[puzzle] เหล่าก๊วนไขปริศนาลับ
เขียนโดย 
มิกุ
วันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.40 น.
แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 18.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) โรงแรม R.B [1]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโรงแรม R.B (โรบิ้น)
"โห้วว ! สุดยอดไปเลย นี่โรงแรมของโรบิ้นจริง ๆ หรอเนี่ย"
"โรงแรมของฉันซะที่ไหนละบอม ของคุณพ่อฉันต่างหาก"
"มันก็ไม่ต่างกันสักหน่อยตอนนี้เป็นของพ่อนาย วันข้างหน้าอาจเป็นของนาย เพราะงั้นบอมจะเรียกโรงแรมของโรบิ้น ไม่ได้หรอ "
"ฮ่า ๆ แล้วแต่เลยบอม เอาที่สบายใจ"
ในขณะนี้ทุกคนก็ได้เข้ามาในห้องรับแขก (VIP) เรียบร้อยแล้ว ทุกคนยกเว้นโรบิ้น ต่างพากันดูภายในห้องและต่างชม ไปเรื่อย เปื่อย จนในที่สุดก็พากันมานั่ง (สักที)
"ไหน ๆ ก็มาที่นี่ทั้งที ขอไปช็อปให้สะใจสักหน่อยเถอะ..จะเป็นอะไรมั้ย ถ้าจุ้บคนสวยคนนี้จะขอเสียมารยาทลุกออกไปช็อปสักครั้ง"
"ฮ่า ๆ เสียมารยาทอะไรกันเราคนกันเองทั้งนั้น เอาเถอะไหน ๆ ก็มาถึงที่นี่แล้วก็ ไปเที่ยวเล่นได้ตามสบายเลยนะ แต่อย่าไปไกลมากละและขอร้องเลยว่าอย่าทำอะไรให้เดือดร้อนละ !"
"ครับ/ค่ะ"
ทุกคนต่างแยกย้ายกันออกไปตามที่ ๆ ตัวเองอยากไป ม่อนกับเจ๊พลอยแยกไป โซลห้องสมุด ส่วน พี่แต๋ม น้องพลอย และ บอม พากันไปโซลอาหาร (บอม : บอมไม่ได้ชอบกินเลยค่ะ แต่บอมไม่มีเพื่อนเลยตามสองคนนี้มา แงงงง ) และ...
"จุ้บ..จุ้บเธอจะไปห้างใช่มั้ย ?"
"ใช่..นายมีอะไรรึป่าว?"
"ก็ไม่มีอะไรหรอกว่าแต่เธอไปถูกหรอ ? ถ้าไม่ว่าอะไรฉันขอไปด้วยคนได้มั้ย ?"
"ได้สิ ! แต่นายไม่ได้ไปแบบสบาย ๆ แน่ เพราะนายต้องไปช่วยฉันถือของเลยย"
"ฮ่า ๆ ด้วยความยินดีครับคุณผู้หญิง"
"เรียกฉันว่า เจ้าหญิงจุ้บ ยังดูดีกว่าคุณผู้หญิงอีกนะ ฮ่า ๆ"
"บ้าน่า ไปเถอะ ๆ"
ห้าง R.B
ในระหว่างการช็อปของเจ้าหญิงจุ้บ แต่เพียงผู้เดียว (เจ้าหญิงจุ้บ : ได้ช็อปฟรีทั้งทีจะเอาให้คุ้มเลย)
"นี่จุ้บ ยังไม่พออีกหรอ ?"
"ทำไมหรอ นายกลัวฉันจะช็อปหมดห้างเลยรึไง ?"
"ก็ไม่แน่ แต่ดูในมือฉันสิมีแต่ของ ๆ เธอทั้งนั้นเลยนะ และที่สำคัญเยอะมาก ๆ"
"ก็ฉันเป็นผู้หญิงนิ เรื่องช็อปแบบนี้จะพลาดได้ไง ตามมาเหอะน่า"
และในระหว่างทางที่เถียงกันไปมา เจ้าหญิงจุ้บก็ได้สะดุดตากับสร้อยเพชรเข้าให้ (โรบิ้น : รางไม่ดีแหะ)
"นี่ช็อปฟรีทั้งที อยากได้สร้อยนั้นจัง ขอเส้นนึ่งได้มั้ยอ่า"
"ไม่ได้หรอก สร้อยเพชรพวกนี้แพงจะตายไป ถ้าเอาไปมีหวังโดนคุณพ่อบ่นแน่ ๆ เลย"
"ไหนว่าช็อปฟรี นึกว่าจะทุกอย่างซะอีก แต่ดูไว้ก็คงไม่เสียหายหรอกมั้ง ตามมาเร็วโรบิ้นน"
"ระ..รอด้วยเซ่!"
ในร้านเพชร สร้อยทุกเส้นงามทุกเส้นแม้แต่เส้นที่เล็กที่สุดก็ยังงาม (เจ้าหญิงจุ้บ : อยากได้ง่าา) เจ้าหญิงจุ้บยังคงดูไปเรื่อยจนกระทั่ง
"ว้าว ! สร้อยเส้นนี้สวยจังเลย..ราคาเท่าไหร่หรอคะ?"
"8 แสน 5 ครับ" (เจ้าหญิงจุ้บ :.......)
"นี่โรบิ้นนายว่าสร้อยเส้นนั้นสวยมั้ย ?"
"ไหนหรอ ?"
"นั่นไง..สร้อยที่เป็นเพชรเม็ดใหญ่ตรงกลางนะ ดูเหมือนของคนสมัยก่อนยังไงก็ไม่รู้"
"นั่นมัน...สร้อยนั่น"
"สวยใช่มั้ยล่าา "
"น้องสร้อยเส้นนั้นได้มาจากไหน ?"
"สวัสดีครับคุณโรบิ้น อ๋อสร้อยเส้นนี้ได้มาจากงานประมูลนะครับ" หนุ่มหัวฟูใส่แว่นดูท่าทาง กัง ๆ เก๋อ ๆ
"สงสัยคงไม่ใช่"
"อะไรหรอ ?"
"สร้อยเส้นนั่นเหมือนของคุณย่าฉันเลยนะสิ..แต่มันคงเหมือนกันจนฉันคิดว่าใช่ละนะ"
"หืมมม..กลับกันเถอะโรบิ้น"
"ไปสิ ๆ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
