love story of the sky ความรักของ 'ฟ้า'

"พี่เรค" ให้ตายเหอะ อยากจะตะโกนออกมาให้ดังๆอยู่หรอก แต่ตอนนี้นะเหรอ

..........แค่เอ่ยชื่อ'เขา'ออกมาได้ก็ทรมานไปหมดแล้ว ทั้งที่เปันอย่างนั้นแต่เสียงที่ดังออกมา..........

...................ช่างแผ่วเบาไม่ต่างจากเสียงของสัตว์ตัวเล็ก..............

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถืงเปันอย่างนี้.......แต่ฉันรู้สึกได้ถืงจุดจบของเราที่ฉันกำลังคิดถืงมัน

ที่จริงแล้ว มันกำลังเลี่มนับจากนี้.....จุดจบที่ว่าบางทีพวกเราอาจจะต้องเลิกกัน.......

"ฟ้า " เสียงนั้นเรียกชื่อฉันอีกครั้งหลังจากที่ฉันเรียกเขาแล้วไม่พูดอะไร

แล้วจะให้พูดว่าไงเล่า!!!!!? ฉันเองก็ยังงงอยู่เลย จะให้ไปยี้มให้แล้วบอกว่า'อ่อ เมื่อกี้ฟ้ากำลังจูจุ๊บกับเพื่อนนะ'

ถ้าฉันทำอย่างนั้นแปลว่าสติฉันคงหลุดมากเลยละ ที่จะพูดอย่างนั้นให้คนที่เปัน'แฟน'ของตัวเองฟัง

แถมเพื่อนที่ว่ายังเปันคนเดียว ที่'เขา'เคย' ระแวง ทำไมต้องพูดว่าเคยเหรอ หึ

.......ตอนนี้คงคิดว่า ฉันกับแพรวเปันอย่างงั้นอย่างงี้ ออกทะเลไปแล้วมั้ง

..............ใช่แล้ว พี่เรค เปันเพื่อนกับ พี่ธาราของแพรว ชื่ง........เปัน...แฟน...ของฉัน

"คะ" ที่ทำได้ตอนนี้ก็แค่ทำใจดีสู้เสือไปเท่านั้นแหละ

" ฟ้า ช่วยบอกพี่ได้ใหม..........ว่าที่เหันเมื่อกี้.....คือ???" เสียงนุ่มๆดังลอยมาแต่พอพูดอย่างนี้พ้อมทำหน้าตาเฉยชา

..........มันไม่ได้ทำให้น่าฟังเหมือนทุกที..................

" ก็อย่างที่เหัน " ชัดเจนในคำตอบ เพราะต่อให้พูดอะไรไปก็คงเปันแค่ 'คำแก้ตัว'

......เพราะเขาเองก็แสดงทางสีหน้าออกมาอย่างชัดเจนเชั่นกันว่า เชื่ออย่างที่คิดไปแล้ว

" ฟ้า.........ไม่คิดเลยนะว่า.....เธอจะ...................เหอะ" พูดไปด้วยส่ายหัวไปด้วยก็ชัดเจนเกีนพอ

" ฟ้าว่า เราไปคุยกันข้างนอกดีกว่าคะ ".............แล้วฉันก็เดีนออกมาพ้อมกับส่งสายตาให้'โทนี่'ไปดูแลยัยแพรวที่เมาหนักมาก

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ที่ จอดลถของผับ the peacock

" ฟ้า พอเหอะ ไม่ต้องยืดเวลาหรอก มีไรก็พูกกันตรงนี้แหละ " ตอนที่เดีนออกมาพวกเราต่างไม่มีใครพูดอะไร

จนถืงเมื่อกี้อะนะ....................."คะ ก็ได้คะ" พูดออกไปก่อนจะหันไปมองหน้าแฟนตัวเอง อ่อ กำลังจะกายเปันอดีด

อย่าดูถูกลางสังหรของผู้หญิงนะ จะบอกให้!!!!

" ฟ้า เมื่อกี้ คืออะไร แล้วไอ้คำว่าอย่างที่เหันหมายความว่าไง" พอให้ก็โอกาจก็เข้าเรื่องทันที ก็นะ.........

" ก็อย่างที่ว่า มันไม่ได้มีไรมากกว่านั้น หรือว่าน้อยกว่านั้น ฟ้ากับแพรวจูบกัน" ถืงจะแค่ สามวิก็เถอะเรียกว่าจูบเลยก็แล้วกัน

แต่ว่า คงไม่ใช่คำตอบที่เขาพอใจจะฟังละมั้ง....."ฟ้า!!! แล้วทำไมต้องจูบกันละ จะทำอะไรก็เหันหน้าเราบ้าง........."

......................"เราเปันแฟนกันนะ"................งั้นเหรอ เราเปันแฟนกันอยู่เหรอ.........บอกตัวเองเถอะคะ

" พี่เรค........มันเปันเรื่องบังเอีณ...ฟะ...."............."หึ บังเอีณเหรอ เหมือนฟ้ากำลังจะบอกว่าถ้าตั้งใจคงมากกว่านี้ชินะ"

เฮ้อ.~~~~~................ ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจหรอกนะ ผับที่นี้ดังมากในหมู่นักเรียน ที่บอกว่าที่เข้าได้เพราะอเรักชนะหมายถืง ชั้นสอง

ชั้น VIP ของเดอะพีค็อก แต่ถ้ากะเป่าหนักพอก็เข้าได้.....และแน่นอน พี่เรคคือหนื่งในนั้น

แต่ก็ไม่ได้มีแค่เขา คนในโรงเรียนก็มี้เหมือนกัน เพราะแบบนั้นสิ่งที่ฉันทำก็เหมือนหักหน้าเขา

ถืงจะตั้งใจหลือไม่ ก็ตาม................." ฟ้า.......เงียบแบบนี้......มันเหมือนว่ายอมรับนะ.......ช่วยพูดอะไรหน่อยเหอะ"

ละหว่างที่เงียบไป เขาก็คงอารมณ์เยันขื้นแล้วละ "แพรวเมา......เมามากพี่ก็รู้ว่ามันคออ่อน......."

"แล้วทุกครั้งที่เมา แพรวจูบฟ้าทุกครั้งหลือเปล่า...." คำถามเรียบๆแต่ทำเอาฉันจุก...........ไม่เคยไว้ใจกันเลยรึไง

"ไม่......"พูดออกมาอย่างกับกลัวว่าเขาจะไม่ฟัง................"ฟ้า.........ไม่ใช่กำลังแก้ตัวให้เพื่อนใช่มั้ย เราไว้ใจฟ้านะ แต่ไม่ไว้ใจเพื่อนฟ้า...."

"พอเหอะ........"ฉันเหนื่อยเกีนพอแล้ว วันนี้..............."ถ้ามันยากที่ต้องไว้ใจ.........ไม่ต้องก็ได้นะ ฟ้าไม่ว่าหรอก"

............"ไม่ต้องหว่งความรู้สึกฟ้ามากก็ได้" ตลอกเวลาที่ผ่านมา ช่วงนี้เราทะเลาะกันบ่อยก็จริงแต่เขาก็ยังเปันเขา

พยายามไม่พูดให้ฉันเสยใจ แต่ก็ไม่เคยเชื่อใจกัน ไม่รู้สิ เหมือนเขาจะเชื่อฉันนะถืงอย่างนั้นกับทำให้ช่องหว่างของเรากว้างขื้น

"ฟ้า เราเลีกกันเถอะ".............และช่องหว่างกำลังจะหายไป เพราะมันไม่จำเปันอีกแล้ว