบริษัท 

  "ตะวันมาสอบที่นี่ด้วยหรอ" พี่เรย์ถาม

  "ใช่ค่ะ เนียตะวันกำลังจะไปห้องสอบ" ฉันว่า

  "แล้วตะวันจะเข้าคณะอะไรล่ะ"

  "ธุระกิจหน่ะค่ะ อยากช่วยคนพ่อ" ฉันว่าไปแล้วก็เดินไปจะได้ไม่เสียเวลา

  "คณะเดียวกับพี่เลย แล้วเตรียมไว้รึยังว่าจะเข้าสาขาอะไร" สาขา? ต้องเตรียมด้วยหรอ

  "ยังเลยค่ะ มีอะไรมั่งอ่ะค่ะ" ฉันถาม เพราะฉันก็ไม่ได้ดูไว้เลยว่าจะเข้าสาขาอะไร

  "ก็มีสาขาวิชาการเป็นเจ้าของธุระกิจ  สาขาวิชาการธุระกิจระหว่างประเทศ  สาขาคอมพิวเตอร์ธุระกิจ  สาขาวิชาการเงิน  สาขาวิชาการบริหารองค์กรและทรัพายากรมนุษย์  สาขาวิชาการจัดการธุระกิจสมัยใหม่  และ สาขาวิชาการตลาด  แต่ตะวันเรียนเก่งแบบนี้ น่าจะเข้าสาขาวิชาการธุระกิจระหว่างประเทศน่ะ เราพูดคุยเก่งนี่"  น่าสนใจเยอะเลย แต่สาขามันเยอะจังฉันจะเลือกไหวไหมเนีย

  "ค่ะ ตะวันจะลองคิดดูน่ะค่ะ" ฉันว่า

  "นั้นพี่ไปก่อนน่ะ สู้ๆล่ะสอบให้ได้" พี่เรย์ว่าพร้อมกับโบกมือไปมาแล้วก็วิ่งหายไป

สู้ก็สู้ แต่สาขาเมื่อกี้ที่พี่เรย์ว่าก็น่าสนใจน่ะ ฉันเเดินเข้าห้องสอบเพื่อจะเตรียมสอบไม่นานอาจารย์คมสอบก็เข้ามาแล้วก็แจกกระดาษข้อสอบให้

ผ่านไป ตอนนี้ก็บ่าย2โมงแล้ว สอบเสร็จ พี่เวว่าให้กลับไปคอนโดก่อนเลยเพราะต้องทำงานต่อ

ณ คอนโดเวลล์

แอ๊ดดดด

  "เซอร์ไพร์!!" พอฉันเปิดประตูเข้ามาก็ต้องตกใจเมื่อในห้องมีคุณพ่อกับคณแม่ฉันอยู่ ตอนนี้บนโต๊ธอาหารมีแต่ของน่ากินทั้งนั้น ในห้องก็ตกแต่งซะสวยเลย

  "คุณพ่อ คณแม่" ฉันวิ่งเข้าไปกอดแล้วก็ร้องไห้ออกมา ก็ได้ไม่เจอกันเลยฉันก็ต้องคิดถึงสิ

  "ลูกพ่อไม่ร้องน่ะ" พ่อว่าแล้วลูบหัวฉัน

  "หนูคิดถึงคุณพ่อคุณแม่จัง หนูดีใจจังที่คุณพ่อคุณแม่มาหาหนู" ฉันว่า

  "ต้องขอบคุณพี่เวลล์เขาจะลูก" หืม พี่เวหน่ะหรอ ฉันมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นพี่เว พอหันไปข้างหลังก็เจอพี่เวยืนอยู่ ปากบอกไม่ที่แท้ให้พ่อแม่มาที่นี่เอง ฉันดีใจมากๆจนรีบวิ่งเข้าไปกอดพี่เว

  "ขอบคณน่ะค่ะพี่เว" ฉันว่าแล้วกอดพี่เวแน่นๆ แต่พอตั้งสติได้เท่านั้นแหละ นี่ฉันทำอะไรลงไปเนียฉันกอดผู้ชายต่อหน้าพ่อกับแม่ -///- โอ๊ย หมดกันความเป็นกุลสตรีของฉัน

  "ลูกแม่เรียบร้อยหน่อยสิ" แม่ว่าแล้วดึงฉันไปยืนข้างๆแม่ โอ๊ย อาย

  "นั้นเราไปทานอาหารกันเถอะครับ" พี่เวว่า

จากนั้นพวกเราก็นั่งทานอาหารกันสนุกสนานมาก ส่วนพี่ซากุระมาไม่ได้เพราะติดเรียน เลยโทรวีดีโอมาแล้วส่งของขวัญมาให้ฉันเรียบร้อยแล้ว สิ่งที่พี่ส่งมาให้ก็มือกำไลข้อมือแบบโซ่มีจี้เป็นดอกทานตะวัน สวยจัง ฉันจะใส่ติดตัวตลอดเวลาเลย

  พอผ่านไปสักพักฉันกับแม่ก็เอาขนมมานั่งดูหนังกัน ส่วนคุณพ่อกับพี่เวก็ขอออกไปคุยกับที่ระเบียง มีอะไรทำไมไม่คุยตรงนี้น่ะความลับหรอ คุณพ่อไม่มีความลับอะไรหรอกมั้ง สงสัยเป็นเรื่องที่ฉันมาอยู่ด้วยหรือขอลดวันที่อยู่ด้วย ถ้าแบบนั้นก็ดีสิเป็นของขวัญที่ดีสุดๆในปีนี้เลยน่ะ แต่ก็ช่างเถอะไว้ค่อยถามทีหลัง ดูหนังกับแม่ต่อดีกว่า