ซากุระฤดูร้อน 18+

ซากุระ 1

ซากุระ 1

วันนี้ช่วงเย็นฉันต้องไปซ้อมยูโดที่ยิมส่วนกลางในตัวตำบล เป็นยิมที่ต้นตระกูลฉันบริจาคเพื่อสร้างเป็นส่วนกลางของประชากรที่อาศัยอยู่ในตำบลใหญ่อย่างอันจิไซเพื่อเป็นการกุศล เป็นประโยชน์ต่อสังคม
ยูโดเป็นกีฬาที่คุณอานาสึคิมิแนะนำให้มาฝึกซ้อม....เพราะต้นตระกูลที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงก็ย่อมมีทั้งมิตรและศัตรู ฮารุ คาชินาระ คุณหนูแกงค์คาชิ อย่างฉันที่อายุ19ปีเต็ม เริ่มออกสังคม มีเพื่อนฝูง อยากออกไปเที่ยวเล่นในเมืองบ้าง จึงต้องมีวิชาป้องกันตัวติดไว้ถึงแม้จะมีคนติดตามคอยดูแลอยู่ห่างๆ ก็ยังคงไม่ปลอดภัย..... เมืองคุรุวะที่พวกเราอาศัยอยู่.....เป็นแหล่งผู้มีอิทธิพล
"ไปก่อนนะคะ...." เมื่อเก็บสัมภาระในการซักซ้อม ชุดยูโด และ อุปกรณ์ชำระร่างกาย เครื่องแต่งกายอย่างสุภาพใส่กระเป๋าหิ้วมียี่ห้อส่งให้คนดูแลเรียบร้อย....ต้องไปรายงานกับจิจิ (พ่อของตน) ที่จะออกไปข้างนอก ตามธรรมเนียม

เมื่อถึงสถานที่ซักซ้อม จะมีครูฝึกประจำตัวอยู่ เนื่องจากฉันเองยังเป็นบิกินเนอร์ หนึ่งอาทิตย์แรกเป็นการฝึกเซฟร่างกายในการรับมือเมื่อเกิดอุบัติเหตุขณะซ้อม อาทิตย์นี้จึงเป็นการเริ่มป้องกันตัวอย่างจริงจัง.... ฉันมีส่วนสูง160เซนติเมตร แต่เนื่องจากเป็นคนร่างเล็กจึงทำให้ดูตัวเล็กมากลงไปจากเดิม ดังนั้นแค่ฝึกเซฟร่างกาย... เวลาแค่อาทิตย์เดียวอาการปวดเมื่อยจะไปลดลงทันทีได้ยังไง.... ร่างกายที่ระบมไปหมดเมื่อซ้อมล้มซ้อมกลิ้ง ทำให้เกิดอาการช้ำเป็นบางส่วนแต่ที่แน่ๆปวดไม่น้อย ...พอขัดแขนขัดขาร่างกายก็เคลื่อนไหวได้ช้าลง แค่เดินหล่อนยังขี้เกียจเลย...
"เบลอเบลอรี่สีดำเอาไว้ในรถ ส่งแชนแนลมาใบเดียว.... อย่าเพิ่งไปบอกเซนเซ (คุณครู) ว่าฉันมาแล้ว ถ้าพร้อมเดี๋ยวไปบอกเอง"
ผู้ดูแลสามคน ค้อมคำนับรับคำสั่งพร้อมกันก่อนจะยื่นสิ่งของที่เจ้านายต้องการส่งให้ พร้อมกระจายตัวกันออกดูแลความปลอดภัยในพื้นที่

