Happy memories I love you <3<3
เขียนโดย 
แป้งซังแมวพิมดีด
วันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.12 น.
แก้ไขเมื่อ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ค่ำคืนวันอาทิตย์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อืมม""ทำไม พ่อยังไม่กลับมาอีกนะ?" "จริงสิ ไปงานเลี้ยงรุ่นนี้นา" ผมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก็จะให้ทำยังไงได้เล่า...วันพรุ่งนี้ก็ต้องไปเรียนแล้ว และอีกอย่าง
'การบ้าน'ก็ยังไม่ได้ทำสักหน้าTT
"กรุ้งกริ้ง! กรุ้งกริ้ง!"อยู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น "ตึด.."
"ว่าไง"ผมเอ่ย
"การบ้านทำยังว่ะ!"ไอ่กันตอบด้วย น้ำเสียงที่โหยหา
"ยัง" "มึงคิดว่ากูจะทำได้หรอ--"
"...."
"วางล่ะนะ"
"บ้านใหม่มึงอยู่ไหนอ่ะ?"มาไม้ไหนอีกล่ะ
"ไม่บอกเว้ย!!" "ตึด!"ผมรีบตัดสายทิ้งทันที "เฮ้ออ" แล้วหันมามองการบ้านต่อ
เอ๊ะ! แต่ว่า บ้านหลังนี้ ยังมีเด็กห้องAอยู่ด้วยนี้หวา..แต่หมอนั้น ไม่ถูกกับเรานี้นา แย่ที่สุด
แต่วันพรุ่งนี้ คาบแรกเรียนวิชา คณิตนี้หวา ครูก็โคตรโหด! เอาไงดีT^T
"เป็นไงเป็นกันโว้ย!"ผมพูดในสิ่งที่ผมตัดสินใจได้แล้ว อย่างฮึกเหิม
.."ก๊อกๆ!!"... จะหันหลังกลับดีไมเนี้ย บุกมาถึงหน้าประตูแล้วอ่าา
"ยูหรอ?"เคเครีบตอบกลับทันที "มีธุระอะไร?"
"เอาการบ้านมาลอกหน่อยดิ!"<พูดได้น่าด้านมาก..>
"..."ม..ไม่ตอบ..."แอ๊ดด" "เข้ามาดิ" เห๋!! อะไรกัน ทั้งที่ไม่ถูกกัน แต่กับให้ผม เข้าห้องของมันได้แบบง่ายๆ
"อืมมม"ผมยังคงยืนนิ่งอยู่หน้าประตู ใจหนึ่งก็อยากเข้าไปลอก การบ้าน อีกใจหนึ่งก็อยาก วิ่งหนีออกมา
"ถ้าไม่เข้า" "กูปิดล่ะนะ" สายตาคู่นั้นของมัน จับจ้องผม เหมือนเรียกร้องให้เข้าไป ไม่ใช่หรอ?
"เข้าก็ได้!!"ผมเดินฝ่า อ้อมแขนสองข้าง ที่บังประตูอยู่ แล้วก็ค่อยๆ หาจุดเหมาะในการลอก
"จะลอกวิชาไรอ่ะ?"
"คณิต,วิทย์,อังกฤษ,สังคม"
"อืม.." มันเงียบสักพัก ก่อนจะหันหลังเดินไปหยิบสมุด มาให้ "เอ้า! รับไป" ทำไมใจดีแปลกๆฟ่ะ!?
"แต้งกิ้วว"
...20นาทีผ่านไปไวเหมือนโกหก การได้ลอกการบ้านนี้ ใช้เวลาไม่นานเลยแฮะ
"นี้" "ขอบใจนะ ที่ให้..."
"คร่อกกก" อะไรกัน หลับแล้วหรอ ตอนนี้ยัง3ทุ่มอยู่เลย
"อืมมม"ผมค่อยๆ ขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆน่าของมันที่ล่ะนิด ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไม?
"เห้ยยย!"
"ต..ตื่นแล้วหรอ" ใจหายหมดเลย คงไม่ได้เห็นตอนที่เราเอาน่าเข้าไป ใกล้ๆหรอกนะ
"เอ่อ...ว่าแต่ ทำไม" เห็นแล้วงั้นหรอ!! "ยังไม่นอนล่ะ 3ทุ่มครึ่งแล้วนะ"
"จ..จริงด้วย" ผมรีบลุกพรวดออกจากที่ "ไปล่ะ!"ผมรีบเดินไปหน้าประตู ด้วยความเร็วแสง
ถ้าให้อยู่ต่อ ผมคงต้องตายก่อนแหงๆ
"ฝันดีนะ"ฝ..ฝันดี บอกให้เรา ฝันดีงั้นหรอ?
"อืม"...."ปัง!!!"//เสียงปิดประตู
ทำยังไงดี ตอนนี้ผม สบสนไปหมด ความทรยศที่ผมจำจนถึงวันนี้ มันหายไปไหนหมด...โธ่เว้ยย
อืมม....ใครเป็นรุกใครเป็นรับน้าา555+
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
