Loveme 'Rina' (RE-Vise)

 

                           สมัคเข้าชมรมหรอ ?

 

          [Ume Talk]

 

               '' นี่รุ่นพี่มิกิ รินะกับรุ่นพี่โนวากิไปไหนกันน่ะ นานจังเลย '' หนุ่มน้อยผมสีเหลืองทองพูดพร้อมกับคีบหมูมาจิ้มน้ำจิ้มและตักเข้าปากอย่างอร่อย ( ใครให้มากินตอนนี้ พาหิวไปด้วยเลย : ฟ้า ) แล้วใครให้ฟ้าอัพตอนดึก ? อยากตบไรท์ฟ้าจังงิ -w- ( มันไม่ดีหรอก อย่าไปตบไรท์เค้า ไรท์เค้าแก่แล้ว : ฟ้า )ผมว่าเค้าสองคนน่าจะไปทำอะไรกันแน่เลย (คิดลึก) ไอรุ่นพี่มิกิคุณมึงก็มองกูจังเลยฟังฟ่ะ เป็นอะไรห่ะ -..- หลงเสน่ห์ผมหรอ คนหล่อก็งี้ล่ะ มีผู้ชายมาหลงเสน่ห์มันดี (?)

 

     '' เดี๋ยวเค้าก็มาน่า '' พี่มันพูดและเอาหมูใส่ลงไปในหม้อ กำลังจะใส่พอดี ใส่ให้ก็ดีนะ แต่... ผมว่าผมนั่งกินกันสองคน อย่าคิดลึกคนบุฟเฟ่ต์ตางหาก มันเหมือนผมกำลังเดทกับรุ่นพี่เลยแฮะ แบบว่า ' เตงๆ กินนี่หน่อนน้า มาม๊ะเค้าป้อน อ้ามมม ! เก่งมาเลยเตง '' แบบนี้ไม่ดีล่ะ แหวะๆๆ ถ้าสมมุติว่าเราเป็นแฟนกันงี้เรื่องที่ป้อนกันมันก็คงเป็นเรื่องปกติสินะ เพราะคนที่เป็นแฟนกันน่ะ เค้าทั้ง หอมแก้มกัน จูบกัน และก็ ก(อ)ด กัน ถ้าผมเป้นแฟนกับรุ่นพี่เค้า ต้องทำหมดนี่เลยหรอ เหอออ ! การที่รุ่นพี่มาหลงเสน่ห์นี่ไม่เวิร์คละ ทำอะไรแบบนั้นกับผู้ชายด้วยกัน แล้ว... ทำไมผมมาคิดเรื่องอะไรแบบนี้เนื่ยยยย ! อ้ากกกกกก ความคิดว้าวุ่นน !!

 

     '' นี่มันนานแล้วนะ ''

 

     '' เมื่อไหร่จะมาเนื่ย ''

 

     '' เมื่อไหร่จะมาเนื่ย ''

 

     '' เมื่อไหร่จะมาเนื่ย ''

 

     '' เมื่อไหร่จะมาเนื่ย '' ผมพูดมันทุกๆ 2 วินาที จนไอคนที่นั่งข้างๆผมเนื่ย หน้ามันรำคาญมากแล้วหล่ะ หน้ารุ่นพี่มันแบบนี่ >>>> = =

 

     '' ไม่ต้องพูดมาก กินๆ เข้าไป สั่งมาเยอะแยะเลยนะ กินให้หมดด้วย '' พี่มันพูดและคีบหมูที่ใส่ไปเมื่อกี้มา(ยัด)ป้อนให้ผม ไอยาาาา ! จะเป็นแบบที่ผมคิดรึเปล่านะ สยองงง ~

 

     '' ไอ่ อิอะ อันอ้ออั่งอ้วยอ่ะ (โห่ รินะ มันก็สั่งด้วยอะ ) '' ผมพูดขณะที่หมูกำลังคาอยู่ในปากของผม ก้อรุ่นพี่มึง(ยัด)มาซะเต็มปากเต็มคำ ไอรินะก็สั่งด้วยอะไม่มาช่วยตรูกินเลย ไอเพื่อนบ้าาา

 

