[puzzle] เหล่าก๊วนไขปริศนาลับ

10.0

เขียนโดย มิกุ

วันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.40 น.

  7 ตอน
  12 วิจารณ์
  10.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 18.52 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) สมาชิกครบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

และก็วันต่อมา(อีกเช่นเคย)

ห้องชมรม(ดนตรีเก่า)

"เอาละในที่สุดชมรมของเราก็ได้สมาชิกครบแล้วแถมยังเกินมาด้วยต่างหาก..พี่ดีใจมาก ๆ เลย"

"เดี๋ยว ๆ บิ้น ทำไมต้องแทนตัวเองว่า พี่ ด้วย ฉัน จุ้บ และ แต๋ม ก็เพื่อนนายนะยะ !"

"อ้าว ก็ในชมรมก็มีรุ่นน้องด้วยเหมือนกันแล้วทำไมฉันจะแทนตัวเองว่า พี่ ไม่ได้ละ..เจ๊พลอย กร๊ากก"

"แอร๊ยย! ไอ้บ้า" และแล้วเจ๊พลอยก็ได้ทำการไล่ตีท่านโรบิ้นอย่างเอาเป็นเอาตาย

"เห้อ ๆ ตีกันอีกแล้วสองคนนี้น่าเบื่อจริง ๆ เลย "

"นั่นสิ ๆ แต่ว่านะมันก็ดูน่าสนุกดีออก นี่ม่อน เราลองมาตีกันบ้างบมั้ย"

"เอ่อ..ไม่ละครับผมไม่ค่อยถนัดเรื่องแบบนี้ เชิญไปทะเลาะกับพี่จุ้บเถอะ"

"พี่ก็ไม่ถนั๊ด ไม่ถนัดเหมือนกันจ้ะ " (ม่อน จุ้บ : สติยังดีอยู่ป่าวนะ เจ้าพลอยเอ้ย !! )

ครืนนน

ทันใดนั้นเองประตูของห้องชมรมก็ถูกเปิดออกด้วยหญิงสาวผมยาว น่าตาจิ้มลิ้ม

"สาหวาดเดย์ค่าาาาทุกโคนน !"  ทุกคน .มองงง ๆ

"นี่เธอเป็นใครอ่ะ ?"

"ฉันชื่อ บอม อยู่ ม.6 ห้อง C เป็นคนน่ารัก เฮฮาร่าเริง ชอบกินก๋วยเตี๋ยวมากกว่าข้าวผัด ชอบดูละครน้ำเน่า เอว 24 อก.."

"พอเถอะ !" << ทุกคน >>

"อะ..อ้าว นี่ฉันอยากมาเข้าชมรมนี้โดยเฉพาะเลยนะ รับฉันเข้าด้วยเถอะขอร้อง พลีสสส !"

"นี่พลอยคิดว่าตัวเองปัญญาอ่อนแล้วนะคะ เจอพี่บอมเข้าไป พลอยขอถอยห่างเลยค่ะ"

"เธอชื่อพลอยหรอดีเลย ๆ ให้พี่เดินสะดวกเถอะ กร๊ากก"

"เอาละ ๆ ถ้าเธอทำตัวเป็นปกติแล้วฉันจะให้เข้านะ"

"ก็ตอนนี้แหละที่ปกติ รับฉันเข้าเถอะ ฉันเก่งจะตาย ชมรมไขปริศนาลับ ฟังดูลี๊ลับ ชวนให้น่าเข้าดี น๊า ๆ"

"เอาไงดีบิ้น?"

"งั้นก็..ยินดีต้อนรับนะบอม ฉันชื่อโรบิ้น อยู่ ม.6 ห้อง A"

"ฉันชื่อ พะ เจ๊พลอย นะ อยู่ห้องเดียวกับบิ้น"

"ฉันชื่อ แต๋ม ก็อยู่ห้องเดียวกับ โรบิ้น และ พลอย เหมือนกัน"

"ฉันชื่อ จุ้บแจง เรียกจุ้บ เถอะ ม.6 ห้อง B "

"ส่วนผมชื่อ ม่อน ครับ ม.5 ห้อง A"

"และฉัน พลอย ม.5 ห้อง B ค่ะ "

"โห่ ทุกคนดูน่ารักกันจังเลย เอาเถอะยังไงฉันก็จะตั้งใจทำงานเป็นอย่างดีเลยค่ะ เพื่อทุกคนในชมรม ไฟต์ติ้ง !"  

"ไฟต์ติ้งก็ไฟต์ติ้งงง !" >>ทุกคน <<

เย็น

กริ๊ง ๆ กริ๊ง ๆ

เสียงโทรศัพท์ของใคร ของโรบิ้นนั่นเอง ว่าแต่ใครกันนะที่โทรมา กิ๊ก รึ ป่าว ??

"ฮัลโหลครับโรบิ้นพูดครับ"

[ไง ! ลูกชาย]

"คุณพ่อ!! ว่าแต่มีอะไรรึป่าวครับ?"

[ก็ฉันได้ยินว่าแกตั้งชมรมไขปริศนาลับขึ้นมา ฉันก็เลยอยากให้แกช่วยอะไรหน่อย]

"อะไรหรอครับ ?"

บลา ๆ บลา ๆ และก็ บลา ๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา