Guardian Contract : สัญญาผู้พิทักษ์

เขียนโดย AunlockKeyCoolness

วันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 08.57 น.

9 ตอน

1 วิจารณ์

10.94K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 06.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

7) สถานที่ที่ไม่คุ้นเคย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บนภูเขาสูงมีต้นไม้ต้นใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่บนยอด

นักเรียนปี 1 ห้อง F มารวมตัวกันอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้น

"ไม่เห็นมีใครอยู่เลยพวกเราถูกคนอื่นหลอกซะแล้วล่ะมั้ง" ไคริสพูดขึ้น จากจุดที่ทั้ง 6 คนยืนอยู่มองเห็นหอนาฬิกาในตัวเมืองได้ชัดเจน เข็มนาฬิกาเริ่มเปลี่ยนเป็นเวลา 00:00 นาฬิกา แสงสีขาวแสบตาสว่างจ้าขึ้นปกคลุมไปทั่ว พอแสงสีขาวเริ่มหายไปทุกคนกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตา ตอนนี้พวกเขาทั้ง 6 กำลังยืนอยู่กลางป่าขนาดใหญ่ที่ไร้วี่แววของผู้คน

"พวกเราอยู่ที่ไหนเนี่ย" ไคริสพูดขึ้นมา

"เมืองกับโรงเรียนหายไปแล้ว" เลล่าพูดพลางมองไปรอบๆ

"เราคงต้องเดินไปขอความช่วยเหลือแล้วล่ะ" มาร์สเสนอไอเดีย

"เดินงั้นหรอแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าจะเจอน่ะ ที่สำคัญเราอยู่ที่ไหนก็ยังไม่รู้เลย" ฟิโอเน่เริ่มบ่น

"งั้นเธอก็ยืนอยู่ตรงนี้คนเดียวก็แล้วกัน" ทุกคนเริ่มเดินเข้าไปในป่าโดยที่ไม่มีจุดหมายปลายทาง ทั้ง 6 คนเดินมาเจอถ้ำที่อยู่กลางป่า

"ไปทางอื่นกันเถอะ" ฟิโอเน่พูดขึ้นมา แต่ทุกคนไม่ฟังและเดินเข้าไปในถ้ำนั้น บรรยากาศภายในถ้ำหนาวเย็น มีแต่ความมืดเข้ามาปกคลุม ทุกคนใช้มือแตะไปตามขอบหินไล่ไปทีละเล็กทีละน้อย จนเจอกับแสงสว่าง

"ทางออกนี่นา" ไคริสรีบวิ่งไปก่อนคนแรก แต่เขาก็ต้องหยุดกึกเพราะทางข้างหน้าขาดหายไป มันเป็นหน้าผาที่ไม่สูงมากนัก
"ไม่ได้กินฉันหรอก" คนอื่นๆเดินตามมาทีหลัง จู่ๆก็มีใครคนหนึ่งเดินชนหลังของไคริสเขาเสียการทรงตัวและตกลงไป

"จงใจใช่ไหม เจ้าแว่นโอตาคุ!"

ตุบ

มาร์สมองลงไปข้างล่างและพูดออกมา

"อย่างน้อยก็รู้ว่าถ้าเผลอตกลงไปแล้วจะไม่ตาย" ทุกคนหันมามองมาร์สด้วยสีหน้าเดียวกัน

'ฉันต้องอยู่ให้ห่างจากหมอนี่ซะแล้ว'

พวกเขาเดินทางกันต่อและมาเจอกับทางแยกที่มีป้ายบอก

<----- ปลอดภัย/อันตราย ----->

"ขวา" ทั้ง 5 คนพูดพร้อมกันแต่มีอยู่คนหนึ่งที่เลือกทางซ้าย

"ป้ายก็บอกอยู่ว่าทางนั้นมันอันตรายแต่ทางนี้ปลอดภัยไปทางนี้กันเถอะ" ไคริสเริ่มชักชวน