     '' แหม่ๆ พวกมึงสองคนนี่ สวีทกันจังเลยนะ มดจะขึ้นอยู่แล้วว '' รุ่นพี่โนวากิเดินมาจากทางห้องน้ำ ท่าทางของเขาดูสะใจมาก รินะแกต้องโดนรุ่นพี่แกล้งเอาแหงเลย รินะยังไม่เดินมาเลยแอบไปร้องไห้อยู่รึป่าวนะ แล้วที่รุ่นพี่บอกว่าผมสวีทกับไอหัวหน้าชมรมบอลนี่มันยังไงกันห๊าาา ~ ถึงจะเป็นรุ่นพี่ที่ผมรู้จักแต่ก็ไม่ไว้ชีวิตหรอกนะ

 

     '' สวีทบ้าบออะไรของรุ่นพี่ห่ะ -*- '' ผมพูดพร้อมกับทำหน้าโกธรใส่ร่างสูงผมสีดำตาสีเขียวที่กำลังยืนเก๊กอยู่แป๊ปนึงแล้วเดินมานั่งที่ที่ตรงข้ามกับร่างสูงผมสีน้ำตาลตาสีแดงที่นั่งเหมือนโกธรอยู่เหมือนกัน

 

     '' เลิกแซวได้แล้วไอโนวากิ น้องเขินจะแย่แล้วมึง '' รุ่นพี่มิกิพูด ดีแล้วนะที่เปลื่ยนเรื่องไม่งั้นมีคนตายแถวๆนี้แน่ และรุ่นพี่มิกิมึงก็แอบขำนิดๆ ที่ผมโกธรด้วยหล่ะ ขำไรฟ่ะเดี๋ยวเสยคางแตก

 

     '' พวกมึงนั่งกินข้าว (เดท) กันสองคนแล้วยังป้อนกันอีก กูเห็นนะเว้ย มันแม่งเหมือนแฟนกันเลยอ่ะ '' รุ่นพี่โนวากิแล้วยิ้มบางไปให้รุ่นพี่มิกิที่กำลังหัวเราะนิดๆอยู่ และรุ่นพี่มิกิก็ยิ้มตอบไป สัสเอ้ยแมร่งหล่อ ไอรุ่นพี่โนวากิไม่หล่อหรอกแซวเค้าเอง เชอะๆ

 

     '' ยูชั้นกลับแล้วนะ '' ขณะที่ผมทำหน้าโกธรอยู่ก็มีคนตัวเล็กผมสีขาวเดินมาพร้อมกับหยิบกระเป๋าแล้วก็เดินออกไป เชื่อเหอะหน้ามันแดงมากกก มึงไปทำไรกันมา - -'

 

     '' อะ..อ่าว จะไปไหนอะ '' ผมตะโกนเรียกรินะ แต่มันไม่ฟังผมเลย มึงเมินกู T^T และมันก็รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

 

     '' งั้นผมก็กลับก็นะรุ่นพี่ ไปละ หวัดดีครับ '' ผมพูดพร้อมหยิบกระเป๋าและยกมือไหว้รุ่นพี่ทั้งสองคน มันน่าไหว้มั้ยเนื่ย - - * - - * และไม่ลืมที่จะหยิบไออากิระไป ทิ้งไว้ไม่ได้มันกลับบ้านไม่ถูก และไม่มีได้เอาใส่ปลอกคอไว้เดี๋ยวหายไปทำไงนะเนื่ย ไม่มีใครดูน้อง น้องร้องไห้ อากิระเป็นหมาบ่ ?

 

     เท่าที่ผมดูนะ อากิระต้องแอบชอบเธอแน่ๆ ตอนนั้นมันกำลังนั่งฟินอยู่กับผู้หญิงตรงนั้นเลย ชอบอ่ะดี๊ > < '' ชอบสาวแว่นก็ไม่บอก ผมคิดว่าตอนแรกชอบหนุ่มข้างบ้านสะแล้ว ไม่นึกว่าจะชอบผู้หญิง โห่ ไม่อยากจะพูด (งั้นก็ไม่ต้องพูด) หนุ่มข้างบ้านอากิระเนื่ยบอกเลยว่า หล่อมากกกก แต่เค้าเป็นคนขรึมๆ เย็นชา ไม่ค่อยพูดกับใครมากเท่าไหร่ ผมชวนคุยเค้าก็ไม่คุยนะ แต่พออากิระชวนนี่เค้าคุยด้วย T^T เค้าไม่อยากคุยกะป๋มมม 