หญิงสาวถือกระเป๋าใส่เสื้อผ้าในการซักซ้อมและอุปกรณ์ทำความสะอาดร่างกายไปยังห้องอาบน้ำส่วนตัวที่สร้างแยกไว้อีกที่ข้างๆ ยิม จำต้องเดินแยกออกมาอีกส่วน เข้าไปในห้องที่สร้างไว้สวยงามหรูหรารอการต้อนรับของตระกูลที่บริจาคสถานที่และเงินจำนวนหนึ่งเพื่อสร้างที่นี่ไว้..... คุณหนูตระกูลคาชิเดินใส่เฮดส์โฟนที่หู เปิดเพลงประจำและเดินฮัมตามจังหวะดนตรีไปยังพื้นที่ส่วนตัว ภายในมีตู้ล็อกเกอร์ขนาดใหญ่พิเศษตั้งอยู่เป็นสามแถวยาวด้วยกัน และของหญิงสาวที่เป็นรุ่นลูกหลานจึงอยู่ด้านในสุด
มือเล็กเปิดล็อกตู้และทำการจัดเตรียมเสื้อผ้าแยกวางไว้ตามตำแหน่งเดิม เสื้อผ้าซ้อม เสื้อผ้าที่ใส่มา และเสื้อผ้าชุดใหม่ที่ต้องใส่กลับ ร่างเล็กสะโอดสะองค่อยๆถอดชุดลำลองเสื้อโค้ชและกระโปรงสามส่วนเหลือไว้เพียงชุดชั้นในบนล่าง....ในห้องนี้คนนอกเข้ามาไม่ได้ และวันนี้เธอเป็นคนเดียวในตระกูลที่มีธุระต้องใช้ที่นี่ ดังนั้นทั้งห้องก็มีเธอคนเดียว....ไม่เห็นต้องอายใคร ....
.....ดูสิ ขนาดก้มถอดกระโปรงออกยังเมื่อยแขนปวดหลังเลย ...แล้ววันนี้ฉันจะรอดไหมเนี่ย

ร่างเล็กใส่ชุดคลุมอาบน้ำและเดินเข้าไปยังห้องอีกฟากเพื่อทำความสะอาดร่างกายก่อนมาใส่ชุดเตรียมตัวเข้าฝึกซ้อม......
ในห้องน้ำที่ร่างเล็กกำลังแช่น้ำอุ่นพร้อมเปิดเพลงฟังไปด้วยนั้น ไม่ได้ทำให้รับรู้ถึงการมีอยู่ของใครอีกคนในห้องแต่งตัว..

ชายหนุ่มส่วนสูง187 สวมเสื้อฮู้ดอำพรางตัว ผมซอยที่ปกปิดเกือบทั้งใบหน้าทำให้การมองเห็นใบหน้าหล่อเหลาภายใต้สิ่งอำพรางนั่นเป็นไปได้ยากในการมองผิวเผิน ร่างสูงเดินหลบองศาของกล้องวงจรปิดด้านหน้า ลัดเลาะเข้ามายังด้านในอย่างมืออาชีพ ก่อนจะสาวเท้าอย่างเงียบเชียบไปยังหน้าตู้ล็อกเกอร์ที่เปิดอ้าไว้เพียงตู้เดียว ด้านในสุด.....
"ขนาดตู้ยังหอมเลยนะฮารุจัง.... หึหึ" เสียงทุ้มลึกกล่าวเบาๆเพียงได้ยินคนเดียว
มือหนาก้มลงไปหยิบชุดชั้นในสองชิ้นที่ถูกทิ้งไว้หมาดๆที่พื้นตู้ขึ้นมา และทำการพิสูจน์กลิ่นที่คาดว่าคงถูกใจไม่น้อย ถึงได้ยิ้มมุมปาก..... แต่กระนั้นก็หยิบใส่ไม้แขวนชิดไว้ที่ด้านใน ก่อนที่ตัวเขาจะเดินชิดเข้าไปในตู้ที่กว้างถึงขนาดอยู่ได้สามคน ประตูล็อกเกอร์ค่อยๆงับลง.... ภายในนอกจากเสื้อผ้า ตู้ล็อกเกอร์แพนโดร่ายังบรรจุชายหนุ่มรูปหล่อร่างสูงกำยำไว้ภายในอีกด้วย.....