Harsh Love รักนายไอจอมซน 18+
เขียนโดย 
Nanut
วันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.27 น.
แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2558 11.54 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ต้นไม้ขาดกระถาง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะและหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน
เสียงเพลงจากวิทยุของคุณป้าขายของชำ แว่วมาในหูผม โอยยย มันจะซ้ำเติมชีวิตของผมไปถึงไหน เงินตอนนี้ก็ไม่มี ผมนั่งอยู่ริมฟุตบาทข้างทาง แถวๆหน้าปากซอยบ้านไม่ไกล เผื่อพ่อจะกลับมาง้อผมบ้าง แต่นี่ก็จะเย็นละ พ่อก็ไม่เห็นส่งคนมาตามหาแต่อย่างใด
เก็ทๆตาโรรี่ตะ ต่ะๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังพร้อมแรงสั่นที่ตูด อ้าว!!!ลืมไปเลยว่ามีโทรศัพท์ ใครโทรมาหว่า "ฮัลโหล"
"ไอต้นไม้อยู่ไหนวะ ไปเที่ยวกันเถอะเพื่อนรัก"เสียงไอต้นกล้าลูกพี่ลูกน้องของผม
แจ๋นมาจากโทรศัพท์ ถ้าปกติผมคงด่ามันไปแล้ว แต่ตอนนี้เหมือนเห็นแสงแห่งโชคชะตา ไม่มีผิด โฮๆๆๆ "ไอกล้ามึงมารับกูหน่อยดิ กูอยู่หน้าปากซอยบ้าน"
"ก็ขับรถมาองดิวะ"จี้ใจดำกูTT
"เออน่ะ มารับกูก่อน แล้วเดี๋ยวกูมีเรื่องจะบอก"
ณ ร้านKOKO
"อะไรนะโดนไล่ออกจากบ้านเหรอ!!!"เสียงโวยวายแจ๋นๆของไอต้นกล้าดังลั่นร้านเรยกความสนใจให้คนแถวนั้นหันมามองโต๊ะเราเป็นตาเดียว
"เบาๆดิวะ กูอายเค้า"
"ไปทำอีท่าไหนวะ คุณลุงถึงไล่ออกมาเนี่ย"
"ก็ท่ามาตรฐานอ่ะ"
"อย่าบอกนะ ว่าเอาหญิงมาปาร์ตี้แล้วคุณลุงจับได้"
"ก็ประมาณนั้นอ่ะ"ผมพูด สองนิ้วชี้จิ้มๆกันด้วยท่าที่คิดว่ดูน่าส
สารที่สุดในสามโลก
"โอย ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้เนี่ย"ก่อนที่ไอต้นกล้าจะเทศนาผมอีกคนเสียงโทรศัพท์มันก็ดังขึ้นก่อน
"ครับ คุณลุง ครับอ่อครับ ก็ได้ครับ"
"พ่อฉันว่าอะไรวะ หรือง้อฉัน"
"เปล่าวะ แต่มันร้ายกว่านั้นเยอะ"ต้นกล้าพูดสายตาสงสารส่งมาถึงผม
"อะไรวะ"
"คุณลุงบอกว่าตอนนี้จะอาญัติบัตรฉันด้วย จะได้ช่วยแกไม่ได้"
"ตายๆๆ กูตาย แล้วกูจะไปอยู่ไหนดีวะเนี่ย ตังอีก"
"ไปอยู่กับฉันมั้ยล่ะ"เสียงนี้ไม่ใช่ของต้นกล้าหรือผมแต่เป็นของเพื่อนอีกคนที่เดินเข้ามาพร้อมกับโลกของผมที่มันกำลังจะเปลี่ยนไป
"รวี"ผมคิดว่าจะไม่ได้เรียกชื่อนี้อีกแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