 

     หลังจากผมวิ่งออกมาจากร้านพร้อมกับอากิระแล้วก็มองซ้ายขวา แต่ก็ไม่เจอรินะ ขาสั้นเสือกวิ่งไวอีกนะมึง - -'' ผมหามันไม่เจอแล้วอ่ะ เดินหาทั่วแล้วนะ (ระหว่างเดินหาก็แค่แวะซื้อของนิดหน่อยเอง ^^ ' หลายชั่วโมงนะแหละ รินะหายไปก็ไม่แปลก ) เราก็แค่ซื้อนาฬิกาเรือนใหม่เองน้ะ แต่นานไปหน่อย แหะๆ เดินหาจนทั่ว เหนื่อยแล้ว ไม่ไปหาละ แน่ใจว่าหา ? ผมกลับบ้านดีกว่า พอผมขี้เกียจหามัน( มึงไม่ได้หาเฟ่ยยย )แล้วก็เดินกลับบ้านพร้อมกับอากิระ บ้านเราอยู่คนละทาง ผมต้องเดินไปส่งมัน - -* ไม่งั้นน้องกลับบ้านไม่ถูก ผมเดินมาส่งแทบจะทุกวัน ใกล้จะนึกว่าบ้านตัวเองอยู่นี่ละ

 

     กว่าเราจะลากสังขารมาถึงหน้าปากซอย (?) ซอยเข้าบ้านอากิระได้ก็ขาแทบจะหลุดกันเลยทีเดียว เดินมาใกล้ถึงบ้านอากิระ ข้างซ้ายทางบ้านอากิระก็จะเป็นบ้านว่างไม่มีใครมาเช่า ส่วนข้างขวาก็เป็นบ้านฮารุ เพื่อนบ้านของอากิระนั่นเหละ มันเย็นชาที่สุดอ่ะ หยิ่งมากมาย อากิระเคยเล่าให้ฟังนะ ตอนเด็กๆ เคยเล่นด้วยกันทุกวันเลย แต่พอไอฮารุอะไรนั่นมั่นขิึ้น ม.3 ไปแล้วก็ค่อยห่างๆไป และก็แค่คุยกันบางครั้ง แต่อย่างน้อยเค้าก็คุยกับอากิระน่ะนะ ส่วนตรงกลางก็บ้านของอากิระ สวยสดงดงามมาก ตัวบ้านเป็นสีขาวนวลๆ มีต้นไม้ใหญ่อยู่ตรงทางข้างๆเข้าบ้าน บ้านมีสองชัั้นอากิระมันอยู่กับพ่อแม่แล้วก็มีน้องสาวอยู่นหนึ่งด้วยนะ

 

     '' ยกของเข้ามาข้างในเลยค่ะ ''

 

     '' วางตรงนี้ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมยกเข้าไปจัดเองครับ ''

 

     '' ขอบคุณมากค่ะ / ครับ ''

 

     '' ครับ ''

     ผมมองเห็นผู้หญิงผมยาวสีชมพูใส่แว่นหน้าตาน่ารักและผู้ชายผมสีน้ำตาลตาสีแดงตัวสูงโปร่ง ยืนโค้งหัวให้ผู้ชายที่ใส่ชุดพนักงานขนของ ( ไม่ใช่ไปรษณีย์นะ - -* ) ผู้หญิงนี่หน้าตาคุ้นๆ เคยเห็นที่ไหนนี่ ตอนที่ไปกินบุฟเฟ่ก็เห็นนะ แล้วก็ตอนที่แข่งบาสกับรุ่นพี่ก็เห็นบ่อยๆ เห็นมานั่งดูรุ่นพี่มิกิน่ะนะ ส่วนผู้ชายก็รุ่นพี่มิกิ ย้ายบ้านหรอ

 

     '' กูเข้าบ้านละ เจอกันพรุ่งนี้ '' อากิระพูดแล้วเดินเข้าบ้านไป ผู้หญิงที่เหล่ไว้เนื่ยย้ายมาอยู่ข้างบ้านนี่ดีจังนะมึง ไม่ดีตรงที่ถ้าผมเดินมาส่งอากิระทุกวันต้องเจอไอรุ่นพี่มิกิงั้นหรอ ?

