ยัยปากร้ายกับนายปากหมา

5.0

เขียนโดย blue_butterfry

วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.14 น.

  16 ตอน
  3 วิจารณ์
  18.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ความรู้สึกที่เปลี่ยน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   ในที่สุดปีใหม่ก็กำลังจะมา ตั้งแต่ตอนนั้นฉันรู้สึกพีชจะเริ่มห่างๆกับฉันมากขึ้น แต่สนิทกับหนึ่งมากขึ้นก็ดีน่ะความสัมพันธ์ของหนึ่งจะได้ดีขึ้น แต่ฉันกลับรู้สึกแปลกๆเวลาสองคนอยู่ใกล้กันเสมอ ไม่ว่าจะนั่งกินข้าวหรือไปไหนด้วยกัน ฉันกลับรู้สึกไม่ยินดีด้วยเลยทั้งๆที่มันน่าจะเป็นไปด้วยดีแท้ๆ

  "น้ำค้าง น้ำค้างง!!" ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่ออยู่ๆพัชก็มาตะโกนใส่หูฉัน

  "เรียกเบาๆก็ได้หูเราจะแตกแล้วน่ะ" ฉันว่าแล้วทำหน้ามุ่ยใส่

  "อะไรกัน เราเรียกน้ำค้างตั้งนาน โมแต่เหม่ออะไร" พัชถามแล้วนั่งข้างๆฉัน

  "เปล่าๆ" ฉันปฏิเสธแล้วหยิบมือถือมานั่งกดเล่น แต่ก็เกือบทำมือถือหลุดมือเมื่อฉันเลื่อนเฟสไปเรื่อยๆก็เจอโพสหนึ่งของคนที่ฉันนึกถึงถ่ายคู่กับหนึ่งที่ทำหน้าเขินอาย

  "เป็นอะไรไป" พัชว่าแล้วจับไหล่ฉัน

  "เปล่าหรอก" ฉันพูดแล้วเก็บโทรศัทพ์ลงกระเป๋า

  "เอ้อ น้ำค้าง เรามีแผนว่าจะไปเที่ยวกันวันปีใหม่ไปด้วยกันน่ะ" พัชว่าแล้วทำหน้าอ้อน

  "อื้อ ไปสิ" ฉันตอบตกลง เมื่อนึกถึงอีกคน เขาคงไม่ไปด้วยหรอก

  "พีชกับหนึ่งก็ไปด้วยน่ะ" พัชว่าทำให้ฉันหันไปมองหน้าพัช นี่เราจะได้อยู่เคาต์ดาวด้วยกันหรอ ทำไมอยู่ๆใจก็เต้นแรงแบบนี้ล่ะ

  "อ่อ ดีเลยจะได้สนุก" ฉันว่าแล้วยิ้มนิดๆ ทำไมกันน่ะพอเห็นรูปสองคนนั้นถ่ายด้วยกันแล้วหัวใจมันสั่นๆแบบเนีย

  "เฮ้ น้ำค้างงง" อยู่ๆเสียงของคนที่ฉันนึกถึงก็ดังมาแต่ไกล หลายวันก่อนไม่เห็นจะคุยกับฉันเลยทำไมวันนี้ร่าเริงมาเลยล่ะ

  "กว่าจะมาน่ะมึง" พัชว่า

  "โทษทีๆ รถติดว่ะ" พีชว่าแล้วนั่งลงข้างๆฉัน

  "ไม่ใช่ตื่นสายหรอ" ฉันพูดแล้วชำเรืองหันไปมองคนข้างๆ

  "รู้ทันตลอดเลยยยย" พีชว่าแล้วดึงแก้มฉัน แก้มฉันจะขาดอยู่แล้วน่ะ

  "โอ๊ย มันเจ็บน่ะ" ฉันว่าแล้วตีมือพีชเบาๆ

  "ก็คนมันคิดถึงนี่ไม่ได้แกล้งแบบนี้ตั้งนาน"ประโยคหลังพีชพูดแล้วทำหน้าเศร้า นี่เขาคิดถึงฉันด้วยหรอ ทำไมหัวใจฉันมันเต้นแรงแบบนี้ล่ะ

  "เอ่อ ว่าจะถามนานล่ะ คบกับหนึ่งหรอว่ะเห็นถ่ายรูปคู่กัน"พัชว่าทำให้ฉันหันไปมองคนข้างๆทันที

  "เห้ย เปล่าไม่ได้คบ แค่ถ่ายคู่กันแทนคำขอบคุณ"พีชว่าแล้วหันมามองฉัน

  "ขอบคุณไรว่ะ"

  "เปล๊าาาาา ไปเข้าแถวกัน" พีชว่าแล้วจับมือฉันให้ตามเขาไป ฉันเผลอมองมือที่เขาจับแล้วยิ้มตาม

 

  ตอนนี้เรากำลังมานั่งกินไอติมกันอยู่ที่ร้านหน้าโรงเรียน พีชเป็นคนเลี้ยงไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรถึงอยากเลี้ยงฉันขึ้นมา 

  "อ่า อ้ามมมม"นายพีชว่าแล้วตักไอติมในถ้วยของเขามาจ่อที่ปาก

  "ไม่ต้องหรอก"ฉันพูดปฏิเสธ ทำให้คนที่ยื่นมาให้ทำหน้าหงอย

  " อ่ะๆๆ กินก็ได้" ฉันว่าแล้วยื่นหน้าไปทำให้คนที่ยื่นช้อนมาเมื่อกี้ รีบยื่นมาป้อนให้ฉัน

  "ชอบป่ะ" พีชว่าแล้วมองหน้าฉัน

  "อื้อ ชอบอร่อยดีน่ะ"ฉันว่าแล้วตักไอติมตัวเองเข้าปาก

  "ไม่ หมายถึงชอบเราไหม" ฉันถึงกับทำช้อนตกทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น

  "รุกแบบนี้เลยหรอว่ะ" พัชที่นั่งตรงข้ามถามขึ้น 

  "เออ" พีชว่าแล้วหันมายิ้มให้ฉัน ทำให้ฉันยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ อยู่ๆก็เล่นอะไรของเขากัน อย่าเล่นแบบนี้สิมันยิ่งทำให้ฉันใจเต้นน่ะ

  "น้ำค้างเป็นไรอ่ะ ทำไมหน้าแดง" พัชว่าแล้วจับแก้มฉัน ทำให้ฉันยิ่งสะดุ้งโหยง

  "ปะ เปล่าๆๆ" ฉันว่าแล้วก้มหน้ากินไอติมต่อ ไม่ได้อะไรหรอกน่ะแต่เพราะแอบหน้าแดงๆของฉันเนียสิ 

  "วันนี้เราสองคนไปส่งบ้านน่ะ"พีชว่า วันนี้พีชไม่ต้องไปส่งหนึ่งเพราะว่าเราไม่เจอหนึ่งกันเลย

  "อื้อ ได้สิ" ฉันว่าแล้วกำลังจะเดินแต่สองคนนี้ก็มาจับมือฉันคนละข้าง แบบนี้อีกแล้วสิน่ะ จับตลอด ใจฉันมันเต้นแรงแล้วน่ะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา