[High School] Kiss Me จูบนี้มีเเค่นาย

6.7

เขียนโดย Secret_Chan

วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.35 น.

  17 chapter
  4 วิจารณ์
  17.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2559 01.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) High School -5-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

       SECRET TALK

"โอ้ยเจ็บ! ทำเบาๆไม่เป็นรึไง"- -+

ฉันจ้องเขม็งไปยังบุคคลที่กำลังยุ่งอยู่กับการทำเเผลที่ข้อมือของฉัน ใช่! บุคคลนั้นคือ ไอเฟล! อีตาคนวิตถารนั่นบังอาจมาบีบข้อมือของฉัน ตอนนี้ฉันขยับข้อมือไม่ได้มากพอขยับนิดขยับหน่อยมันก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาสะงั้น คล้ายๆกับข้อมือพลิก เเต่หมอนั่นเเรงควายชะมัด บีบมาได้ไงยังไงขนาดนั้น ฉันเจ็บเป็นนะเว้ย :(

"ใครบอกเธออยากดื้อกับฉันเอง คำสั่งก็คือคำสั่งสิ จะดื้อไปทำไม"เขาบอกด้วยน้ำเสียงปนรำคาญนิดๆ ใช่สิ ฉันลืมบอกไปว่าหลังจากที่เขาจะ...จูบ-///- ฉันเสร็จเเล้ว เขาก็พามาที่ห้องพยาบาลเพื่อทำเเผลให้ฉัน เเต่กว่าจะได้ทำเเผลเราก็เถียงกันไปเกือบครึ่งชั่วโมง ซึ่งฉันเองก็ยังไม่ได้เรียนในคาบเช้าเลย วาววาต้องบ่นให้ฉันจนหูชาเเน่ๆTT

"รู้มั้ยว่าคนที่จูบกับฉันน่ะ เท่ากับคนที่ทำสัญญากันไว้นะ เเล้วเธอก็จูบฉันไปเเล้วด้วย ดังนั้น... เธอเป็นของฉัน :)"

"พูดบ้าอะไรของนายเนี่ย!-[]- มันมีที่ไหนกันหละไอ้วิธีสัญญาบ้าบอเเบบนี้อะ"ฉันเริ่มจะโวยวายเมื่อไอเฟลพูดถึงเรื่องนั้นขึ้นมา

"ก็มันเป็นวิธีทำสัญญาในเเบบของฉันนี่นา ถ้าอยากยกเลิกสัญญาฉันจะเป็นคนยกเลิกเองจนกว่าจะพอ เเต่ถ้าเธอขัดคำสั่งฉัน เธอก็จะถูกลงโทษ ว่าไง น่าสนุกใช่มั้ยหละ หึๆ"ไอ้บ้านี่! สนุกเเค่เเกคนเดียวน่ะสิ เห็นคนอื่นเป็นของเล่นของนายหรือไงไอ้บ้า

"นายเห็นคนอื่นเป็นของเล่นของตัวเองหรือไง คิดอยากจะทำอะไรก็ทำ"

"ก็คงงั้นมั้ง :)"

ไอ้วิตถารนี่มัน...!

"ผู้หญิงทุกคนน่ะคือของเล่นของฉัน ฉันไม่ค่อยสนใจความรู้สึกของคนอื่นหรอกนะ เเต่จะบอกไว้ก่อน ว่าอย่าตกหลุกรักฉันขึ้นมาหละ เพราะถ้าโดนทิ้งเธอคงเสียใจน่าดู"

"ไม่มีทางย่ะ ต่อให้ตายยังไงฉันก็ไม่มีวันหลงรักคนวิตถารเเบบนาย!"

"อ่อหรอจ๊ะ ถ้าเธอโดนจูบทุกๆวันก็คงจะหวั่นไหวกับคนหล่อๆอย่างฉันบ้างเเหละ"

"น่าเกลียด หลงตัวเอง ฉันไม่รักคนที่เจ้าชู้เเบบนายหรอก"

"งั้นผมคนนี้จะรอดูนะครับ :)"

เช๊อะ!

"พอเเล้วหละ ฉันมีเรียนต่อ"ฉันลุกขึ้นในขณะที่ไอเฟลพันผ้าพันเเผลให้ฉันเสร็จพอดี 

"อย่าลืมเรื่องของ'เรา'หละ คำสั่งของฉันน่ะไม่ใช่เล่นๆนะ เราต้องได้เจอกันอีกเเน่ :)"ไอเฟลลุกขึ้นยืนก่อนจะกระตุกยิ้มขึ้นที่มุมปากนั่นทำให้เขาดูเท่มากๆ ซึ่งปกติเขาก็ดูเท่ระเบิดอยู่เเล้ว

"ฉันไม่ลืมหรอก... ไม่ลืมก็บ้าเเล้ว! ฉันไม่เอามาจำใส่สมองฉันหรอกย่ะ เเบร่! :p"เมื่อพูดจบฉันก็รีบเผ่นออกจากห้องพยาบาลก่อนที่จะโดนเขาขย้ำตายคาห้องที่มีคนบ้าๆนั่นอยู่!

"เล่นกับเธอสนุกจริงๆเลยนะ ซีเคร็ท :)"

 

 

นี่ฉันเปลืองเวลาไปเท่าไหร่เเล้วเนี่ย! มันเกือบจะหมดชั่วโมงสองของคาบเรียนในตอนเช้าเเล้ว ถ้าขืนฉันไปในตอนนี้ฉันต้องโดนจวกยับเเน่ๆ- - งั้นเอาไว้เรียนตอนคาบบ่ายละกัน ถ้าโดนอาจารย์จับได้ค่อยให้วาเเก้ตัวให้อีกที 'w' (เลว!)

