[Allxshintaro] องค์กรลับมัดหัวใจ

6.0

เขียนโดย Arin

วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.45 น.

  3 chapter
  0 วิจารณ์
  5,706 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตึง! ผัวะ!

"โอ๊ย!"

ภายในโกดังเก็บของแถบท่าเรือในยามวิกาลเสียงที่บ่งบอกถึงความทรมาณดังขึ้น

ร่างเล็กในเสื้อเชิ้ตที่เป็นเพียงเศษผ้าไปแล้วในขณะนี้ถูกคนหมู่มากฉุดกระชากลากจูง

เข้าไปภายในโกดังเก่าเก่าเลือดสีแดงสวยไหลเป็นทางร่างกายบอบบางถูกลากไถลไปกับพื้น

ทำให้แผลที่เปิดอยู่แล้วเปิดเข้าไปอีกร่างกายไร้เรี่ยวแรงจากการถูกซ้อมปางตายพยายาม

ดันกายขึ้นแต่ไม่เป็นผลเสียงหอบหายใจหนักออกมาจากริมฝีปากบางพวกผู้คนในชุดสูท

มองดูด้วยความสะใจและเวทนาในคราเดียวกันสติสัมปัญชัญยะเริ่มพร่ามัวร่างกายสั่นเทิ้มไปด้วยความ

กลัวและเหนื่อยล้าแต่มันไม่เป็นแบบนั้นเมื่อร่างเล็กถูกขาแกร่งเตะลอยไปที่ผนังก่อนมือหนาจะกระชาก

ผมของเขาขึ้นมาดวงตากลมไร้สติจ้องมองคนตรงหน้าแบบไม่หวั่นเกรงตรงหน้าของเขา

เป็นหนุ่มใบหน้าคมเรือนผมสีเขียวสวยประดับด้วยตาสีแดงที่ตัดกัน

"ใครส่งแกมา!"

"..."

"ฉันขอถามอีกครั้งใครส่งแกมา ห๊า!!!!"

เสียงคำรามดังก้องเข้าไปในโสตประสาทเหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นมาบนใบหน้าดวงตาคมจ้องมาที่ใบหน้าเปื้อนดิน

ร่างเล็กแสยะยิ้มก่อนน้ำลายเปื้อนเลือดจะถูกถุยไปบนใบหน้าเด็กหนุ่ม

"ฮึ..."เสียงขำหลุดออกมาจากร่างเล็กดวงตาสีนิลหรี่ลงพลางเป็นการเยาะเย้ย

ก่อนใบหน้าจะถูกกดลงไปที่พื้นตามด้วยเท้าที่กระทืบลงมาซ้ำซ้ำพลางบดขยี้ย่ำยีหวังให้เขาจมดินหายไป

ร่างแกร่งทำแบบนั้นซ้ำซ้ำนานหลายนาทีก่อนร่างแกร่งจะถูกห้ามไว้โดยชายอีกคน

คราวนี้เป็นชายผมสีเหลืองทองและมีดวงตาสีแดงเข้ามาห้ามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"เอาน่าใจเย็นก่อนนะเขาอาจไม่ได้ตั้งใจก็ได้"

"หา! ถุยน้ำลายใส่ชั้นเนี่ยนะไม่ได้ตั้งใจนายตาถั่วซะล่ะมั้งอย่ามาห้าม!"

"แหมคิโดะนี่ล่ะก็ ระวังพี่ชายเราจะโกรธเอาน้าาาา~~~"

"จะบ้าเรอะ ไอหมอนั่นมันตายแล้วหุบปากไปฉันจะไปซัดมันต่อ"

"ว่าไงก็เอางั้น อย่าเล่นมากไปล่ะเดี๋ยวสอบปากคำไม่ได้นา"

"งั้นก็สอบแม่งตรงนี้ล่ะ"

"จ้าจ้า เอ้าคุณผู้ลอบเข้ามาใครส่งคุณมาครับ"

"..."

"อ่า งั้นต่อไปอยากได้ข้อมูลอะไรจากองค์กรเราล่ะครับ"

"...น"

"ห่ะว่าไงนะ"

"..."

ชายผมทองหันไปยักไหล่ให้คนอีกคนชายผมเขียวเดินฉับฉับมาหาร่างเล็กพลางคว้าคอเสื้อที่แทบไม่เป็นคอเสื้อขึ้น

ยกร่างเล็กลอยสูงจากพื้นสายตาดุดุจ้องมองไปที่ดวงตาไร้ชีวา

"พูดว่าอะไร!"

"..."

"พูด!"

"..."

เด็กหนุ่มหัวเสียเกาผมไปมาแล้ววางร่างเล็กลงบนพื้นพลางเตะไปที่ร่างเล็กทีหนึ่ง

"ฉัน..."คนที่เงียบมานานเริ่มปริปากบอกสิ่งที่ตนเองต้องการทั้งสองตั้งใจฟังเสียงสั่นเครือจากริมฝีปากเล็ก

"อยากได้น้อ- ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา