only you เธอเท่านั้นที่ฉันจะรัก

-

เขียนโดย mimirin

วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.47 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  11.91K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559 19.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ยัยแสบ60%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

damon talk...

  
   "ยัยผู้หญิงบ้าเอ๊ย! ฟันฉันT[]T"
   ทุกคนครับ แต่ตั้งที่ผมเกิดมาเนี่ยยังไม่เคยเจอใครที่ทำให้ผมเจ็บตัวและปวดหัวได้เท่ายัยลุลาเลย เจอกันวันแรกก็ทักทายกันด้วยการเอาตีบตบหน้าผมซะเลือดสาด วันที่สองใช้ให้ทำกับข้าวให้กินหน่อยแต่แมร่งเอาเปลือกไข่ใส่ไปด้วย เล่นเอาซะฟันระบมเพราะเปลือกไข่มันแทงเงือกนี่แหละ โอ๊ย!อะไรจะขนาดน้านนนT^T เธอช่างเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวมากเลยจริงๆ ต่อไปในผมคงไม่ใช้เธอทำอะไรแล้วล่ะครับผมสาบาน(T_ T)V
   "กร๊าก!!ๆ"เสียงยัยแสบขำผม เธอขำโผ้มมT[]T นี่ขนาดผมขึ้นมาบนห้องแล้วนะเสียงขำแหลมๆนั่นยังตามมาหลอกหลอนผมอีก โอย...ผมล่ะอยากจะฆ่ายัยนี่จริงๆเล้ย!(ถ้าไม่กลัวโดน(ตีน)ตบ)
   "มีใครอยู่ข้างนอกมั่ง!เอาเสื้อไปซักที!"ผมตะโกนเรียกลูกน้องที่อยู่ข้างนอก
   "ครับเฮีย"
   ผมเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ทำไมต้องอาบเหรอครับเพราะเสื้อผมนั้นมันเปื้อนไอ้ไข่เจียวเปลือกไข่ยัยนั่นไง ฮึ่ย!คิดแล้วของขึ้นวุ้ย-.,- ระหว่างที่ผมอาบน้ำผมก็คิดเรื่องยัยนั่นไปด้วย เมื่อไหร่ที่ผมได้รหัสมานะ รับรองได้เลยว่าผมจะไม่เข้าใกล้ยัยนี่ระยะร้อยเมตรเลย! เข้าใกล้เป็นอันต้องเจ็บตัว ยัยผู้หญิงบ้า!!!
   กริ๊ก!!
   เสียงไรอ่ะ!!=_=! ใครเปิดประตูเข้ามาวะ สงสัยจะเป็นลูกน้องที่ผมสั่งให้เอาผ้าไปซักแน่เลย มาเร็วแท้ ผมหยิบผ้าขนหนูมาพันตัวแล้วเดินออกไป
   "เอาวางไว้ที่เดิมนะ"ผมสั่งโดยไม่หันไปมอง ในขณะที่ผมกำลังจะแกะผ้าขนหนูก็แปลกใจว่าทำไมมันเงียบจังวะ ปกติมันต้องขานรับนี่หว่า ผมสงสัยจึงหันไปมอง รู้ป่ะผมเจออะไร...
   ยัยลุลากำลังมองผมอยู่o_o!!
   "กรี๊ด!!!"
   "เฮ้ย!!"
   ยัยนี่มาได้ไงวะ ดีะผมยังไม่ได้แก้ผ้าหมดอ่ะT[]T ผมรีบกำผ้าขนหนูไว้อย่างแน่นหนาพลางมองหน้ายัยแสบอย่างหวาดระแวง ใครปล่อยให้ยัยนี่เข้ามาดูผมแก้ผ้าวะเนี่ย จะไล่ออกให้หมดเลย!ดูสิผมเกือบเสียตัวแล้วมั้วล่ะT..T แล้วยัยนี่ก็ยังยืนทำหน้าตกใจยังไม่ไปไหนอีก ไปๆชิวๆ!ถึงผมจะเป็นผู้ชายผมก็อายเป็นเหมือนกันนะครับT^T
   "นะ...นาย!!...กรี๊ดดด!!!..."
   "เฮีย!!...ฮะ...ขอโทษครับ"
   ปัง!!
   หิหายแล้วคร้าบบ เมื่อกี้ลูกน้องผมเข้ามาแล้วออกไปเลย มันคงนึกว่าผมกับยัยนี่กำลังจะติ๊ดฉึ่งกันแน่เลยอ่ะ หมดกัน!!ชื่อเสียงผม!ป่นปี้ไม่มีชิ้นดีแล้วT[]T ไอ้ลูกน้องบ้า!แกก็กล้าคิดเนอะว่าฉันกับยัยนี่จะติ๊ดฉึ่งกันอ่ะ แค่เจอหน้าแล้วทักทายผมยังทำไม่ได้เล้ยยT_T เออ!!แล้วยัยนี่ก็ยืนเป็นหุ่นเลย ออกไปสิเฟ้ย>[]<!!
   "ยัยบ้า!!ออกไปเลยไป๊!!"
   "กรี๊ด!!อย่าเข้ามา!ไปแล้วๆ!!"
   ปัง!!
   ฮือ~แล้วอย่างนี้ผมจะมีหน้าไปมองหน้าไอ้พวกลูกน้องมั้ยเนี่ยย!อายโว้ยยT///T
 
 
   "่บ้าเอ๊ย>///<"ฉันยืนหันหลังไอ้ประตูหน้าห้องอีตาปีศาจ บ้าบอที่สุด!ฉันจะเข้าไปหากระเป๋าแต่ใครจะคิดล่ะอีตาบ้านี่จะอาบน้ำเร็วขนาดนี้อ่ะ>//< แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ฉันไม่คิดว่าอีตานี่จะมีนั่นก็คือซิกแพคอ่ะสิ ถึงจะไม่ใหญ่(ซิกแพค)เหมือนพวกดาราอะไรแต่ก็ถือว่าหุ่นดีอย่าบอกใครเชียว เกิดมาฉันก็เพิ่งเคยเห็นซิกแพคจริงแบบนี้อ่ะ เพราะที่บ้านฉันไม่มีผู้ชายนอกจากเตี่ยแล้วก็ลุงสน(คนสวน) อย่างเตี่ยอ่ะนะจะมีซิกแพคอ่ะ มีแต่พุงมากกว่า=..= แล้วฉันเป็นบ้าอะไรที่ต้องมานั่งวิจารณ์ซิกแพคเนี่ย!>_< บ้าบอคอแตก!ฉันจะไปหวั่นไหวกับอีตานั่นไม่ได้นะแค่ซิกแพคเอง สู้ความหล่อของปาร์คแทจุนของฉันก็ไม่ได้ เนอะ!^O^
   กริ๊ก!
   "แล้วมายืนยิ้มทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย=_=;;บ้าเรอะ!!"
   มารผจญจริงๆเลยอีตาปีศาจนี่ คนเค้าจะมีความสุขหน่อยก็ไม่ได้นะแก!!T_T
   "ฉันจะยิ้มมันก็เรื่องของฉันย่ะ มันหนักหัวใครมิทราบ-^-"
   "หึ!!"เดม่อนย่นจมูกใส่ฉันแล้วเดินหนีไปทันที กรี๊ด!!เมื่อกี้นายหึใส่ใครวะ!แน่จริงกลับมาก่อนเซ่!!>[]<
 
 
   jing hong talk...
   "ลงแยกหน้านะครับ"ผมบอกโชเฟอร์ 
   "ครับๆ ทั้งหมดสี่ร้อยบาทครับ^^ ขอบคุณครับ"
   ผมยื่นเงินให้แท็กซี่ไป แล้วเดินลัดเลาะไปตามซอย ให้ตายเถอะ ทำไมทางเข้าบ้านจิงจิงมันช่างรกแบบวะเนี่ยมีแต่ป่ากับป่า ตายๆ!มีงูด้วยมั้ยเนี่ย เออลืมเลย!จิงจิงคือคนที่เฮียให้ผมมาหาครับเพราะผู้หญิงคนนี้เค้าเป็น...แฟนเฮีย...ใช่
   แฟนเฮีย...
   "จิงหรง!!"ทันทีที่เห็นผมร่างบางก็โผลกอดผมทันที ดูเหมือนว่าเธอตัวเล็กลงเลยนะเนี่ย เมื่อก่อนเธอตัวใหญ่กว่านี้นี่น่า
   "เบาๆหน่อยจิงจิง ฉันจะเละอยู่แล้วนะT^T"ผมไม่ได้แอคติ้งนะครับเธอกอดผมแทบจะรวมร่างอยู่แล้วเนี่ย เจ็บT3T
   "ก็ฉันคิดถึงนายนี่นา แล้วเดม่อนอ่ะอยู่ไหน>_<"เธอถามแล้วชะเง้อมองหาเฮียเดม่อน ทำไมเธอไม่ถามถึงฉันบางเลยล่ะจิงจิง...
   "เฮียไม่ได้มาหรอก แต่เฮียฝากของมาให้เธอด้วย^_^"
   "ว้า~~อีกละ ไหนของฝากอ่ะ>_<"
   "นี่ไงช็อคโกแลต^^"
   เปล่าเลยครับ...นั่นมันของฝากผมต่างหาก เฮียแค่ให้ผมมาดูเธอเฉยๆว่าเธออยู่ดีหรือเปล่า ก็เท่านั้...
   "กรี๊ด!!เดม่อนนี่รู้ใจเราจริงๆเลยอ่ะ ขอบคุณนะ^_^"
   ใช่ครับ...
   ผมรักจิงจิง...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา