รุ่นพี่สุดเกรียนกับนายรุ่นน้องน่ารัก[markbam got7]

"ว๊าว!สวยจัง"ผมอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น วันนี้พวกเรามาเที่ยวที่เกาะเชจูสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมของจังหวัดม๊กโพบ้านเกิดไอ้ยองแจ

"ใช่ม้า ฉันมาเดินเที่ยวที่นี่บ่อยมากเลยนะสมัยก่อนตอนยังไม่ได้ไปอยุ่ที่นัมซาน"ยองแจพูดเมื่อเห็นผมทำท่าปราบปลื้ม

"โม้จังน้าาา โอ้ย!"เสียงพี่แจ็คสันดังขึ้นก่อนจะตามด้วยเสียงโอดโอย

"ผมไม่ได้โม้ซะหน่อยนะไอ้พี่สั้น"ยองแจพูดพร้อมกับแยกเขี้ยวให้พี่แจ็คสันที่ยืนหัวเราะอยู่

"เฮ้!ไปถ่ายรูปกันเถอะไอ้แบมไอ้แจพี่นิช"ไอ้ยูคยอมพูดพร้อมกับลากผมพี่นิชและไอ้ยองแจไปถ่ายรูปรวมหมู่4คน มันเอาใจพี่ผมใหญ่เลยขอบอกเมื่อคืนทำอะไรพี่ผมรึเปล่าก็ไม่รู้

"แบมมาถ่ายรูปกับพี่ดีกว่าน้า"เสียงพี่มาร์คพูดพร้อมกับโอบไหล่ผมแล้วใช้กล้องโทรศัพท์มือถือถ่ายภาพคู่ผมกับพี่เขาไว้

"ถ่ายเสร็จยังอ่ะพี่มาร์คผมยิ้มจนเมื่อยแก้มแล้วอ่ะ"ผมถ้วงขึ้นเมื่อยืนยิ้มนานเกือบครึ่งชั่วโมงและ

"เสร็จแล้ว"พี่มาร์คพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้ผมดู

"ถ่ายใช่ได้เลยนะเนี้ย"ผมพูดพร้อมกับเลื่อนดูภาพต่อไปเรื่อยๆ ภาพผมกับพี่มาร์คมีเกือบๆร้อยรูปอ่ะ อั้ยยย ดูแล้วเขิน

"ไปเล่นน้ำกันเถอะพี่มาร์ค"ผมยื่นโทรศัพท์ให้พี่มาร์คก่อนจะวิ่งไปหาพวกพี่จินยองพี่เจบีพี่แจ็คสันและยองแจไอ้ยูคกับพี่นิชที่นั่งเล่นทรายอยู่อยู่ริมหาด

"อ้าวแบมลงมาเล่นวอลเลย์ชายหาดกับพี่มั้ย"พี่เจบีพูดชวนผมพร้อมกับกวักมือเรียกทุกคนให้ลงไปเล่นด้วยกัน เลยกลายเป็นว่าพวกเราทุกคนเลยพร้อมใจกันลงไปเล่นวอลเลย์บอลชายหาดกันอย่างสนุกสนานจนเวลาล่วงเลยไปเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

"พี่ผมขอพักก่อนนะ"ผมพูดขึ้นก่อนจะวิ่งเข้ามานั่งในร่มเช่าคันใหญ่ที่เช่ามานั่งปิกนิค

"โหแบบนี้แบมก็ดำแย่เลยสิ"เสียงคุ้นหูทำให้ผมรีบหันไปดู

"พี่มาร์คมาทำอะไรไม่ไปเล่นต่อล่ะ"ผมถามเมื่อเห็นพี่มาร์คนั่งลงข้างๆตัว

"ก็มาดูคุณแฟนในคร้าบ เอานี้น้ำชานมปั้น"พี่มาร์คตอบพร้อมกับยื่นชานมปั่นให้ผม

"ขอบคุณครับคุณแฟน"ผมรับน้ำปั่นจากพี่มาร์คมาดูดอึกใหญ่ก่อนจะวางลงข้างตัว

"แบมอยุ่กลับครอบครัวใช่มั้ย"จุ่ๆพี่มาร์คก็พูดเรื่องครอบครัวขึ้น

"ครับผมอยู่กับครอบครัวแต่ก็แค่แม่กับพี่นิชส่วนพ่อเสียไปตั้งแต่แบมอายุ5ขวบ พี่มาร์คล่ะ"ผมตอบพร้อมถามพี่มาร์คบ้าง

"พี่อยุ๋กับน้องชายที่ชื่อโจอี้แต่ไอ้โจอี้มันอยู่บ้านใหญ่เพราะมันยังเรียนอยู่ม.ต้นอยู่กันแค่2คนตั้งแต่เล็กส่วนพ่อพี่อยู่อเมริกา3-4ปีถึงจะกลับบ้านทีแม่พี่ก็เสียตั้งแต่คลอดไอ้โจอี้ ตั้งแต่พี่เกิดมาพี่เจอหน้าพ่อไม่ถึง10ครั้ง พ่อพี่เป็นคนเจ้าอำนาจบ้าอำนาจส่งให้พี่เรียนนู่นนี่นั้นตามใจตัวเองไม่ฟังความคิดเห็นของพี่ พี่ก็เลยย้ายมาอยู่หอเป็นการตัดปํญหาแต่เขาก็ยังส่งเงินมาให้ใช่แหล่ะนะ"พี่มาร์คสาธยายให้ผมฟัง ผมว่าชีวิตพี่มาร์คน่าสงสารนะแต่พี่เขาก็ยังยิ้มได้ทุกทีถือว่าเก่งมาเลยนะเนี้ย

ผมคิดพร้อมกับซบหัวลงกับหัวไหล่พี่มาร์คง

"อะไรเนี้ย อ้อนพี่รึไง"พี่มาร์คพูดพร้อมกับยิ้มกว้างให้ผมและขยี้ผมของผมเบาๆ

"อ้อนไม่ได้ใช่ป่ะ"ผมถามขึ้น

"เปล่าแต่เต็มใจให้อ้อนเลย"พี่มาร์คตอบพร้อมกับจุ๊บเบาๆที่หน้าผากของผม

ฉ่า

ไม่ต้องสงสัยครับเสียงหน้าผมเอง มันเขินอ่ะ

"เฮ้ย!ไอ้คู่นั้นมาเที่ยวต้องเที่ยวไม่ใช่ฮันนีมูนนะเว้ย"เสียงพี่แจ็คสันตะโกนมาจากกลางทะเลก่อนที่พี่มาร์คจะวิ่งเข้าไปไล่เตะพี่แจ็คสันข้อหาทำลายความสุข พวกผมเลยพากันหัวเราะอย่างสนุกสนาน

พอตอนเย็นๆพวกเราก็พากันกลับมาที่บ้านพัก พลัดกันเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำและมารับประทานอาหารเย็นก่อนจะพากันกลับเข้าห้องนอนเพราะเหนื่อยกันมาทั้งวัน

"พี่มาร์คมานอนได้แล้วนะครับ"ผมตะโกนเรียกพี่มาร์คที่นั่งอยู่ที่ระเบียงหน้าห้องเพื่อรับลมจากทะเลที่พัดเข้ามา

"พี่อยากนอนอยู่ตรงนี้อ่ะแบม"พี่มาร์คตอบก่อนที่ผมจะเข้าไปหาและนั่งลงข้างๆ

"เดี๋ยวไม่สบายนะครับนอนข้างในดีกว่าแต่เปิดประตูระเบียงไว้ก็ได้"ผมพูดพร้อมกับดึงมือพี่มาร์คเข้ามานอนในห้อง

"ก็ได้แต่แบมต้องให้พี่นอนกอดนะ"พี่มาร์คตอบพร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์

"ไม่ต้องเลยทะลึง แบมไปนอนดีกว่า"ผมพูดก่อนจะนอนลงที่เตียงของตัวเอง ห้องนี้แบ่งออกเป็น2เตียงครับ 

"พี่พูดจริงน้า"เสียงพี่มาร์คดังมาแต่ผมก็ทำหูทวนลมก่อนจะนอนหลับไปด้วยความเพลีย

5นาทีต่อมา

อะไรอุ่นๆหลังผมวะ ผมคิดในใจก่อนจะหันหน้าไปหาสิ่งที่ว่าแต่ก็ต้องตะลึงครับพี่มาร์คแม่งกอดผมอยู่เลยกลายเป็นว่าผมหันหน้าชนอกพี่มาร์คซะงั้น

"พี่มาร์คมาได้ไงลุกเลยนะ"ผมพูดเบาๆเพราะไม่อยากรบกวนห้องข้างๆ

"ไม่เอาอ่ะ พี่อยากกอดแบม"พี่มาร์คพูดพร้อมกระชับกอดให้แน่นขึ้น

"ผมอึดอัดอ่ะ"ผมบ่นอู้อี้ออกมาให้พี่มาร์คได้ยิน พี่มาร์คเลยคลายกอดออกนิดหน่อย

"ไปนอนเตียงพี่สิ"

"ไม่เอาแบมไม่รักพี่เหรอ"พี่มาร์คพูดพร้อมส่งสายตาหน้าสงสารมาให้ผม

"ใครว่าผมรักพี่นะ"ผมแย้งขึ้นแต่ก็ต้องรีบเอามืออุดปากตัวเองพูดอะไรออกไปวะ

"จริงเหรอพี่ก็รักแบมนะ มาร์ครักแบมนะครับ"พี่มาร์คพูดพร้อมเปลี่ยนสรรพนามใหม่เรียกตัวเองว่ามาร์คแทนพี่ ดูฟุ้งฟิ้งมากอ่ะ

"แบมก็รักพี่มาร์คครับ"ผมพึมพำเบาๆก่อนจะมองพี่มาร์ค 

"แบมถ้าพี่จะจูบแบมได้มั้ย"พี่มาร์คถามออกมาตรงๆทำให้ผมถึงกับหน้าแดง

"อือ"ผมตอบเสียงในลำคอก่อนที่พี่มาร์คจะค่อยๆก้มหน้าลงมาจูบผมเบาๆเป็นจูบที่ไม่รุกล้ำแต่อ่อนหวานมากอ่ะ

"ขอบคุณนะเเบมที่ทำให้พี่พบรักแท้"พี่มาร์คตอบพร้อมกับกอดผมอย่างอบอุ่น

"แบมก็ขอบคุณพี่มาร์คที่ทำให้แบมได้รู้จักรักพี่นะครับ"ผมตอบพร้อมกับซบหน้าลงกับอกพี่มาร์คเพื่อหาความอบอุ่นจากร่างกายเลยกลายเป็นว่าเรานอนกอดกันทั้งคืนเลยครับ

....................................................................................................................

ตอนต่อไปพาร์ทพี่มาร์คน้ารออ่านได้เลยความในใจจากมาร์คต้วน