Clowns demons ความทรงจำที่แสนเลวร้าย

   สองสัปดาห์ต่อมา...ผมยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน...ได้แต่มองคนรอบข้างเดินผ่านไปมา...ความทรมาน

ไม่มีที่สิ้นสุดสินะ ...ตลอดมาผมเพิ่งเคยได้สำผัสมัน...เป็นๆครั้งแรก...และครั้งสุดท้าย...

     หุ่นอนิเมทรอนิคตัวตลกใส่ชุดสูทท่าทางใจดี เดินเล่นกับเด็กๆพร้อมแจกของขวัญมากมายที่ปรกติทุก

วันจะมีอย่างนี้อยู่แล้ว ที่นี่มีหุ่นมาสคอตประจำสวนสนุกทั้งหมด 6 ตัว ได้แก่ ร็อบเบิล เดอะ ชิพมัง  มินนี่

เดอะ พอลเว็ส  สเกลเลตันคิง คาร่า เดอะ แคท ปริ๊น ฟิสเตอร์แบร์ และสุดท้ายที่เด็กๆชอบมากที่สุดคงไม่

พ้น ตัวตลก เรนโบว์ คราวน์ ซึ่งตอนนี้เขากำลังทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายและได้ตั้งโปรแกรมไว้ มีคน

หลายคนถามว่า หุ่นอนิเมทอนิค อย่างเรนโบว์ คราวน์ จำเป็นต้องพักด้วยเหรอ... มันมีบางอย่างที่ทางสวน

สนุกบอกอะไรเราไม่ได้ ถึงอย่านั้นก็มีคนมากมายพยายามค้นหามัน บางคนน่าจะรู้กันอยู่แล้วว่า สวนสนุก

ตอนกลางคืนมันน่ากลัวยิ่งกว่าเข้าป่าช้าเก่าในเพนซิวเวเนียตั้ง 5 เท่า เพราะผีก็คือผี แต่หุ่นผีสิงในสวน

สนุกอาจจะออกมาเดินเพ่นพ่าน... อย่าไปสนเลยมันก็แค่เรื่องหลอกเด็กเท่านั้น ผมคือนักเขียนบล็อคด้าน

อ้างอิงสถานที่และส่วนต่างๆ ก็ไม่แปลกหรอกที่ผมจะไม่กลัว เพราะผมไม่เคยไปที่นั่นตอนกลางคืนนี่นะ

จากความเห็นด้านนี้ มีคนประท้วงส่วนหนึ่งว่า เห็นพวกหุ่นมันออกมาเดินจริงๆ โดยเฉพาะ เรนโบว์ คราวน์

มันมีรอยยิ้มฉีกถึงใบหู มีเลือดไหลที่ตาและปากตลอดเวลา ฟันแหลมคม ลิ้นยาวแหลม มันวิ่งมาทางพวก

เขาก่อนจะหนีออกมาได้ 

    คนพวกนี้ถ้าพูดออกมาโดยไม่มีหลักฐาน ผมไม่เชื่อหรอกนะ แต่มันมีการยืนยันอยู่หลายคนมากจน

ทำให้ผมสับสนนิดหน่อย

     ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูสามครั้งอย่างหนักแน่น ทำให้รู้เลยว่าข้างนอกนั่นเป็นใคร ผมเดินไปเปิดประตูแล้วพบกับ

เพื่อนของผม เจมส์ คัลเดอสัน ซึ่งตอนนี้มีอาชีพเป็นช่างถ่ายภาพนานๆทีจะมาเจอหน้ากัน

     "สวัสดี เพื่อน เข้ามาก่อนสิ"

    "เคลม ฉันมีเรื่องจะเล่าให้ฟังพร้อมหลักฐาน"

    "อะไรน่ะ"

    "นี่ไง ที่นักท่องเที่ยวบางคนเขาพูดกัน "

หมอนั่นยื่นภาพมาให้ มันเป็นภาพถ่ายสดที่เป็นรูป เรนโบว์ คราวน์ กำลังวิ่งมาทางกล้อง ผมมองสลับกับ

เจมส์ ตาของเขามีรอยดำคล้ำแสดงอย่างได้ชัดว่าเมื่อคืนเขาไปทำอะไรที่สวนสนุกนั่นมา...

      "มัน...มันเป็นเรื่องจริง...เคลม!!"