Hello my prince! ปล้นหัวใจเจ้าชายซาตาน

แสงแดดที่ฉายส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาทำให้คนที่นอนอยู่บนเตียงตื่นทันที

ฉันมองไปรอบๆห้องก็พบกับเพดานขาวที่ไม่มีใยแมงมุมเกาะหรือขี้ฝุ่นใดๆ พอมองข้างซ้ายก็จะพบกับแจกันทองที่มีดอกกุหลาบอยู่ พอมองไปข้างซ้ายก็ต้องพบกับ......=w= เจ้าชายซาตานั่นเอง....... เดี๋ยวนะเจ้าชาย! แว้กกกกกกกก ฉันมานอนอยู่บนเตียงของเขาได้ไง เอ้ยไม่สิทำไมฉันมาอยู่ในนี้เล่าแล้วแถมเจ้าชายยังกอดฉันแน่นอีก>< กรี๊ดดดดดด เขาไม่ถือเหรอไงนะถึงได้มานอนร่วมเตียงกับคนอื่นยงนี้ ถ้าเขาไม่ถือ แต่ฉันก็ถือนะ! แต่เดี๋ยวก่อนหน้าเจ้าชายตอนนอนหลับนี้น่ารักชะมัด!! หน้าเอามือไปลูบแก้มนวลๆของเขา แล้วนาเอาปากไปจุ๊บปากเขา>< โอ้ย! ทำไมเขาถึงได้หน้าตาดีโครตๆ ฉันนอนตะแครงมองเจ้าชายที่หลับตาพริ้มอยู่ พอยิ่งมองยิ่งเหมือนมีอะไรบางอย่างดูดให้ฉันเข้าไปใกล้ๆหน้าเขาเรื่อยๆยิ่งมองยิ่งใกล้>< อ่า...มันใกล้มากไปแล้วนะ

จุ๊บ!!

OxO ช็อก!! รุนแรงมาก จู่ๆก็มีปากนุ่มๆพุ่งมาจุ๊บปากฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว ฉันที่กำลังจ้องหนาเขาอยู่ถึงกับสะดุ้งทันที รสจูบของเขาเหมือนกับรสช็อกแลต ที่มีความขบเมื่ออมไปเรื่อยก็จะหวานจ๋อยและทำให้ฉันจูบกับเขาอย่างเคลิบเคลิ้มจนลืมเรื่องบนเตียงที่นอนไปเลย=w= เจ้าชายพอจะเห็นฉันเคลิ้มกับเขาแล้วเขาจึงถอนจูบออกดังจ๊วบ แล้วเขาก็เลื่อนใบหน้าลงต่ำมาอยู่ที่ซอกคอฉัน ฉันรู้สึกจะมีลมหายใจลดต้นคอเป็นระยะๆฉันจึงสะดุ้งทันที จึงผลักเจ้าชายก่อนจะกระโดดลงจากเตียงแล้วถอยกรู๊ดติดกำแพงทันทีเจ้าชายลุกขึ้นก่อนจะส่งรอยยิ้มอาฆาตที่เชือดใจให้ฉัน เขาเดินตรงมาทางฉันฉันก็รีบจะวิ่งหนี แต่ดันโดนมือแข็งแรงรั้งไว้แล้วจับคางฉันให้ฉันสบตา

"คิดว่าจะรอดจากฉันหรอ แอปเปิ้ลพายรสมะนาวปนส้ม แล้วก็น้า....จูบเมื่อกี้ฉันชักจะติดใจซะแล้ว^_^" เจ้าชายเปลี่ยนรอยยิ้มจากอาฆาตเป็นรอยยิ้มที่เป็นมิตร..หรือเปล่า

"....." ฉันเงียบที่จะไม่ตอบอะไรเขาแล้วเขาก็พูดต่อว่า

"เพราะเหมือนฉันไปกระชากจูบแรกของเธอมาไงล่ะ 5555555" O_O เฮ้ย! ใช่จริงๆด้วยเขาขโมยจูบแรกฉันไปนี่นาอ้ากกกกกกกกกกกก>< ถึงฉันจะยั่วเก่งไม่เคยเสียจูบแรกให้ใครน้า(เฮ้ๆเธอเสียให้ฉันแล้วนะยัยโจรยั่วสวาท:เจ้าชาย)  >< น่าอายมากฉันจะต้องโกหกเขาไปว่าเขาไม่ใช่จูบแรกฉัน "เจ้าชายอย่ามารู้ดีกว่าฉันเลยค่ะ ท่านไม่ใช่จูบแรกของฉันหรอก" ฉันพูดพร้อมส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจให้ก่อนจะเบือนหน้าหนีเพราะเขาเริ่มยื่นใบหน้าหล่อๆมาเรื่อยๆอีกครั้ง >O< อ้ากกทำไมเขาชอบกระทำมากกว่าพูดกันเนี่ย กระทำเก่งกว่าพูดเก่งซะอีกนะ!! เจ้าชายหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นใบหน้าแดงแจ๋ของฉัน มันน่าขำขนาดนั้นเลยเหรอ =^=  "เด็กน้อยเอ๋ย ฉันแยกออกน่าว่า จูบแรกกับไม่ใช่จูบแรกมันอันไหน" เขาพูดพร้อมกับปล่อยตัวฉันก่อนจะไปนั่งขำอยู่คนเดียว ปล่อยให้ฉันยืนเป็นยัยเอ๋อคนเดียว "เจ้าชาย...><" จู่ๆฉันก็เรียกชื่อเขามาโดยไม่รู้ตัวก่อนจะทำท่าบิดไปบิดมาอย่างเขินอายก่อนจะวิ่งออกไปข้างนอก

Prince say:

หลังจากยัยโจรยั่วสวาทไม่สิ แอปเปิ้ลพายวิ่งออกไปผมก็นั่งยิ้มและหัวเราะคนเดียวอย่างกับคนบ้า ก่อนจะหันไปหยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงมาเปิดดูรูปยัยโจรแสบที่นอนซุกบนอกผม 55

แอด...ปัง!

"โอฮารน้องรักทำอะไรอยู่หรือ" ผมสะดุ้งทันทีที่มีคนเปิดประตูเข้ามาโดยไม่บอกกล่าวซึ่งนั่นก็คือพี่ชายของฉันเอง พี่ชาย โอเฮเนีย เบลเบิ้ล ลาเอียร์ พี่จะอายุมากกว่าผมประมาณ 2 ปี เราเกิดมาเป็นเพื่อนเล่นกันเสมอ พอโตขึ้นก็ถูกเปรียบเทียบกัน จึงทำให้เราสองคนไม่ค่อยจะเจอหน้ากันซักเท่าไร "ท่านพี่มาทำไรห้องผมเนี่ย" ผมพูดขึ้นก่อนจะเอาโทรศัพท์ซ่อนใต้หมอน 

"ก็นะ..ได้ยินข่าวดีมาว่ามีสาวสวยมาเยี่ยมวังหรอ ว้าวอยากเห็นจริงๆ" พี่ชายพูดพร้อมทำท่าเพ้อก่อนจะเดินมานั่งข้างๆแล้วบอกว่า

"เรียกสาวสวยคนนั้นมาหน่อยสิอยากเห็นอ่ะ ><" ผมนั่งนิ่งก่อนจะเดินไปเรียกทหารหน้าประตูหน้าห้องให้ไปเรียกยัยโจรมา พอบอกเสร็จพวกผมก็นั่งรอเธอมา