ฉันค่อยๆย่องไปที่ดาดฟ้าของอาคารเรียนเพื่อที่จะถ่วงเวลาให้ถึงเที่ยงเเล้วค่อยตามหาไอ้วา 

ฉันเดินมาถึงดาดฟ้าเเละก็ต้องพบว่าบนนี้อากาศมันดีจริงๆ ลมพัดผ่านตัวฉันไปช้าๆบวกกับท้องฟ้าสีสวยทำให้ฉันชอบที่นี่ขึ้นมาจริงๆซะเเล้วสิ พึ่งเคยเห็นเป็นครั้งเเรกเลยนะเนี่ย เพราะฉันไม่ค่อยได้ขึ้นมาบนซักเท่าไหร่ วันๆก็เอาเเต่ยุ่งอยู่กับการเที่ยวสนุกไปเรื่อย การอยู่คนเดียวมันก็ไม่เเย่เท่าไหร่นี่ จริงมั้ย :)

 

กริ๊ง∼∼

ฉันหลุดออกจากภวังค์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเเละพบว่าคนที่โทรเข้ามาคือวาววา

"มีอะไรหรอ"ฉันกดรับสายตามปกติเเละเตรียมที่จะโดนบ่นจนหูชา

"เเกอยู่ที่ไหนเนี่ยห๊ะ! ฉันตามหาเเกจนทั่ว เเกโดดเรียนโดยที่ไม่มีฉันหรือยังไง ยัยเพื่อนเลว!"หูยๆขนาดเเม่ฉันยังไม่เคยด่าฉันขนาดนี้เลยนะ- -

"พอดีมีเรื่องที่ห้องปกครองนิดหน่อย เลยเเอบมาเล่นที่ดาดฟ้า จะมาหาฉันก็ได้นะ ที่นี่ลมเย๊นเย็น"ฉันพูดอย่างสบายอารมณ์

"หน่อยเเหน่ะ!- - เเกนะเเก งั้นรอฉันเเปป เดี๋ยวตามไป"

ตู๊ด... ตู๊ด...

มันจะขึ้นมาจริงๆด้วยเเฮะ- -

END TALK

  

 

     EIFFEL TALK

เมื่อผมเดินออกมาจากห้องพยาบาลได้ไม่นานนักผมก็ได้มาเจอกับพวกเพื่อนๆของผมที่พวกมันกำลังยืนหัวเราะระรื่นกันอยู่ คงไม่ใช่ว่านินทาผมอยู่หรอกนะ- -

"เฮ้ยดูดิ ไอ้เฟลมานั่นเเล้วหวะ"เสียงของซันนี่ร้องเรียกชื่อผมก่อนเมื่อเห็นผมเดินมา

"เป็นไงมาไงหละนั่น"เลเวล หันมามองผมด้วยสายตาที่คล้ายๆกับว่า -ทำไมไม่ตายๆไปสักที- 

"เสื้อผ้ายับขนาดนั้น กับผู้หญิงคนไหนมาหละ"คาร์เตอร์ พูดเปิดประเด็นขึ้นเมื่อเห็นสภาพผมไม่ต่างจากคนที่พึ่งไปฟัดกับหมามา เเต่ติดตรงที่เธอคนนั้นไม่ใช่หมา เเต่เป็นผู้หญิง

"เเกถามได้ถูกใจฉันมากเลยไอ้เตอร์"ผมเดินเข้าไปกอดคอคาร์เตอร์พร้อมกับดีดดิ้นไปมาจนรู้สึกได้ถึงสายตาอาฆาตจากเลเวล เเกจะจิกกัดฉันไปถึงไหนวะ- -+

"คืองี้เว้ย ซีเคร็ท ยัยซีเคร็ทคนนั้นอะ ที่โดดเรียนอยู่บ่อยๆอะ"ผมเริ่มเปิดประเด็นขึ้น

"ห้ะ? ยัยผู้หญิงสิงห้องปกครองนั่นน่ะนะ"<<ซันนี่

"เเกสนใจเธอหรอ"<<คาร์เตอร์

"พึ่งรู้เเกชอบของเเปลก"<<เลเวล

"ก็ไม่เชิงเเปลก เเต่ยัยนั่นน่าสนุกดีนี่นา มีค่าพอให้เล่นด้วย"

"ดูพูดเข้า ถ้ายัยนั่นได้ยินขึ้นมาจะรู้สึกยังไง"ซันนี่เริ่มทำหน้าตาไปพอใจกับการกระทำของผม ก็เเหงหละ หมอนี่เเคร์ผู้หญิงจะตายไป เเต่มันไม่ใช่กับผมนี่ พวกผู้หญิงทั้งหลายก็เเค่ของเล่น อยากได้ผมจนตัวสั่น

"ฉันไม่สนใจหรอกว่าใครจะคิดยังไง ความรู้สึกคนอื่นไม่ใช่ของฉันเพราะฉะนั้นไม่จำเป็นต้องเเคร์ บาย ไปหละ :)"

เมื่อพูดจบผมก็เดินออกจากวงสนทนาเมื่อกี้เเละตรงดิ่งไปที่รถคู่ใจของผมที่จอดอยู่โรงจอดรถ ถ้าถามว่ามาทำไม?

ตอบเลยก็ได้ว่า ผมไปหาผู้หญิงครับ :)

โดดเรียนสักวันจะเป็นไรไป...

END TALK

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา