รักหลอกๆ อยากลองใจเธอ
เขียนโดย 
blue_butterfry
วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.27 น.
แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ไม่จริงใช่ไหม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรของแก เป็นบ้าหรอ" โห ปากน่ะย่ะ นี่มันใช่เพื่อนฉันป่ะเนีย
"แกไม่ได้มาเจออย่างฉันนี่" ฉันหันไปว่าเพื่อนตัวดีที่ปากเสียใส่ฉัน ยัยนิริน สาวสวยของมหาลัยสุดฮอต โสดสนิท เพื่อนฉันนั่นเอง
"ไปเจออะไรมาว่ะ" ว่าแล้วนั่งลงข้างๆ
"ฉันไปเจอ ลูกชายเพื่อนแม่มา หล่อโครตตตตตตตต" นึแล้วจะละลายยยยยย
"หล่อเท่าแฟนฉันรึเปล่า" นิรินว่า อะไรน่ะ แฟน? มันไปมีแฟนตอนไหน
"อะไรของแก แกไปมีแฟนตอนไหน" ฉันว่า
"เรื่องอะไรฉันต้องบอกแก พี่เขาเพิ่งกลับจากต่างประเทศ ฉันจะแนะนำให้รู้จัก นั่นไงมาแล้ว ทางนี้ค่ะ" ยัยนิรินว่าแล้วโบกมือเรียกคนที่มาถึง พอฉันหันไปดู พระเจ้า ไม่จริงน่ะ ทำไมฟ้ากลั่นแกล้งลูกแบบนี้
"พี่คริสตัน!!"
"นี่แกรู้จักพี่เขาด้วยหรอ อย่างงี้ฉันก็ไม่ต้องแนะนำแล้วสิ เนียแหละแฟนฉัน" ยัยนิรินว่าแล้วเดินไปเกาะแขนพี่คริสตัน
"..." อึ้งสิค่ะ
"สวัสดีครับน้องนิวเยียร์ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนกับนิรินด้วยน่ะครับ" อึ้ง อึ้งค่ะอึ้ง ไม่จริง พระเจ้า ช่วยลูกด้วยยยยยย ทำไมทำกับลูกแบบนี้!!
"เฮ้ แก อยู่ป่ะเนีย ทำไมดูอึ้งไปเลยล่ะ" นิรินว่าแล้วโบกมือไปมา
"ปะ...เปล่า" ฉันว่า
"นิริน!!" เสียงของอีกคนดังขึ้น
"นิวตัน" ยัยนิรินดูอึ้งๆไป ใครน่ะ นิวตัน คุ้นๆ ใครกันน่ะ
"เอ่อเดี๋ยวฉันมาน่ะแก เดี๋ยวมาน่ะค่ะพี่คริส" ว่าแล้วก็เดินไปหาอีกคน
"เป็นอะไรไปครับน้องนิวเยียร์" ฉันสะดุ้ง เมื่ออยู่ๆพี่คริสตันถามขึ้น
"อ่อ เปล่าค่ะ แค่คิดอะไรเพลินไปหน่อย ไม่อยากจะเชื่อเลยน่ะค่ะว่าพี่จะเป็นแฟนกับยัยนิริน ไม่เห็นว่ามันจะเล่าให้ฟังเลย" ฉันว่า
"หรอครับ" ตอบได้เย็นชาสุดๆ ใช่สิ ฉันไม่สวยเหมือนยัยนิรินนิ ชิ
"..."
"..." ต่างคนต่างเงียบ
"..." เงียบ
"..." เงียบ
"..." เงียบ
"..." และก็เงียบ
"..." โว๊ย อึดอัดค่ะอึดอัด
"จะไปไหนหรอครับ" พี่คริสตันถามขึ้นเมื่อเห็นฉันกำลังจะลุก
"จะไปซื้อน้ำค่ะ จะเอาอะไรไหมค่ะ" ฉันถามนิ่งๆ เอาสินิ่งมานิ่งกลับ
"ขอน้ำเปล่าครับ" เพล้ง หน้าแตกเลย ยังมานิ่งใส่อีก หงุดหงิดค่ะหงิดหงิด
"อ้าวแก ไปไหนมาไม่ได้นั่งคุยกับพี่คริสหรอ" นิรินที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ถามขึ้น
"ไปซื้อน้ำอ่ะ" ถ้าเกิดพี่คริสตันไม่ใช่แฟนแกฉันไม่สนจริงๆด้วย แต่เนียเขาเป็นแฟนแก ฉันทำไม่ได้ T T
"อ่อมา เดี๋ยวเราช่วยถือ"
"ว่าแต่คนเมื่อกี้ใครอ่ะ ฉันไม่คุ้นหน้าเลย" กึก นิรินชะงักก่อนจะหันมามองฉัน ทำไมสายตาแปลกๆ กำลังจะโกหกไรฉันรึเปล่าเนีย
"เพื่อน" เพื่อน?
"เพื่อนคนไหน ฉันไม่เห็นจะเคยเจอเลย" ฉันถามอย่างสงสัย
"โอ๊ย แกไม่รู้จักหรอกอย่าถามมากเลย พี่คริสรอนานแล้วไปกันเถอะ" อะไรของมัน
"มาแล้วค่ะ ขอโทษน่ะค่ะ เมื่อกี้เพื่อนมาอ่ะค่ะ" นิรินว่าแล้วนั่งลงข้างๆพี่คริสตัน ทำไมที่ตรงนั้นไม่เป็นฉัน T T
"ไม่เป็นไรครับ มีอะไรติดผมด้วย เดี๋ยวพี่เอาออกให้" บาดใจมากค่ะ พี่คริสว่าแล้วหยิบเศษใบไม้ที่ติดผมเพื่อนฉันออก
"น่ารักจังเลยน่ะค่ะ" นิรินว่าแล้วหยิกแก้มพี่คริสเบาๆ ลาตายแปป
"แกเป็นอะไร" นิรินหันมาถาม
'ยังจะมาถามอีกหรอ แกทำแบบนี้ได้ไงอ่ะแกมาสวีตแบบนี้ได้ไง ฉันเกลียดแก ฉันชอบพี่คริสตันได้ยินไหม!!' นั่นคือเสียงที่ตะโกนในใจ สิ่งที่พูดจริงๆคือ
"เปล่าๆ" ฉันว่าแล้วยิ้มให้ทั้งคู่
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