 

     '' เออ งั้นกูกลับละ '' ผมพูดจบแล้วเดินกลับบ้านผม ใกล้ๆกัน แต่อยู่คนละซอย ว่างๆผมก็มาเล่นเกม หรือ ทำงานกับมันนะ บางทีก็ชวนมันไปนู่นนี่นั่น

 

 

 

          [Rina Talk]

               เช้าที่สดใส (หรอวะ ?) แสงแดดสว่างสไวรอดผ่านผ้าม่านสีฟ้า แสงแดงอ่อนสาดมายังเตียงนอนสีชมพู (?) ที่มีคนตัวเล็กนอนหลับอยู่ นกน้อยบินล่องเต็มท้องฟ้า ร้องเสียงดังน่ารำคาญ !! (จะเปิดฉากดีดีก็ไม่ได้ - -' ) สำหรับผมคิดว่านกพวกมึงก็ร้องจังเลยน่ารำคาญ ร้องแม่งทุกวี่ทุกวัน ถ้าเป็นไปได้จะวางระเบิดรังนก จะล้างโครตให้หมดเลยเคอยดู และ วันไหนที่ผมไม่ได้เก็บกุญแจห้องเอาไว้เอง วางเละเทะไปหมดพี่ก็จะมาแอบไขห้องผมแล้วเปิดหน้าต่าง แสงแดดก็จะคอยปลุกผมให้ตื่น เพราะบางทีพี่ตะโกนแทบกล่องเสียงแตกผมก็ไม่ตื่น ฉนั้นนาฬิกาปลุกมันทำอะไรผมไม่ได้หรอกนะ แต่นกมันปลุกผมได้ งงม่ะ และ....

 

                                        ยามเช้าที่น่าเบื่อก็มาถึง

 

     '' ห๊าวววววว ~ '' ผมลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจก่อนแล้วเดินไปที่หน้าต่างก่อนที่จะ...

 

     '' ไอนกเวร !! แหกปากอยู่นั่นแหละ รำคาญเว้ยย '' หนุ่มน้อยผมสีขาวนัยน์ตาสีม่วงตัวเล็กตะโกนสุดเสียง พร้อมกับชี้หน้าด่านกอยู่ริมหน้าต่าง (สติดีป่าววะ - -*) ก่อนที่จะมีเสียงเปิดประตู และประตูสีขาวก็ถูกเปิดออกโดยผู้หญิงตัวสูงผมยาวสีขาวนัยน์ตาคมสีม่วง ใส่ชุดพนักงานพร้อมกับมีผ้ากันเปื้อนใส่ทับอยู่ถือตะกระทะแล้วชี้หน้าผมด้วยกระทะ และนั่นก็ไม่ใช่ใคร พี่ผมเอง พี่ผมไม่เหมือนผมสักนิดตั้งแต่หน้าตา พี่น่ะตาคมสวยจมูกโด่ง ริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพู โครงหน้ารูปไข่ มีผมสีขาวเกล้าขึ้นไปและตัดหน้าม้า สวยเช่งงง + + และไม่เหมือนหน้าตาแล้วก็นิสัยไม่เหมือน พี่น่ะ ขยัน ไม่ขี้เกียจเหมือนผม และ เราก็มีส่วนเหมือนกันนะอันเดียว คือ ปากหมา ผมติดพี่มาอ่ะ พี่สอนมา 5555

 

     '' ไอน้องเวร แหกปากอยู่นั่นแหละ รำคาญเว้ยยย ''

 

     '' ล้อเลียนอ่อ''

 

     '' ก็แกแหกปากจริงป่ะ ''

 

     '' จริง ก้อได้ เชอะๆ ''

 

     '' แกรีบไปอาบน้ำได้แล้วไป ''

 

     '' เชอะ ''

 

     '' เชอะ พ่อมึง -*- ไปอาบน้ำไป หรือจะโดนฟาดก่อนซักทีห่ะ ''

 

     '' โหย ผมงอนอยู่นะ ไม่คุยด้วยหรอก ''

 

     '' จะเอาใช่ป่ะ '' พี่พูดแล้วเตรีนมง้างมือจะเอากระทะฟาดผมเหมือนทุกวัน - -''

 

     '' แค่นี้ก็แหมบแล้วไม่ต้องเสริม '' ผมพูดแล้วเดินอ่อยๆไปยังห้องน้ำ ไปหลับต่ออะนะ

 

                                        ณ โรงเรียน

 

     '' โย่ รินะ ทางนี้ '' หนุ่มน้อยผมสีเหลืองทองยืนอยู่หน้าอาคารเรียน และข้างๆมันก็ไอหัวน้ำเงิน*-* ยูโบกมือเรียกผม ผ่านท่ามกลางหมู่นักเรียนที่กำลังเดินทั่วโรงเรียน

 

     ผมไม่ได้พูดอะไร กูอายเขาครับ - -' ผมเดินไปหายูที่ยืนยิ้มอยู่หน้าอาคารเรียน

 

     '' จะตะโกนทำไม = = '' ผมพูดแล้วทำหน้าหน่ายใส่มันและมันก็ยิ้มตอบผมมาอย่างไร้ยางอาย

 

     '' ก็เดี๋ยวรินะไม่ได้ยินไงล่ะ ''

 

     '' ได้ยินอยู่แล้วน่า หูไม่ได้พัง คือ กูอายเค้าครับ '' 

 

     '' เออๆ ทีหลังจะพูดเบาๆก็ได้ ''

 

     '' ดีมาก ''

 

     '' รินะ ไปที่ๆหนิึ่งมั้ย สวยมากเลยนะ บรรยากาศดีด้วยหล่ะ ''

 

     '' อื้อ ไปสิ ! ''

 

     ผมพูดจบแล้วยูก้ดึงมือผมไปพร้อมกับมือของอากิระ ว่าแต่ที่ที่ยุพาไปเนื่ยจะเป็นยังไงนะ 

 

     ยูจูงมือผมมาที่หลังโรงเรียน ไกลมากมาย แถวนั้นเป็นริมรั้วโรงเรียนเป็นกำแพงสูงและกำแแพงก็มีต้นซากุระปลูกอยู่ติดๆกันอย่างเป็นระเบียบ ตรงพื้นหญ้ามีดอกไม้ขึ้นเต็มเลยและมีหญ้าขึ้นไม่น้อยไปกว่าดอกไม้ ลมพัดเย็นสบาย แสงแดดยามเช้าไม่สว่างจ้านัก

     เสียดายอยู่อย่างหนึ่ง ต้นซากุระโล้นมาก มันยังไม่ออกดอกนี่นา เมื่อผมเห็นล้วก็รีบโดดขึ้นไปนั่งบนกำแพง อยากลองตกดูสักครั้งจัง จะเจ็บมั้ย เมื่อผมโดดขึ้นมาแล้วก็มียูและอากิระโดดตามขึ้นมาอีก เรานั่งอยู่บนกำแพงกัน 3 หน่อ ผมรู้สึกว่าผมชอบที่นี่จัง ผมนั่งมองลมมองฟ้า ไปจนออดเข้าเรียน 

 

                                           ณ ห้องเรียน

 

     '' เอ้าๆ นักเรียนฟังทางนี้ค่ะ ครูจะมีใบให้สมัคเข้าชมรมนะค่ะ ใครอยากเข้าชมรมไหนก็เขียนสมัคกันเข้ามานะค่ะ ชมรมที่ดังๆก็จะเต็มก่อนนะค่ะ ได้ไปแล้วรีบกรอกใบสมัคให้เสร็จนะค่ะ เอ้า อิชิกาว่า มาแจกใบสิ '' ครูสาววัยกลางคนที่ใส่แว่นพูดเสียงเรียบแล้วหยิบกระดาษปึกใหญ่ยื่นให้อากิระ เมื่ออากิระได้รับแล้วก็รับไปแจกนักเรียนทุกคนในห้อง เลือชมรมงั้นหรอ น่าสนุกดีนะ จะเข้าชมรมไหนดีหล่ะ เอาที่มีสาวกรี๊ดเยอะๆนะ 

 

     '' แล้ววันพรุ่งนี้นำไปให้ประธานชมรมนะค่ะ ของชมรมที่จะเข้านะค่ะ '' ครูพูดเสียงเรียบและกวาดสายตามองเด็กนักเรียนทั้งห้องที่พูดเสียงดังเอะอะไปหมด ด้วยสายตาหน่าย