โลกที่ไม่รู้จัก

          ฉันที่เหนื่อยล้าและอ่อนเพลียจากการถูกเเม่เลี้ยงจิกหัวใช้และทุบตีจึงได้นอนหลับไปในที่สุด เมื่อฉันตื่นขึ้ก็พบกับ ป่าที่ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็ดูน่ากลัว ขนลุก ฉันตกใจไม่น้อย ฉันจึงลุกขึ้นและเดินอย่างไร้จุดหมายใดๆทั้งสิ้น และ เมื่อฉันเดินไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อยเพราะเหลือบไปเห็นกระท่อมหลังเล็กๆ ที่ดูจะเก่าและรกร้าง

ฉันเดินเข้าไปอย่างช้าๆ แต่พอเดิน้ข้าไปก็ได้ยินเสียง.................