"นายก็ไปเองสิ" มาร์สพูดจบก็เดินไปทางขวาพร้อมกับคนอื่นๆ

"ก็ได้แล้วพวกนายจะเสียใจ" ไคริสตะโกนไล่หลังทั้ง 5 คนและเดินไปทางซ้าย ฟ้าเริ่มมืดลงพวกเขาทั้ง 5 เดินมาเจอฟาร์มเล็กๆฟาร์มหนึ่งและมีคนกำลังปลูกผักอยู่ในสวน

"ขอโทดนะคะ ขอพวกเราพักที่นี่ได้ไหมคะ" เลล่าเดินเข้าไปถาม

"นักเดินทางสินะ ตามมาสิ" เจ้าของสวนพาทั้ง 5 คนเดินไปที่บ้านหลังเล็กๆหนังหนึ่ง

ไคริสเดินไปถึงหมู่บ้านตอนนี้ก็มืดแล้วเขาเดินไปขอพักอาศัยกับคนละแวกนี้ แต่ไม่มีใครออกมาเดินข้างนอกเลย

ก๊อก ก๊อก

"มีใครอยู่ไหมครับขอผมพักที่นี่สักคืนได้ไหมครับ" ไม่มีเสียงตอบกลับมา ไคริสเดินไปเคาะประตูแทบทุกหลังแต่ก็ไม่มีใครเปิดรับเขาเลย ไคริสตัดสินใจนอนตรงพื้นและจู่ๆก็มีหญิงชราคนหนึ่งมาพูดคุยกับเขา

"หาที่พักอยู่หรอพ่อหนุ่ม" เสียงที่แหบเอ่ยออกมา

"ครับคุณยายพอจะมีที่ให้ผมนอนบ้างไหมครับ"

"ตามมาสิ" ไคริสยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เขาเดินตามหญิงชราเข้าไปในป่า ระหว่างทางมีสุสานนับสิบเรียงรายกันอยู่เต็มไปหมด ตอนนี้พวกเดินมาถึงบ้านสีม่วงหลังหนึ่ง

"ถึงแล้วล่ะ" หญิงชราเดินไปเปิดประตูบ้านของเธอเพื่อให้ไคริสเดินเข้าไป ภายในบ้านถูกตกแต่งด้วยกระโหลกของสัตว์ต่างๆเต็มไปหมด ไคริสกวาดสายตามองไปรอบๆและสายตาของเขาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเขาเจอกับโครงกระดูกมนุษย์

"สวยดีใช่ไหมล่ะ" เสียงของหญิงชราใกล้หูของไคริสมาก เขาหันกลับไปเจอหญิงชรายืนอยู่ข้างหลังของเขา ไคริสตกใจรีบถอยห่างจากตรงนั้นทันที

"เจ้าคงหิวแล้วสินะ" หญิงชรายื่นขวดยาที่มีน้ำสีม่วงอยู่ข้างในมาให้ไคริส
"มะ ไม่เป็นไรครับผมยังไม่หิว" ไคริสรีบปฎิเสธไปทันที แต่หญิงชราเดินเข้ามาใกล้ไคริสส่วนไคริสเดินถอยหลังจนชนกับผนังบ้าน
"ผมบอกว่าผมไม่กิน" ไคริสวิ่งไปทางขวาแต่แขนก็ถูกเล็บมือที่ยาวจิกเอาไว้

"เจ้าต้องดื่มยาขวดนี้แล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป" หญิงชราจับที่แก้มทั้งสองข้างของไคริสและบีบบังคับเพื่อให้ไคริสอ้าปาก ไคริสไม่อาจขัดขืนได้ หญิงชราแสยะยิ้มกว้างโชว์ให้เห็นฟันที่เหลืองเหมือนกับทอง

To be continued

ตอน 6

สารบัญ

ตอน 8