ยัยปากร้ายกับนายปากหมา
เขียนโดย blue_butterfry
วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.14 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) ความรู้สึกที่เปลี่ยน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในที่สุดปีใหม่ก็กำลังจะมา ตั้งแต่ตอนนั้นฉันรู้สึกพีชจะเริ่มห่างๆกับฉันมากขึ้น แต่สนิทกับหนึ่งมากขึ้นก็ดีน่ะความสัมพันธ์ของหนึ่งจะได้ดีขึ้น แต่ฉันกลับรู้สึกแปลกๆเวลาสองคนอยู่ใกล้กันเสมอ ไม่ว่าจะนั่งกินข้าวหรือไปไหนด้วยกัน ฉันกลับรู้สึกไม่ยินดีด้วยเลยทั้งๆที่มันน่าจะเป็นไปด้วยดีแท้ๆ
"น้ำค้าง น้ำค้างง!!" ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่ออยู่ๆพัชก็มาตะโกนใส่หูฉัน
"เรียกเบาๆก็ได้หูเราจะแตกแล้วน่ะ" ฉันว่าแล้วทำหน้ามุ่ยใส่
"อะไรกัน เราเรียกน้ำค้างตั้งนาน โมแต่เหม่ออะไร" พัชถามแล้วนั่งข้างๆฉัน
"เปล่าๆ" ฉันปฏิเสธแล้วหยิบมือถือมานั่งกดเล่น แต่ก็เกือบทำมือถือหลุดมือเมื่อฉันเลื่อนเฟสไปเรื่อยๆก็เจอโพสหนึ่งของคนที่ฉันนึกถึงถ่ายคู่กับหนึ่งที่ทำหน้าเขินอาย
"เป็นอะไรไป" พัชว่าแล้วจับไหล่ฉัน
"เปล่าหรอก" ฉันพูดแล้วเก็บโทรศัทพ์ลงกระเป๋า
"เอ้อ น้ำค้าง เรามีแผนว่าจะไปเที่ยวกันวันปีใหม่ไปด้วยกันน่ะ" พัชว่าแล้วทำหน้าอ้อน
"อื้อ ไปสิ" ฉันตอบตกลง เมื่อนึกถึงอีกคน เขาคงไม่ไปด้วยหรอก
"พีชกับหนึ่งก็ไปด้วยน่ะ" พัชว่าทำให้ฉันหันไปมองหน้าพัช นี่เราจะได้อยู่เคาต์ดาวด้วยกันหรอ ทำไมอยู่ๆใจก็เต้นแรงแบบนี้ล่ะ
"อ่อ ดีเลยจะได้สนุก" ฉันว่าแล้วยิ้มนิดๆ ทำไมกันน่ะพอเห็นรูปสองคนนั้นถ่ายด้วยกันแล้วหัวใจมันสั่นๆแบบเนีย
"เฮ้ น้ำค้างงง" อยู่ๆเสียงของคนที่ฉันนึกถึงก็ดังมาแต่ไกล หลายวันก่อนไม่เห็นจะคุยกับฉันเลยทำไมวันนี้ร่าเริงมาเลยล่ะ
"กว่าจะมาน่ะมึง" พัชว่า
"โทษทีๆ รถติดว่ะ" พีชว่าแล้วนั่งลงข้างๆฉัน
"ไม่ใช่ตื่นสายหรอ" ฉันพูดแล้วชำเรืองหันไปมองคนข้างๆ
"รู้ทันตลอดเลยยยย" พีชว่าแล้วดึงแก้มฉัน แก้มฉันจะขาดอยู่แล้วน่ะ
"โอ๊ย มันเจ็บน่ะ" ฉันว่าแล้วตีมือพีชเบาๆ
"ก็คนมันคิดถึงนี่ไม่ได้แกล้งแบบนี้ตั้งนาน"ประโยคหลังพีชพูดแล้วทำหน้าเศร้า นี่เขาคิดถึงฉันด้วยหรอ ทำไมหัวใจฉันมันเต้นแรงแบบนี้ล่ะ
"เอ่อ ว่าจะถามนานล่ะ คบกับหนึ่งหรอว่ะเห็นถ่ายรูปคู่กัน"พัชว่าทำให้ฉันหันไปมองคนข้างๆทันที
"เห้ย เปล่าไม่ได้คบ แค่ถ่ายคู่กันแทนคำขอบคุณ"พีชว่าแล้วหันมามองฉัน
"ขอบคุณไรว่ะ"
"เปล๊าาาาา ไปเข้าแถวกัน" พีชว่าแล้วจับมือฉันให้ตามเขาไป ฉันเผลอมองมือที่เขาจับแล้วยิ้มตาม
ตอนนี้เรากำลังมานั่งกินไอติมกันอยู่ที่ร้านหน้าโรงเรียน พีชเป็นคนเลี้ยงไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรถึงอยากเลี้ยงฉันขึ้นมา
"อ่า อ้ามมมม"นายพีชว่าแล้วตักไอติมในถ้วยของเขามาจ่อที่ปาก
"ไม่ต้องหรอก"ฉันพูดปฏิเสธ ทำให้คนที่ยื่นมาให้ทำหน้าหงอย
" อ่ะๆๆ กินก็ได้" ฉันว่าแล้วยื่นหน้าไปทำให้คนที่ยื่นช้อนมาเมื่อกี้ รีบยื่นมาป้อนให้ฉัน
"ชอบป่ะ" พีชว่าแล้วมองหน้าฉัน
"อื้อ ชอบอร่อยดีน่ะ"ฉันว่าแล้วตักไอติมตัวเองเข้าปาก
"ไม่ หมายถึงชอบเราไหม" ฉันถึงกับทำช้อนตกทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น
"รุกแบบนี้เลยหรอว่ะ" พัชที่นั่งตรงข้ามถามขึ้น
"เออ" พีชว่าแล้วหันมายิ้มให้ฉัน ทำให้ฉันยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ อยู่ๆก็เล่นอะไรของเขากัน อย่าเล่นแบบนี้สิมันยิ่งทำให้ฉันใจเต้นน่ะ
"น้ำค้างเป็นไรอ่ะ ทำไมหน้าแดง" พัชว่าแล้วจับแก้มฉัน ทำให้ฉันยิ่งสะดุ้งโหยง
"ปะ เปล่าๆๆ" ฉันว่าแล้วก้มหน้ากินไอติมต่อ ไม่ได้อะไรหรอกน่ะแต่เพราะแอบหน้าแดงๆของฉันเนียสิ
"วันนี้เราสองคนไปส่งบ้านน่ะ"พีชว่า วันนี้พีชไม่ต้องไปส่งหนึ่งเพราะว่าเราไม่เจอหนึ่งกันเลย
"อื้อ ได้สิ" ฉันว่าแล้วกำลังจะเดินแต่สองคนนี้ก็มาจับมือฉันคนละข้าง แบบนี้อีกแล้วสิน่ะ จับตลอด ใจฉันมันเต้นแรงแล้วน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